11 ก.พ. 2021 เวลา 02:21 • ความคิดเห็น
คนเราควรทำได้ก่อน จึงค่อยสอนคนอื่นได้จริงหรือ?
เป็นอีกคนเหมือนกันที่ถ้าทำอะไรไม่ได้ในสิ่งไหนก็ไม่ค่อยกล้าสอนหรือแนะนำอะไรคนอื่นซักเท่าไหร่
จนหลายครั้งเราเห็นแหละว่าคนอื่นมีจุดสังเกตให้พัฒนาอะไร ถ้าเขาทำได้จะดีต่อตัวเขาเองมาก ๆ แต่ก็ไม่ได้บอกเพราะเราเองก็ยังบกพร่องในจุดนั้นอยู่ไม่น้อย
จะบอกจะสอนก็ไม่เต็มปากเต็มใจ
จะไม่บอกเขา เขาก็ยังคงเป็นแบบนั้น ถ้ายิ่งไม่รู้ตัวด้วยยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ได้เกิดการตระหนักรู้ตัวและพัฒนา
จะรอให้เราทำได้ก่อนก็ไม่ได้บอกกันซักที
ต้องทำยังไงกันแน่?
มีครูบาอาจารย์ท่านหนึ่ง ทุกเรื่องที่ท่านสอน ท่านยังคงทำให้ดูเป็นแบบอย่าง เป็นแบบอย่างที่อาจไม่ได้สมบูรณ์แบบ แต่ท่านไม่เคยยอมแพ้ที่จะสังเกตและพัฒนาตนเองในเรื่องที่ท่านสอนเลย
ในส่วนของเรา เราไม่เคยรู้สึกไม่เคารพท่านในส่วนที่ยังไม่สมบูรณ์นั้นเลย ท่านยังคง "สอนคนอื่นอย่างที่ท่านสอนตัวเอง" สอนเราให้เราได้คิดและตั้งคำถามอย่างที่ท่านทำกับตนเอง ซึ่งเป็นผลดีมาก ๆ เลย
อย่างท่านสอนให้เขียน diary, การรับฟังผู้อื่น, การทำความสะอาด ฯลฯ ท่านทำให้ดู และที่สำคัญบางครั้งท่านสอนการ "สอนตัวเองให้ดู"
ทำให้เราเข้าใจมากขึ้นว่าผู้ที่สามารถสอนคนอื่นได้อย่างเต็มภาคภูมิคงไม่ใช่คนที่ทำได้แล้ว 100% ทุุกคนยังคงมีจุดที่ต้องพัฒนาเป็นธรรมดา แต่เป็นคนที่ยังคงไม่ยอมแพ้ในการ "สอนตัวเอง" เพราะคนที่เป็นครูที่เป็นแบบอย่างให้แก่ศิษย์ที่เคารพรัก ไม่ได้สอนในเรื่องในเนื้อหาที่ต้องการจะสอนเท่านั้น แต่ยังสอนให้สอนตัวเอง อบรมตัวเอง ให้โอกาสตัวเองให้เป็นด้วย
ผู้ที่ทำได้อย่างที่สอนนั้นน่ายกย่องยิ่ง
ผู้ที่ยังคงสอนตัวเองให้เป็นผู้ที่ทำได้อย่างที่สอนนั้นน่าศรัทธาว่าจะเป็นผู้ที่ทำได้ในอนาคต
และสุดท้าย คุณธรรมในตัวเขาที่สะท้อนออกมาย่อมเป็นผลลัพธ์รวมรวบยอดในปัจจุบันของการพัฒนาตนเองของทุกคน ที่เป็นครูเป็นแบบอย่างให้กับผู้อื่นได้เสมอ
#พัฒนาตัวเอง #สอนตน #กำลังใจ
โฆษณา