#คือรักและหวัง#
หนังสือในดวงใจ
วันนี้ส้มขอมาเล่าหนังสือเรื่องนี้
คือรักและหวัง
ภาพประกอบบทความสงวนลิขสิทธิ์ ห้ามใช้ก่อนได้รับอนุญาต(ยกเว้นเจ้าของภาพที่เป็นผู้ถ่ายและยกให้ข้าพเจ้าใช้เมื่อนานมาแล้ว)
คือรักและหวัง
หนังสือที่อยากเล่าถึง
ผู้เขียน วัฒน์ วรรลยางกูร
หนังสือเล่มนี้ ตีพิมพ์เป็นตอนในนิตยสารลลนา นานมาแล้ว (ไม่ทันได้อ่านค่ะ)
รวมเล่มหลายครั้ง
มีหน้าปกหลายแบบ
เวอร์ชั่นที่ส้มชอบมากคือ..
หน้าปกเป็นรูปหนังตะลุง
ช้อบชอบมากกับรูปหนังตะลุง
เคยคิดอยากซื้อ ตัวหนังใหญ่ ที่สวย ๆ ราคาก็แพงไปหน่อย
เอาเถอะ..ถ้าปลูกบ้านแล้วจะ ต้องซื้อมาประดับบ้านสักรูป
เคยดูหนังฮอลลิวู้ด เรื่อง
A river run through it กันบ้างมั้ยคะ
ของพระเอกสุดหล่อคนดัง
โรเบิร์ต เรดฟอร์ด น่ะค่ะ
โทนของภาพและฉาก...จะคล้ายกับคือรักและหวัง....คุณวัฒน์ วรรลยางกูร ซึ่งเป็นผู้เขียนเองก็เคยพูดถึงในคำนำ ฉบับพิมพ์ครั้งใดครั้งหนึ่งว่า กลิ่นอายคล้ายกัน
คือรักและหวัง..เป็นเรื่องราวความอบอุ่นของ"เฒ่าเฟี้ยม" และ"เจ้าหนู"
แต่หนังข้างบนของพี่โรเบิร์ต จะเป็นเรื่องระหว่าง"พ่อ"และลูกชาย
คือรักและหวัง..วัฒน์ วรรลยางกูร....บรรจงเขียนเรื่องนี้ลงในนิตยสาร"ลลนา"
ยุค พ.ศ.2524-2525 โน้น..ใครเกิดแล้วบ้าง
ยืนยงพิมพ์ใหม่ได้เรื่อย ๆ ก็รับประกันได้แล้วถึงคุณภาพ
"โอ้หนอชีวิต ที่สุดคือความตาย นั่นเป็นความรู้สึกทางโลก แต่ทางธรรม พระท่านว่า
ความตายเป็นเพียงกระแสน้ำเปลี่ยนทางเดิน จนกว่าจะถึงมหาสมุทร..คือ...อมตะ
จงไปถึงที่นั่นเถิด..ชวน(เฒ่าชวน-นายหนังในเรื่อง) ..ถ้าเอ็งเบื่อโลกนี้แล้ว..."
"มีแต่คนอย่างสนธยา ที่มันไม่ยุ่งยากกับใคร เพราะมันคิด มันพูด มันทำไม่เหมือนคนอื่นเขา..."
ขออนุญาตแทรก...บทกวีซีไรท์ค่ะ
จากโลกในดวงตา.....ข้าพเจ้า
กวีหมี่เป็ด มนตรี ศรียงค์
เข้ากับเรื่องนี้ดีค่ะ
มนต์รัก MSN
โลกทั้งโลกถูกย่อเท่ามอร์นิเตอร์
เรากะเทอร์เจอกันในวันหนึ่ง
ชีวิตในอินเทอร์เน็ตนี้ก็จึง
หวานน้ำผึ้งสุขสมสีชมพู
โย่วโย่วเทอร์อยู่ที่ไหนอ่า?
ทำงานแร้วรึว่ายังเรียนอยู่?
รูปเทอร์สวยอ่าเหมือนหมาจู
งุงิงุงิน่าเอ็นดูน่าดู???........
5555555555555
เรารักเทอร์น้าเด็กโง่งั่ง
เด๋วส่ง Mp3 ปะห้ายฟัง
แร้ววันหลังส่งคลิปปะห้ายดู
เรารักเทอร์น้าเด็กโง่
(คลิกอีโมรูปหัวเราะงอหาย)
จุ๊บจุ๊บบะบายชัทดาวน์แร้วววววววว
(เข้าสมัยมั้ย...โดยส่วนตัวรักภาษาไทยจึงอยากให้รักษ์ภาษาไทย)
ตัวหนังสือใน”คือรักและหวัง”
ชวนลุ่มหลงและพาให้หลงใหล
ทุกตัวอักษร
ภาพท้องทุ่งคุ้งน้ำ เด่นชัดแอบแฝงด้วย บรรยากาศขมุกขมัว
เสมือนภาพวาด
เต็มไปด้วยชีวิต
แม้บทบรรยายตอนตาเฒ่าเฟี้ยมโดดไปช่วยหลานจ้อย เจ้าหนู
ซึ่งพลัดตกน้ำที่แม่น้ำ
วินาทีที่ ชีวิตต่อชีวิต
วินาทีอกสั่นขวัญแขวน
คุณวัฒน์ยังสามารถทอนความรู้สึกน่าตื่นตระหนกด้วยคำความต่อมาว่า..
