21 ธ.ค. 2020 เวลา 13:33 • นิยาย เรื่องสั้น
#จันทร์เจ้าขาบทที่5ตอนที่3,
(21/12/2020)
#DreamALittleDreamOfMe,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
คืนวันจันทร์นี้ ขอส่งจันทร์เจ้าขา ตอนใหม่ให้เพื่อนๆได้อ่านเพลิดเพลินก่อนนอน พร้อมกับคลิปส่งงานเพลงซาเล้งให้มัมแทนกู๊ดนะครับ..
Dream a Little Dream of Me เป็นเพลงที่มีท่อนนึงกล่าวถึงดวงดาว ที่ผมกับครูโต๊ะ จินตนาการถึงดวงดาวที่สุกสว่าง และนำโหราจารย์มาถึงพระกุมารครับ ผมเลยขออนุญาตครูโต๊ะ ทางเพจนี้ ขอส่งบทเพลงนี้ ร้องแทนกันนะครับ 😇❤️💙💚🎶🎵
และขอขอบคุณกู๊ดที่ร่วมบริจาคสนับสนุนในกิจการโรงพยาบาล ด้วยนะครับ ❤️🎵🎶💙
สุขสันต์วันจันทร์ นะครับ 🎶🎵❤️💙💚💓😇
บทที่ 5 นาคราบาดาล
ตอนที่ 3 สายธารวายุ
#ณ.บริเวณใกล้ปากถ้ำดอยศิลาจังหวัดเชียงใหม่หลายปีก่อนหน้าปีพุทธศักราช 2426,
คณะผู้แสวงบุญ ในตระกูลร่างทรงสายเลือดบริสุทธิ์นัตกะต่อว์แห่งราชอาณาจักรล้านนา ได้เข้าร่วมทำพิธีค้นหา ตำแหน่งประตูบาดาล ในถ้ำดอยศิลา..
เพื่อบวงสรวง สักการะ
..ปลุกเหล่าพญานาคราช ให้ขึ้นมาช่วยร่วมรบ กับล้านนา ต่อ ศึกที่จะเกิดขึ้นกับล้านนา ในภายภาคหน้า ..
เฉกเช่นเดียวกับ เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในรัชสมัยของ
บะยิ่นเหน่าว์ (บุเรงนอง)..
ที่คณะร่างทรงแห่งราชวงศ์ตองอูสามารถอัญเชิญ ให้วิสุทธิภุชงค์นาค และเหล่ากองทัพนาค ร่วมลงสัตยาบันในราชพิธีที่พระธาตุมุเตา ..จนเป็นที่สำเร็จ
เพื่อเข้าช่วยร่วมรบกับทัพมนุษย์ของบะยิ่นเหน่าว์ (บุเรงนอง) ..ในการปราบเหล่ากบฏที่นำโดยสมิงสอตุต ..ผู้กระทำทุรยศ ต่อคำสัตย์สาบาน สังหารพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ และยังไล่ตามล่าสังหารบะยิ่นเหน่า..
และกระทำให้ราชวงศ์ของ
บะยิ่นเหน่าว์ (บุเรงนอง) ถูกยกก้าวขึ้นเป็นใหญ่สูงสุดเหนือทุกราชอาณาจักร
..
..
..
“ทิพย์..ตะวัน..”
คุณหนูดี หันกลับไปมองที่เบื้องล่างของถ้ำลึกมืดสนิท อย่างสงสัย..และยืนนิ่ง คอยเงี่ยหูฟัง พร้อมกับ มองหา ต้นเสียงเรียกชื่อ ที่แว่วมา
ตามลมนั้น..
“ทิพย์..ตะวัน นั่นเจ้าเองรึ? ”
เสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้ง และราวกับเป็นเหมือนมนต์สะกด ..ให้คุณหนูดี ต้องเดินกลับลงไปที่ด้านล่างของถ้ำนั้น..
จนเกือบจะพ้น กับสมาชิกกลุ่มสุดท้ายขบวนของ คณะผู้แสวงบุญ..ตระกูลนัตกะต่อว์..
แต่ทันใดนั้น แม่นมของคุณหนูดี ที่เดินตามหลังอยู่รั้งท้ายขบวน ก็รีบวิ่งตามคว้าข้อมือคุณหนูดี ไว้.. ได้ทัน
“จะไปไหน รึเจ้าคะ คุณหนู”
แม่นม เอ่ยถาม..
