กระผมพาเด็กๆไปขึ้นเรือที่ท่าน้ำสาทรตรงสะพานตากสิน เพื่อข้ามฟากไปไอคอนสยาม อาคารศูนย์การค้าขนาดใหญ่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่นี่จะมีเรือฟรีไปส่งทั้งขาไปและขากลับ มีการตรวจเช็คอุณหภูมิและล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล์ก่อนขึ้นเรือ ในยุคโควิด นี่คงกลายเป็นสิ่งจำเป็นไปซะแล้ว
เรานั่งเรือราว๕นาทีก็ถึงที่หมาย เด็กๆไม่เคยมาแถบนี้ก็แลรู้สึกตื่นตากับตึกสูงติดริมน้ำเจ้าพระยา
"เข้าประตู๕เลี้ยวซ้าย จะเจอเคาเตอร์เช็คอิน "
เจ้าหน้าที่โทรมาบอกเมื่อช่วงบ่าย
..
หลังจากการเช็คอินเรียบร้อยยังพอมีเวลาในการเดินสำรวจภายใน กระผมว่าการจัดวางตกแต่งภายในศูนย์สรรพสินค้าแห่งนี้ค่อนข้างจะมีเอกลักษณ์ความเป็นสากลที่สอดแทรกความเป็นไทยอย่างไม่ขัดเขิน แอบมีจุดเล็กๆที่คนชอบถ่ายรูปอย่างกระผมให้ค้นหา
..
ปล่อยให้เด็กๆ ถ่ายรูปบริเวณหน้าศูนย์การค้าที่จัดตกแต่งเพื่อเตรียมฉลองวันคริสต์มาสและต้อนรับปีใหม่ที่จะมาเยือน
..
ส่วนตัวกระผมเลี่ยงมานั่งตามแนวขั้นบันไดบริเวณท่าน้ำ แสงแดดยามเย็นกระทบผืนน้ำ แสงวิบวับเหมือนจะเชิญชวนให้ยกกล้องขึ้นมาส่อง สำหรับคนที่ชอบถ่ายรูป คงเป็นช่วงเวลาที่จะได้หยอกเอินกับธรรมชาติผ่านเลนส์
..
ถ่ายฉันสิ..ถ่ายฉันสิ..เสียงเย้ายวนที่ผุดขึ้นในใจยามส่องกล้อง
..
จริงๆกระผมไม่ได้มาเที่ยวใจกลางกรุงเทพซักเท่าไร ด้วยไม่ชอบความอึดอัดด้วยผู้คนและตึกรามและงานส่วนใหญ่จะเน้นไปข้างนอกซึ่งเป็นธรรมชาติซะมากกว่า แต่นานๆได้เข้ามาชมก็แปลกตาดี
..
"..ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ขอต้อนรับสู่ไอคอนสยาม เรามีความยินดีต้อนรับท่าน ด้วยการแสดงแสงสีเสียงผ่านม่านน้ำพุ..."เสียงผู้ประกาศชายดังแว่วมา
..
"ยามค่ำ" เพลงพระราชนิพนธิ์ในรัชกาลที่๙ถูกหยิบยกมาบรรเลงในค่ำคืนนั้น
..
...ยามค่ำลงโพล้เพล้ถ่ายเทประภา
ในเมื่อยามทิวาต่อราตรีกาล
มีแต่ความมืดมนอับจนดวงมาน
เหงาปานขาดใจ🎶
แท้ที่จริงนั้นยามค่ำ
นำให้รื่นฤทัย
ค่ำลงแล้วราตรีใหม่
เคลื่อนมาพาใจให้ชื้นชื่นเชย...🎶
..〰️🌸
..
กระผมเเละเด็กๆยืนชมการเเสดง ปลายน้ำพุที่ผลัดกันสะบัด เต้นตามจังหวะของดนตรี ละอองสายน้ำปลิว เพิ่มความชุ่มฉ่ำไปทั่วบริเวณ
..
จวบจนได้เวลาเรือดินเนอร์สุดหรูมาเทียบท่า โชคดีที่เจ้าหน้าที่จัดที่นั่งตรงหัวเรือ สะดวกต่อการชมทัศนียภาพของสีสันลำน้ำเจ้าพระยายามค่ำคืน
..