ในมือของเจ้าหนูยังกำไว้แน่น แล้วก็พูดว่า..."พ่อให้เอาลำไยมาให้ตา"
เป็นประโยคแรกหลังจากหลุดรอดเงื้อมมือ มัจจุราช
อยากกล่าวถึง ทิดดำบ้าง
ทิดดำผู้ซึ่ง เหล่าจิ๊กกะโล่ถากถางไว้ว่า
"เป็นคนธรรมดาไม่ชอบ อยากเป็นพลเมืองดีเรอะ"
"แถวนี้มีใครอยากกินก๋วยเตี๋ยวปลาบ้าง ปลาห้าหัวน่ะ"
"ปลาอะไร"
"ปลาตีนไง"
คำบรรยายของวัฒน์ต่อตัวละครที่ชื่อ
“ทิดดำ” ไม่เกินเลย
มีด้านดี และมีสีเทา ๆ (อ่อน)
เป็นพลเมืองดี
..ใช่ ข้าเคยเล่นไพ่
แล้วไง กำนันเองก็เคยเล่นไพ่..
กิจกรรมกัดปลาของทิดดำโหดร้าย
แต่แปลกที่คุณวัฒน์เขียนจน"ส้ม" ซึ่งปกติจะ
ไม่กล้าอ่านหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์
ยังชอบอ่านตอนนี้ ตอนกัดปลาจนรู้สึกคึกคักไปกับเจ้าหนูและทิดดำ
สนธยา
ตัวละครที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเด่น ไม่มีอะไรอย่างใครเขา
แต่เขาเป็น...อะไรดี..สีสัน..ไม่เชิง
เป็น ordinary people....ใช่หรือไม่ใช่
เฒ่าเฟี้ยม
ขอเขียนเล่าเรื่อง"เฒ่าเฟี้ยม"ก่อน สนธยา
เพราะเฒ่าเขาคือพระเอกตัวจริง
เขามีใจอารีย์ต่อทุกคน ต่อทุกสรรพสิ่งชีวิต
ไม่เว้น...ไอ้ดุก ที่อาศัยใต้น้ำใต้ถุนบ้าน
เฒ่าแกจำได้แม้กระทั่งเสียงว่ายน้ำของมัน
เฒ่าเฟี้ยมเป็นคนโรแมนติคด้วย
...เมื่อไรจะได้มาเยือน....เมื่อไรจะได้มาเยือน....ดั่งดวงเดือนขาดดารา...
ขาดเจ้าดังพี่ขาดจิต ขาดเจ้าดังพี่ขาดจิต ขาดชีวิตชีวา......................
เหมือนฝันเพียงชั่วคืน ตกใจตื่นนองน้ำตา.......................................
นั่นซีนะ....ถ้าเราตายจากกัน.....จะเป็นอย่างไร
(ผู้หลุดพ้นจะบอกว่า....เป็นอย่างนั้นเอง......)
เพลงหนังนะคะ หนังตะลุง มีคนรู้เยอะแน่ ๆ
เฒ่าเฟี้ยมว่าเพลงรัก-พลัดพรากกันของ
“หนุมานและเบญกาย”
เพื่ออำลา-อาลัยแก่เมียรัก......
ต่อมา...คนรักเมียก็หาเบญกายใหม่..จนได้....
"กรูก็คนนี่หว่า..."แกว่า แต่เชือไหมแกไม่สามารถเล่นเพลงหวานได้อีกแล้ว....
ใช่แต่เบญกายที่ตายไปแล้ว หนุมานก็ตายซากเสียแล้ว...น้องเอ๋ย
บางตอนแกน่าสงสารมาก หอบจนจะตายยังมานั่งตากลม เมียเอ๊าะว่าให้
แกหอบจน...เหน็ดเหนื่อยขึ้นทุกที
ขณะรูจมูกแคบเข้า....เหนื่อยจนอยากยอมแพ้...
บางบ่ายเงียบเหงา ทองหลางทิ้งเงาลงน้ำเรียบเฉย ...
สิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวเอาเป็นเอาตายคือถุงลม...
มีเสียงฟี้ ฟี้ สูงต่ำ ซี่โครงกลายเป็นระนาด...
