ตัวประกันรัก ตอนที่7
.
ดนัยลืมตาตื่นขึ้นอย่างลำบาก เขารู้สึกเจ็บไปทั้งตัว กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจายในปาก เขาถูกจับนั่งเก้าอี้มัดมือมัดเท้า หมวดหนุ่มขยับตัวพร้อมร้องออกมา "โอ๊ย"
" หมวดตื่นแล้วเหรอคะ?" เสียงใสที่อยู่ข้างหลังเขาทักขึ้นอย่างดีใจ
" ยัยแว่น เธอมาที่นี่ได้ยังไงน่ะ แล้วนี่มันที่ไหน?" เขาถามพลางทำหน้าเจ็บเพราะปวดหัว
" ฉันต้องถามหมวดมากกว่าว่า ไปเปรี้ยวกับใครมาถึงได้โดนรุมยำขนาดนั้น?"
" ปากดีนะ ระวังไว้เห้อะ!" เขาขู่
" ก่อนจะมาเปรี้ยวกับฉันเนี่ย หาทางออกไปดีกว่ามั้ยคะ?"
หมวดดนัยขมวดคิ้ว เขาพยายามนึกเหตุการณ์ก่อนหน้า เขากำลังเดินมาหาข้าวกิน ขณะที่กำลังจอดรถก็ถูกไอ้โม่งตีหัวจนล้มลงแล้วรุมสกรัมจนสลบไป
" ฉันจำได้ว่าอยู่คนเดียวนี่ แล้วเธอโดนจับมาด้วยได้ยังไง?"
" ก็ฉันมาซื้อข้าว แล้วได้ยินเสียงแปลกๆเลยเดินมาดู เห็นหมวดโดนยำเลยจะโทรเรียกเจ๊มาช่วย แต่โดนพวกมันจับได้ซะก่อน" เสียงใสสลดลง
" เออน่า เดี๋ยวก็ออกไปได้" เขาปลอบใจแบบเถื่อนๆตามสไตล์
มีเสียงฝีเท้าหลายคู่กระทบพื้นเดินใกล้เข้ามา คู่หูมือใหม่จึงเงียบเสียง ประตูเปิดออก ทำให้แสงลอดผ่านเข้ามาในห้องที่มืดสนิท. ไฟเปิดขึ้น ดนัยหรี่ตาลงเพราะอยู่ในที่มืดมานานและไม่ชินกับแสง เมื่อปรับสายตาได้ เขาก็มองไปที่ผู้มาเยือน. ชายฉกรรจ์สามคนที่คาดว่าจะเป็นคนร้ายใส่หมวกไอ้โม่งสีดำปิดปากปิดจมูกเดินย่างสามขุมเข้ามาหาเขา
" ตื่นแล้วเหรอมึง?" หนึ่งในนั้นถาม
" ต้องการอะไร?" หมวดหนุ่มถามตรงๆ
" เออ ดี จะได้ไม่ต้องอ้อมค้อม" หัวหน้าคนร้ายพูด มันเดินมาจิกผมชายหนุ่มจนเขาต้องเงยหน้าตามแรงจิก
" มึงเอาของของกูไป " หมวดหนุ่มขมวดคิ้ว เขานึกไม่ออกว่าเคยเอาอะไรของใครไป
" ของอะไร?"
" thumb drive " มันตอบสั้นๆ
" ฉันไม่มี อยากได้ก็ไปเซเว่นสิ " ไม่ทันขาดคำ หมัดก็เสยเข้าที่คางของหมวดหนุ่มเสียงดังสนั่นจนเขาเลือดกลบปาก
"หมวด" ชัญญาร้องออกมาอย่างตกใจ
" เล่นลิ้นนักนะมึง เอางี้ดีกว่า มาเล่นกับสาวน้อยคนนี้ดีกว่า ท่าทางจะสนุกกว่าเยอะ" น้ำเสียงเยาะเย้ยน่าขยะแขยงทำให้คนตาโตขนหัวลุกขึ้นมา หมวดดนัยตกใจทันทีที่ได้ยินมันพูด เขาจึงรีบบอก
" ใจเย็น ลูกพี่ ล้อเล่นนิดหน่อยเอง "
" เดี๋ยวผมส่งของให้ ก็แหม ของมันเล็กนิดเดียวตอนเก็บได้ก็นึกว่าของใครหลงมา" เขาพยายามแถ เพราะยังไม่รู้ว่าที่มันต้องการคือthumb drive. ที่มีข้อมูลอะไรกันแน่. และอยู่ที่ไหน!
" ของอยู่ที่ไหน?" หัวหน้าคนร้ายกระชากเสียง
" อยู่ที่ล้อกเกอร์ที่ทำงานพี่ พอดีว่าผมดันเปลี่ยนกระเป๋าน่ะเมื่อวาน" หมวดหนุ่มตอบพยายามเนียนที่สุดในชีวิต
" ได้ ไอ้ตำรวจ กูจะปล่อยมึงไปเอาของ แต่นังนี่ต้องอยู่เป็นตัวประกัน ละถ้ามึงตุกติก รู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับน้องคนสวยนี่" มันเดินวนมาจับผมชัญญาแล้วหอม คนหน้าใสรีบดึงผมออกอย่างรังเกียจ
" แล้วผมจะรู้ได้ไงล่ะพี่ว่าพี่จะรักษาสัญญา ?"
" แล้วแต่มึง ถ้าไม่ นั่งนี่ตาย!"
