# ความช่วยเหลือที่ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ
การช่วยเหลือ การเปลี่ยนแปลง ความยินดี และทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีขีดจำกัดของตัวเอง เรื่องราวต่อไปนี้ก็เช่นกัน
ครอบครัวแสนสุข
นกพิราบคู่หนึ่งตัดสินใจที่จะตั้งรกรากอยู่บนต้นไม้ใหญ่ที่สวยงาม ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ให้กำเนิดไข่ใบน้อยออกมาสามใบ
หลังจากที่กกไข่มาตลอดทั้งวัน ทั้งสองตัวจึงออกไปหาอาหาร แล้วทิ้งไข่ไว้ตามลำ แต่ทว่าในตอนที่กลับมาถึงรังนั้น ไข่ทั้งสามใบของพวกเขาก็ได้หายไปเสียแล้ว
ด้วยความตกใจทั้งสองจึงเริ่มต้นด้วยการออกบินค้นหาและถามสัตว์ตัวอื่น ๆ ที่อยู่บริเวณเดียวกันนั้น จึงทำให้ได้ทราบว่า หลังจากที่ทั้งสองออกจากรังไป
ผู้ร้าย
สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ออกมาล่าอาหารบริเวณนี้ แล้วทันทีที่เจ้าสุนัขเห็นรังและไข่ของนกพิราบ มันจึงปีนขึ้นไปกินไข่ทั้งสามฟองจนหมด จากนั้นมันก็เดินจากไป
หลังจากที่ได้ฟังเช่นนั้น เจ้านกพิราบทั้งสองตัวรู้สิ้นหวังและท้อแท้ใจเป็นอย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้นทั้งสองก็ยังคงพยายามหาที่อยู่ใหม่ โดยเลือกสถานที่ที่ดูปลอดภัยจากสัตว์ต่าง ๆ มากขึ้น
และเมื่อได้สถานที่แล้ว ทั้งสองก็ต่างแยกย้ายกันไปหาหญ้าแห้งและเศษฟางเพื่อมาทำรัง แต่ด้วยเหตุที่รังของมันนั้น ถูกพบเห็นได้ง่าย และมีโครงสร้างที่อ่อนแอ มันจึงตัดสินใจ ไปขอความช่วยเหลือจากนกป่าตัวในบริเวณนั้น
ความช่วยเหลือ
เพื่อขอให้เขาสอนวิธีในการสร้างรังให้ ซึ่งหลังจากที่นกป่าสอนจบได้ไม่นาน เจ้านกพิราบตัวเมียก็บอกกลับนกป่าว่า
“เอาล่ะ ตอนนี้ฉันเข้าใจวิธีในการสร้างรังทั้งหมดแล้ว เดี๋ยวฉันจะสร้างรังต่อไปด้วยตัวเอง ขอบใจนะทุกตัว” เมื่อได้ทราบเช่นนั้น นกป่าทุกตัวก็บินแยกย้ายกลับบ้านของตนไป
นกพิราบทั้งสองจึงออกไปเก็บฟางมาเพิ่ม จนเวลาผ่านไปเพียงครู่หนึ่ง นกพิราบตัวเมียก็ตระหนักได้ว่า ตนเองนั้น ยังไม่เข้าใจวิธีการสร้างรังในบางส่วน
ข้อสงสัย
นกพิราบตัวเมียจึงบินกลับไปขอความช่วยเหลือจากนกป่าทั้งหลายอีกครั้ง โดยในครั้งนี้ นกป่าก็ได้แสดงวิธีสร้างรังให้กับนกพิราบได้ชมอย่างใกล้ชิด
และแนะนำทุกเคล็ดต่าง ๆ แบบเข้าใจง่ายเพื่อให้ นกพิราบทำตามต่อได้ในส่วนที่เหลือ
เมื่อได้เห็นเช่นนั้น จู่ ๆ นกพิราบก็ตะโกนขึ้นมาเสียงดังลั่นว่า “โอเค ฉันเข้าใจทั้งหมดแล้ว เดี๋ยวฉันทำส่วนที่เหลือต่อเอง บายจ้า”
ผู้ช่วยที่ต้องจากไป
ซึ่งทันทีที่นกป่าได้ฟังเช่นนั้น เขาก็โกรธมาก แต่ก็ทำได้เพียงแค่บินจากไปแบบเงียบ ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ
นกพิราบที่ในตอนนี้ขะมักเขม้นสร้างรังของตนต่อไปอีกครั้ง แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่สามารถสร้างรังต่อด้วยฟางดังเช่นที่นกป่าสอนได้เลย
นกพิราบจึง ตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากนกป่าอีกแต่ในคราวนี้กลับไม่มีนกตัวใดช่วยเหลือเขาเลย จึงทำให้ตราบจนทุกวันนี้นกพิราบทั้งสองต้องทนอยู่ในบ้านที่เสร็จครึ่ง ๆ กลาง ๆ ของตนแบบนั้นต่อไป
เพราะ “เมื่อใดก็ตามที่เราขอความช่วยเหลือจากใครให้ช่วยสอนงานหรือสิ่งใดให้ จงอย่าทำทีหรือแสร้งทำเป็นเข้าใจไปก่อน เพราะคนที่ให้ความช่วยเหลือเรานั้น เขาไม่ได้ยินดีที่จะช่วยสอนเราเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ทุกครั้งไปหรอกหนา”
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
Facebook : https://www.facebook.com/fromthisstar
Blockdit : https://www.blockdit.com/fromthisstar
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