(เอ๊ะ ผู้เขียนเป็นโรคหอบหรือเปล่านะ
บรรยายจนมองเห็นภาพชัดเจนจัง)
ครั้งหนึ่งแกเกือบตาย...ดวงสมพงศ์กับเจ้าหนู
เจ้าหนูบีบๆ เฟ้น ๆ เรียกสติแกคืน
แกก็เหมือนกัน....กำถุงปลากัดมาฝากหลาน
จึงเป็นความเจ็บปวดที่ได้อย่างจะต้องเสียอีกอย่าง...นางคิด
ใครบ้างหนอจะโชคดีได้ครบตามต้องการ
(ไม่มีหรอก ส้มขอเอาหัวเป็นประกัน)
เช้าหนึ่งเจ้าหนูจึงงุนงงหนักหนาที่แม่กอดไว้นาน..นานกว่าทุกวัน
แม่กอดไปร้องไห้ไป เจ้าหนูจึงร้องไห้ไปด้วย
แม่บอกว่าแม่ไปก่อน สองสามวันจะมาหา ไม่ได้ไปนานเหมือนพ่อ...
เจ้าหนูเชื่ออย่างนั้น
เฒ่าเฟี้ยมโอบหัวกลม ๆแล้วปลอบว่า
"อยู่กับพ่อที่นี่แหละลูกเอ๋ย"
#คนเรามักไม่ได้ดังหวัง
เพราะหวังมากไป
ก็รู้..แล้วทำไม
จึงต้องเจ็บต้องปวด
กับความคาดหวัง
มากนักเล่า
(นั่นซีนะ)
*อันนี้บทกวีของเรา
(ส้มเอง)
สนธยา.....
คนบ้าหรือไม่บ้า...ไม่เต็มก็แล้วกัน
เฒ่าเฟี้ยม มีปากคำกับ ทิดอ้วน(ผู้ร้าย)
"เป็นหมายังเป็นไม่ได้..แล้วจะเป็นคนดี ๆ ได้อย่างไร"
สนธยาได้ยิน...สักพักไปยืนอยู่ข้างต้นไม้ ถอดกางเกงลดลงมานิด ยกขาขึ้นมาข้าง แล้วเฒ่าแกก็เห็นว่ามีน้ำ(ฉี่)โชกไหลลงมา
แม้แต่สนธยายังอยากเป็นคนดี...จึงพิสูจน์ให้เห็นว่า...ตัวเองเป็นหมา..ได้
หมาหลาย ๆ ตัวดีกว่าคน
(เห็นด้วยอย่างยิ่ง)
สนธยา...เห็นไม่เต็มแบบนี้ เวลาเฒ่าเฟี้ยมอาการไม่ค่อยดี ช่วยพัด ๆ วี ๆ ให้ตลอด
ความผูกพันของเฒ่าเฟี้ยมและเจ้าหนู มีมาก หลัง ๆเจ้าหนูเรียกตาว่า พ่อ
ลูกกำพร้าพ่อ(ตายในคุก)
กำพร้าแม่(นางยังสาว...ยังมีเลือดเนื้อ..เฒ่าแกเข้าใจลูกสะใภ้ดี)
บุคคลที่เติมเต็มให้..ให้ทั้งความรู้และ...ให้เมตตา ความรักแก่หนูน้อยอีกคนก็คือ...
คุณครูสาว...ผู้ซึ่งมีเด็กนักเรียนหลายคนหลงรัก
สังคมปัจจุบันนี้คงหาบรรยากาศแบบนี้ยาก
เหมาะสมมาก ๆ ที่เป็นหนึ่งใน....แบบเรียนนอกเวลาเล่มหนึ่ง
"คือรักและหวัง"
วัฒน์ วรรลยางกูล
สำนักพิมพ์ดวงตา-ฉบับพิมพ์ครั้งแรก
อีกหลาย ๆสำนักพิมพ์-จำไม่ได้เพราะน่าจะผ่านการตีพิมพ์อย่างน้อยเกินห้า-หกครั้ง
เฉพาะที่ อยู่ในบ้าน สี่ปกได้..ดั้งเดิมเป็นรูปริมแม่น้ำ
ต่อมาเป็นภาพวาดลายเส้น...
ที่ชอบคือปกแข็ง ลายเส้นรูปเถาดอกไม้
และชอบสุด..คือรูปตัวหนัง(ตะลุง)...น่าจะล่าสุด
คงต้องไปค้น...
และถ้าโชคดีถ้าพบเรื่องที่รักอีกเล่มหนึ่ง
“บนเส้นลวด”
..มีใครอยากฟังส้มเล่า บ้าง
ยกมือหน่อยค่ะ..
หน้าปกเล่มหนึ่ง
ขอขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
ยังหาหนังสือในบ้านไม่พบ
เมื่อพบแล้วจะถ่ายภาพหน้าปกเล่มที่ชอบ
มาฝากค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้
ส้ม
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