คุณหนูดี ค่อยๆหมุนคอ หันมามองด้วยดวงตาโกรธสีแดงก่ำ..แล้วตอบด้วยเสียงผู้ชายก้องกังวาน ว่า
“ จงปล่อยมือข้า..บัดเดี๋ยวนี้..”
ทันใดนั้น คุณหนูดี ก็สะบัดข้อมือ อย่างแรงจนแม่นมนางนั้น ล้มลงกับพื้น..
เสียงหวีดร้องของแม่นม สร้างความตื่นตระหนก โกลาหล วุ่นวายให้กับคณะผู้แสวงบุญ ..
จนนัตกะต่อว์อาวุโสของตระกูล ต้องเอ่ยห้าม ด้วยเสียงอันทรงอำนาจ ว่า..
“ด้วยสิทธิอำนาจ แห่งตะจามิน (ท้าวสักกะ) ขอวิญญาณผู้สถิตย์อยู่ณ.ที่แห่งนี้..
โปรดจงหยุดการคุกคาม มะตีริน้อย เถิด!!”
ทันใดนั้น ความวุ่นวายของคณะผู้แสวงบุญก็หยุดสงบเงียบเสียงลง .. แทบจะทันที
แต่ในขณะเดียวกันบรรยากาศในถ้ำนั้น ก็ค่อยๆเย็นยะเยียบ และเงียบเสียงลง จนน่าขนลุก..
..
..
และทันใดนั้นเอง..ร่างของคุณหนูดี ก็เกร็งเหยียดตัวขึ้น ด้วยความโกรธ และเบิ่งตากว้าง อย่างที่สุด พลางชี้หน้านัตกะต่อว์อาวุโส
แล้วตะโกนด้วยเสียงดังว่า..
“ บังอาจนัก.. เจ้าร่างทรงตระกูลนัตกะต่อว์ ที่กล้า เอ่ยอ้างชื่อ ตะจามิน ขึ้นมาขู่ข้า..
ถ้าเช่นนั้น เรามาลองดูกันหน่อยสิ ว่าตะจามิน จะฟังเจ้า จริงๆ รึไม่.. หึหึ..”
นัตกะต่อว์อาวุโส รู้สึกถึงความโกรธและอำนาจ ที่แผ่ซ่าน สั่นสะเทือนออกมาจนเต็มทั่วบริเวณนั้น จนเท้าทั้งสองตั้งกดจิกลงกับพื้น และอุทานออกมา ว่า..
“..หรือนี่จะเป็น นัตโยนบะเยง หนึ่งในปฐมกษัตริย์ของราชอาณาจักรแห่งนี้..
แต่ทำไมกัน..??!??”
ร่างของคุณหนูดีค่อยๆ เดินถอยไปชิดกับขอบถ้ำลึก พร้อมกับสายตาที่จับจ้อง นัตกะต่อว์อาวุโส ..ก่อนที่จะเอ่ยบทโองการ สั่นปฐพี พร้อมเหยียดมือทั้งสองข้างออกขึ้นชี้เพดานถ้ำ..
แล้วจึงฟาดมือทั้งสอง ตบมือเข้าหากัน อย่างแรง..
จนภายในถ้ำบริเวณที่คณะผู้แสวงบุญยืนอยู่นั้น.. สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงต่อเนื่อง ..และในชั่วเสี้ยววินาทีนั้นเอง.. ผนังถ้ำบริเวณนั้น ก็แตกร้าว และถล่มลงใส่ คณะผู้แสวงบุญตระกูล
นัตกะต่อว์..
..
..
เสียงหวีด กรีดร้อง ดังระงมขึ้น อย่างน่าเวทนา ในขณะที่หินถล่มลงมาทับ ..
และเงียบเสียงลง เมื่อฝุ่นหินนั้นค่อยๆซาลง..
สายตาของนัตโยนบะเยงในร่างของคุณหนูดี ค่อยๆกวาดตาค้นหาร่างผู้รอดชีวิต เพื่อหมายจะขยี้ซ้ำปลิดชีวิต...
แต่ภาพที่อยู่ตรงหน้านั้น กลับเป็นภาพของนัตกะต่อว์อาวุโสยกมือขวาขึ้นเหนือศีรษะ สร้างครอบแก้วกำแพงมนตราของตะจามิน ขึ้นคุ้มกันไม่ให้หินตกกระทบ ถูกผู้ใด..
นัตโยนบะเยงในร่างคุณหนูดี กำหมัดด้วยความโกรธ..
พร้อมกับก้าวถอยหลังจนสุดขอบเหว และ ดีดตัว ออกจากขอบเหวในถ้ำนั้น..