" ก็แล้วแต่พี่เหมือนกัน ผมว่าพี่คงต้องการ'ของ' นั่นมาก ถ้าปล่อยน้องผม ผมเอาของให้จบ ต่างคนต่างไป. แต่ถ้าน้องผมมีอันตรายพวกพี่ก็ไม่ได้ของ และผมอาจจะเอาของไปให้บางคนที่ใหญ่กว่าผมก็ได้ " หมวดหนุ่มสาธยายอย่างเป็นต่อ
คนร้ายอีกคนเดินเข้ามากระซิบกระซาบ
" ได้ กูจะเอามึงไปส่ง แล้วเอาน้องมึงไว้บนรถ ถ้ามึงตุกติก กูจะยิงหัวมันแล้วทิ้งไว้ข้างถนน"
" ตามนั้นเลย ผมก็เบื่อ แล้วก็หิวจะแย่แล้ว เอาไปเลย ไอ้ของบ้านั่น มาทำให้ลำบาก!" เขาแสร้งบ่น
.
.
รถเก๋งสีดำคันใหญ่ติดฟิล์มดำที่กระจกรถทั้งคันจนมองไม่เห็นภายในวนเข้ามาจอดในที่จอดรถของร้านอาหารที่ดนัยและชัญญาถูกจับตัวมา ดนัยถูกจับติดกล้องตัวจิ๋วไว้ที่กระดุมเสื้อเพื่อดูด้านหน้า ที่ปกเพื่อดูหน้าตาของเขาและติดไมค์เพื่อฟังทุกอย่างตอนที่เขาเข้าไปเอาของ
" ไฮเทคจัง ลูกพี่" หมวดหนุ่มทักขึ้นมา
" ใช่ เจ้านายพวกกูไม่ธรรมดา แล้วอย่าตุกติกนะ !" หัวหน้าคนร้ายเอาปืนชี้มาที่ตำรวจหนุ่ม
" โอเคๆ " เขาแบมือขึ้นอย่างยอมแพ้
ชัญญานั่งเบาะหลังตรงกลางข้างๆมีคนร้ายตัวเขื่องถือปืนจี้นั่งประกบ หล่อนนั่งนิ่งไม่กระดุกกระดิกเพราะกลัว ประตูรถเปิดหมวดหนุ่มหันไปมองหน้าคู่หูสาวแล้วพยักหน้าพร้อมทำปากบอก' เดี๋ยวมารับ' แล้วเดินลงมาจากรถ เดินต่อไปเพื่อเข้าหน่วย.
หมวดหนุ่มเดินไปเรื่อยๆในขณะที่คนร้ายเปิดกล้องและไมค์ในรถ พวกมันเห็นหมวดหนุ่มเดินเข้าไปในกรมตำรวจอย่างง่ายดาย
ดนัยเปิดประตูเข้าไปในหน่วยสืบสวนคดีพิเศษเขาเจอหมวดเชนนั่งอยู่หน้าจอคอมอยู่แค่คนเดียว จึงเดินผ่านไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เขาหยิบกุญแจจากลิ้นชักอย่างรวดเร็วพร้อมลุกขึ้นอย่างไว จึงชนเข้ากับชายวัยกลางคนท่าทางมีอำนาจคนหนึ่งอย่างแรง จนคนร้ายที่มองหน้าจอถาม" เป็นอะไร?"
" ผู้กำกับ เป็นอะไรรึเปล่าครับ?" เขาถามพลางยืนตัวตรง ให้คนที่จับตาดูอยู่เห็นว่า ' ไม่เป็นอะไร'
" ขอโทษๆ พอดีผมเดินมาไม่ได้มอง แล้วสารวัตรชลล่ะ?" เขาส่ายหน้าพลางมองหน้าหมวดเชน หมวดผู้เซียนไอทีชี้ไปที่ห้องทำงานโดยไม่ได้พูดอะไร ผู้กำกับอานนท์พยักหน้า.
" อ่อ พอดีเลยหมวดดนัย ไปคุยเรื่องคดีกัน "
คนร้ายที่ฟังอยู่เริ่มไม่พอใจ มันจึงสั่งเขา
" ขอตัวออกมาให้ได้!" คนร้ายทั้งสองคนนั่งประกบข้างนักนิติเวชสาวจนไม่ได้สังเกตว่ามีบางคนเดินมาข้างหน้าต่างอย่างเงียบเชียบ ใครคนนั้นยกมือขึ้นสามนิ้วแล้วก้มลง. ชัญญาเข้าใจทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ!
มีคนมาเคาะรถคนร้าย เป็นชายแก่คนหนึ่ง หนึ่งในพวกมันยกปืนขึ้นเล็งไปที่ชายสูงวัยที่ก้มๆเงยๆอยู่ใต้รถ
" มึงออกไปดซิ ว่ามีอะไร!" คนร้ายตัวโตเดินออกไปดูพร้อมกระชากเสียงถาม
" มีอะไรลุง!" ชายแก่ทำท่าตกใจเสียงตวาดจนพูดตะกุกตะกัก
" อั๊วซี้เลี้ยว! แค่มาหาแมวอั๊วเอง มันวิ่งมาหลบใต้รถลื้อ" ชายแก่ชี้ไปที่ใต้ท้องรถ
" ไปเลยลุง เดี๋ยวมันก็ออกไป อย่ามาเกะกะ"
ไม่ทันขาดคำก็ถูกอะไรบางอย่างฟาดหัวจนสลบไป
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