เรือค่อยๆแล่นผ่านสถานที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นสะพานพระปกเกล้า สะพานพุทธยอดฟ้าพระปรางค์วัดอรุณราชวราราม พระบรมมหาราชวัง วัดพระแก้วทีแลเห็นระยะไกล ไปจบที่สะพานพระปิ่นเกล้า แล้ววกกลับมาไปสุดที่เอเชียทีค
..
..
กระผมว่าวันนี้คงเป็นวันที่พิเศษสุดของเด็กๆได้เรียนรู้นอกห้องเรียนโดยใช้วิธีซึมซาบหาความหมายที่สงสัยด้วยตัวเอง อย่างในพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้า ได้พูดคุยกับคนรุ่นก่อน อย่างน้อยการสืบต่อของจิตสำนึกก็ยังไม่ขาดสาย ค่อยๆต่อจิกซอร์จนเห็นภาพที่ชัดขึ้น ความหมายที่หายไปย่อมปรากฎ ไม่ใช่ที่ใครที่จะตอบนอกจากเขาเหล่านั้นผู้สัมผัสเอง
..
..
..
อิยะ
อิสริยะ เรียบร้อย〰️🌸
..〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️🌸
ท้ายบท
อิยะกับความหมายที่หายไป ซีซั่น'๓
เรื่องพิพิธภัณฑ์ของพระราชาก็มาถึงช่วงสุดท้ายของบทที่๑ กระผมยังไม่แน่ใจว่าจะมีบทถัดๆไปหรือไม่ ด้วยเนื่องกระผมใช้เวลาจัดทำต่อเนื่องค่อนข้างนาน โดยเฉพาะการรวบรวมคลิปมาทำใหม่เป็นงานที่ต้องใช้ความละเอียด รวมถึงหาข้อมูลข้างเคียงนอกจากข้อมูลในพิพิธภัณฑ์ มากรองเป็นเรื่องสั้น เป็นงานที่ยากสำหรับกระผมมาก เนื่องด้วยเนื้อหาเป็นบุคคลที่ชาวไทยเทิดทูนไว้เหนือเกล้า
และงานเขียนเรื่องสั้นนวนิยายค่อนข้างจะแคบในการอ่าน และรับชม ยิ่งด้วยแล้วที่จะอิงประวัติศาสตร์ที่เนื้อหาไม่อำนวยให้บิดพริ้วได้ การเขียนงานประเภทนี้จึงโยกมากไม่ได้นัก และค่อนข้างหนัก
..
แต่อย่างไรก็ดี กระผมก็พยายามทำอย่างสุดกำลัง บางทีก็ทำมากกว่างานประจำเสียอีก ด้วยหวังว่างานจะออกมาให้ดีที่สุด แม้คนสนใจอ่านอาจจะบางตา แต่กระผมก็ได้รับคำตอบจากการค้นคว้าจนอิ่มเข้าไปในใจ
..
กระผมเปรียบการเขียนเหมือนการปีนเขา แต่การปีนเขาของกระผมมันต้องลงมาแก้ไขแล้วปีนขึ้นไป อีกหน่อยก็กลับลงมาอีกครั้ง ทำอย่างนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้หนทางมันเรียบพอที่คนจะเดินตามสะดวกเข้าใจได้ง่าย ค่อยๆต่อจิกซอร์ด้วยมีความรู้ด้านประวัติศาสตร์น้อยมาก แต่กระผมมีความมุ่งมั่นว่ากระผมต้องทำให้ได้ เขียนในบทหนึ่งๆเหมือนใจแทบขาด
..
แต่เมื่อเสร็จสิ้น วันนั้นเป็นวันที่กระผมแทบจะไม่กินอาหาร ด้วยว่าอิ่ม..อิ่มเข้าไปในใจ อิ่มในฐานะคนหนึ่งที่ได้คำตอบของความหมายที่หายไป
อิ่มในฐานะผู้ถ่ายทอดให้กับคนที่รักในการอ่าน
อิ่มในฐานะพสกนิกรที่ได้ทำอะไรเพื่อพระองค์ท่านได้บ้าง
..
ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม สนับสนุน จนครบ๑๐๐๐คนเมื่อหลายวันที่ผ่านมา
ขอบคุณด้วยหัวใจ ขอบคุณขอรับ
..
ขบถ~ยาตรา〰️🌸
..
ความเดิมตอนที่แล้ว
..
รวมซีรีย์ซีซั่น๓
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
