#แค่คิดเป็นก็สุขง่ายๆสไตล์กำไลหยก.
บทที่160
สักวันหนึ่งถ้าเราหายไป
"ยังมีห่วงโซ่ความรักที่หลงเหลืออยู่ และมีห่วงโซ่ความรักใหม่ๆวนเวียนเกิดขึ้นกับชีวิตเสมอ"
ช่วงนี้ด้วยวัยที่สูงขึ้นของตนเอง เริ่มพบการจากมากขึ้นเรื่อยๆ
จากพ่อแม่พี่น้องญาติๆ เพื่อนๆทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง
เร็วช้าต่างกันด้วยวัย, ด้วยการดูแลตนเองมากน้อย, ด้วยโรคภัยไข้เจ็บที่เข้ามาเบียดเบียนตามสภาพที่ค่อยๆเสื่อมลดน้อยถอยลงของภูมิคุ้มกัน
ย้อนคิดถึงตัวเอง ที่พยายามเรียนรู้และเข้าใจกฎของการมีชีวิตมาตลอด ใช้ชีวิตเต็มที่ เรียนรู้ผิดรู้ถูก(โดยมากจะผิด)มาตั้งแต่วัยกระเตาะ
ผ่านเรื่องราวมากมาย เลยไม่ค่อยจะกลัวการที่เราถึงเวลาที่ต้องจากนะ
แต่ก็ยังเหมือนปุถุชนคนธรรมดา ไม่อยากให้มันมาถึงเร็วเกินไปแค่นั้น
ถ้าเรากำลังจะต้องหายไปจริง
รัก, ห่วง, หวง, เสียดาย จนเกิดทุกข์กังวลมีแน่ๆ
แต่ด้วยกำไลหยกเคยผ่านช่วงเวลาคาบเกี่ยวความเป็นตายของชีวิตมาบ้าง ช่วงเวลาเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้กำไลหยกทุกข์จนกินไม่ได้นอนไม่หลับนะ
ความรู้สึกทุกข์กลับน้อยกว่าตอนที่ต้องสูญเสียคนที่รัก, ผู้มีพระคุณ, หรือญาติ, หรือเพื่อนสนิทเสมอในทุกครั้ง
ที่ระลึกถึงทุกครั้งน้ำตายังมีไหลได้เสมอ
พวกเค้าหายไปจากเรา เราเสียใจแน่ มีแต่เราที่ยังดำเนินชีวิตของเราต่อไป
สำหรับผู้ที่ดีต่อเราผูกพันกันมาก เราก็ระลึกถึงมากและบ่อยหน่อย
สักพักเมื่อเรายังคงต้องมีเรื่องราวในชีวิตต่อไป เราก็มีหลงลืมพวกเค้าบ้าง ไม่ผิดและไม่ต้องมากลัวใครตำหนิหรอกนะ ไม่ว่าจะเป็นคนที่เรารักมากที่สุดเช่นพ่อแม่หรือคนรัก
มันเป็นเรื่องปกติของชีวิตคน ร้องไห้1ปีหรือ2ปี บางคน1หรือ2วัน เดี๋ยวน้ำตาหรือทุกข์จากการจากก็ค่อยๆห่างได้เรื่อยๆเอง
ชีวิตเรื่องราวของทุกๆคนก็ต้องดำเนินเรื่องราวของมันต่อไป
ยังมีห่วงโซ่ความรักที่หลงเหลืออยู่ และมีห่วงโซ่ความรักใหม่ๆวนเวียนเกิดขึ้นกับชีวิตเสมอ
เรื่องราวชีวิตที่เข้ามาใหม่ ทำให้เราลืมเรื่องราวที่ผ่าน ไม่ว่าเราจะห่างหายจากกันไปเพราะขาดการติดต่อหรือต้องเลิกลากันไป หรือมีอันจากลาด้วยเหตุของดวงชะตา
ตัวเราเองก็เหมือนกัน ที่สักวันจะต้องเป็นผู้จากเอง และเราเองจะเป็นผู้ที่ขาดหายไปในรูปภาพหรือบันทึกความทรงจำที่เคยมีเคยเห็น