ร่างโปร่งแสงของนัตโยน
บะเยงค่อยๆแยก ออกจากร่างคุณหนูดี ..พร้อมกับสายตาที่จ้อง และรอยยิ้มงามบางที่ปรากฏอยู่มุมปากนั้น..
“หึหึ.. ขอข้าดูสักหน่อยสิ ร่างทรงเฒ่า.. ว่าเจ้าจะเลือกช่วยใคร ระหว่างคนในตระกูลเจ้า กับมะตีริน้อย เด็กพิเศษ คนนี้ ..หึหึหึ..”
ในชั่วขณะหนึ่ง ก่อนที่ร่างของมะตีริน้อย จะลอยละลิ่วตกลงไปในเหวลึกในถ้ำ..
นัตกะต่อว์อาวุโส ก้มลงมองคนในตระกูลนัตกะต่อว์ คนอื่นๆ ที่หลบภัยอยู่ใต้ครอบแก้วกำแพงมนต์
แล้วพูดขึ้น ว่า ..
“ข้าต้องขอโทษ พวกเจ้าทุกคนจริงๆ.. ขอจงอภัยให้ข้าด้วยเถิด “
บรรดาเหล่าสมาชิกในตระกูล ต่างพยักหน้าอย่างเข้าใจ และยกมือขึ้นไหว้สาธุ พร้อมกับรอยยิ้มสุดท้าย..
ก่อนที่นัตกะต่อว์อาวุโส จะลดแขนลงมา ..แล้วยื่นส่งภูตลม พร้อมวาโยกสิณ พุ่งไปยังร่างของคุณหนูดี..
ในทันทีที่วาโยกสิณเข้าสู่ร่างของคุณหนูดี ..
ครอบแก้วกำแพงมนต์ ก็สลายลง .. และหินทั้งหลายก็ถล่มทับตระกูลนัตกะต่อว์ มิมีผู้เหลือรอดชีวิต สักคนเดียว..
..
..
“เมกุฏิ์ .. นี่เจ้า..”
เสียงองค์แม่ อุทานดังขึ้นอย่างตกใจออกมา จากในประตูนาคบาดาล บริเวณด้านล่างส่วนที่ลึกที่สุดของถ้ำนั้น..
..
#ณ.ป่ากรุงชิงอำเภอท่าศาลานครศรีธรรมราชในปีพุทธศักราช2426,
คุณหนูน้อยซ์ ค่อยๆปรับสายตาให้ชินกับความมืดภายในถ้ำ ..
จากนั้น จึงค่อยๆย่อตัวลงนั่ง..ใช้มือข้างหนึ่งแตะลงที่พื้นถ้ำอันเย็นยะเยียบ และ ใช้มืออีกข้าง โบกสัมผัส
อากาศเย็นอันแปลกประหลาด ..ที่กำลังเคลื่อนไหว..วนเวียนอยู่รอบตัว.. ในขณะนี้
คุณหนูน้อยซ์หันมองซ้ายขวา แล้วจึงรำพึงขึ้นว่า..
“นี่เราอยู่ที่ไหนกันนะ เจ้าคะ.. มันไม่ใช่เมืองสงขลา ตามที่หม่อมท่านบอกไว้เลยนะเจ้าคะ..”
ทันใดนั้น อากาศเย็นในถ้ำก็วนไหลม้วนตัว ไปมา
..คล้ายเหล่านางระบำอัปสรสวรรค์ กำลังร่ายรำ.. และส่งเสียงกระซิบกระซาบเบาๆ ว่า
“คิกคิก คิก.. เมขลาองค์นี้ เธอจำภูตลมอย่างพวกเราไม่ได้..คิกคิก..”
“ฟู่วววว”
..
..
จบบทที่ 5 ตอนที่ 3
#เกร็ดเพิ่มเติม,
#ฤทธิ์แห่งวาโยกสิณ,
วาโยกสิณ โดยอธิษฐานจิตให้ตัวลอยตามลม หรืออธิษฐานให้ตัวเบา เหาะไปในอากาศก็ได้ หรือสถานที่ใดไม่มีลม ก็อธิษฐานให้มีลมได้.. การฝึกควรอยู่ในการดูแลและแนะนำของครูบาอาจารย์ โดยวาโยกสิณ (ธาตุลม) นั้น จะกำหนดจิตเพ่งอยู่กับลม นึกถึงภาพลม โดยกำหนดว่าสิ่งนี้เป็นลม หายใจเข้าให้ภาวนาว่า "วาโย" หายใจออกภาวนาว่า "กสิณัง"..
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา
(T.Mon)
21/12/2020
โฆษณา