เหมือนที่เราเห็นการจากหายในรูปภาพบางภาพในตอนนี้
ถ้าเราต้องหายไป เราต้องการหรืออยากเห็น อยากให้มันเป็นแบบใดบ้าง
บางคนก็ห่วงลูกหลานมาก ต้องทนทุกข์อดทนประหยัดอดออมกับการสร้างทิ้งไว้ให้พวกเค้าเยอะๆ
บางคนก็ห่วงคนรัก เค้าจะทุกข์เศร้าและจะอยู่ยังไงนะถ้าไม่มีเรา ห่วงหวงจะมีใครคนใหม่แทนที่เราไหม
หรือจะดูแลคนหรือสิ่งของทรัพย์สินที่เรารักห่วงหวงได้ดีไหมหนอ..... คิดจนไม่ยอมปล่อยวาง
บางคนห่วงหวงทุกสิ่งทั้งคนทั้งสัตว์ทั้งของ ผูกพันกับทรัพย์สมบัติศฤงคารที่มีและแบกทุกข์จนถึงวันจากหาย
ที่มาเขียนบอกวันนี้ ไม่ได้มาบอกให้เตรียมตัวตอนจากกันนะ
แค่ด้วยวัยของคนเขียนและเพื่อนๆพี่ๆ อยากบอกให้เตรียมใจไว้มากกว่า
ไม่อยากแต่อย่ากลัวหรือทุกข์กังวลกับการจัดเตรียมกันเกินไป
บทความกำไลหยก ที่จริงมีวัยรุ่นวัยทำงานอ่านอยู่บ้าง ด้วยวัยก็แค่เตรียมกำลังกายให้ดี อย่าเพิ่งเตรียมใจอะไรกันมากเกินไป แค่เตรียมและจัดสิ่งดีๆเพื่อพ่อแม่ครอบครัวหรือคนที่เรารักหรือเคารพให้ดีที่สุด ด้วยกำลังกายใจและไฟที่ยังลุกโชนอยู่
ใช้เงินทองหรือใช้ความรักสร้างสุขเพื่อคนที่เรารักและเคารพ ยังเป็นสิ่งดีๆที่ควรรีบทำ อย่ารอต้องพร้อมที่สุดก่อนค่อยทำ
เรายังมีแรง ผิดพลาดอะไรก็ยังลุกขึ้นสู้ได้อีกนานอีกหลายหน อย่ามาต้องย้อนคิดแล้วตำหนิตัวเองว่าไม่ได้ทำ
กำไลหยกเองก็ยังกิเลศหนานะ ยังต้องการโหยหาความรักความจริงใจดีๆจากทุกผู้คนที่สัมผัส
เป็นนิสัยตั้งแต่เด็กจนมาถึงอายุหลังเกษียน
และยังอยากเห็นแววตาชื่นชมรักใคร่ของคนที่ได้พบเจอกัน
และยังรู้สึกดีของการกดไลค์หรือcommentบทความและความคิดอยู่เสมอ
เหนืออื่นใดคือ.. การเขียนบทความนอกจากกระทำเพื่อจริตความชอบของตนเองในการเขียนและนำส่งแล้ว
ยังอยากมอบความคิดและการกระทำที่คิดเอาเองว่าดี แต่จริงใจต่อผู้คนรอบข้างแน่ๆ ทั้งรู้จักมากน้อยอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ......... กำไลหยก14.01.2021.
ปล.
คิดดีทำดียังเป็นเรื่องดีๆ
ก่อนที่สักวันหนึ่งเราต้องหายไป และจะมีแต่เพียงรูปภาพหรือความทรงจำให้คนระลึกถึงได้บ้างชั่วครั้งชั่วขณะบ้างเท่านั้น..........อมิตพุทธ.
#แค่คิดเป็นก็สุขง่ายๆสไตล์กำไลหยก.
#อยากให้คนใกล้ชิดคุณสุขง่ายๆ ก็กดไลค์ กดแชร์ กดติดตาม.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
