“สัตว์โลกในสังสารวัฏ”
ธรรมะรุ่งอรุณ ☀️
๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔
คำว่า “สัตว์โลก” นี้ไม่ได้หมายถึงสัตว์เดรัจฉาน สัตว์เดรัจฉานก็เป็นสัตว์อย่างหนึ่ง มนุษย์ก็เป็นสัตว์โลกเหมือนกัน สัตว์โลกหมายถึงผู้ที่ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ หรือ วัฏสงสาร เป็นภพต่างๆ ที่สัตว์โลกคือดวงวิญญาณหรือดวงจิตไปเกิดกัน ไปเป็นกัน คำว่า “สัตว์” นี้จึงมีความหมายกว้างกว่าคำว่าสัตว์เดรัจฉาน คนที่ไม่เคยศึกษาธรรมะก็อาจจะไม่เข้าใจ เพราะเวลาพูดถึงสัตว์โลกก็อาจจะคิดถึงสัตว์เดรัจฉานต่างๆ แต่สัตว์โลกในที่นี้หมายถึงดวงวิญญาณทุกดวง ที่ไปเกิดเป็นอะไรต่างๆ เป็นสัตว์ชนิดต่างๆ เป็นมนุษย์ก็เป็นสัตว์โลกอย่างหนึ่ง เป็นเทวดาก็เป็นสัตว์โลกอย่างหนึ่ง เป็นพรหมก็เป็นสัตว์โลกอย่างหนึ่ง เป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์นรกนี้ นี่คือที่เกิดของดวงวิญญาณที่ตายจากร่างกายไป ที่แยกออกจากร่างกายเวลาที่ร่างกายตายไป ดวงวิญญาณเหล่านี้ก็จะไปอยู่ในภพใดภพหนึ่ง ตามอำนาจของบุญหรือของบาป เวลาร่างกายตายไป ดวงวิญญาณจะถูกบุญหรือบาปดึงไปเกิด ขึ้นอยู่กับกำลังของบุญและของบาป ว่าฝ่ายไหนมีกำลังมากกว่ากัน ถ้าบุญมีกำลังมากกว่า ก็จะดึงดวงวิญญาณให้ไปเกิดเป็นเทพ เป็นพรหม เป็นพระอริยะบุคคล หรือถ้าบุญสูงสุดก็ออกจากการเวียนว่ายตายเกิดไปเลย ไปสู่พระนิพพาน ถ้าบาปมีกำลังมากกว่า ก็จะดึงดวงวิญญาณนี้ให้ไปเกิดเป็นเดรัจฉาน ไปเป็นเปรต ไปเป็นอสุรกาย ไปตกนรกหรือไปเป็นสัตว์นรก นี่คือ “สัตว์โลก” ที่ยังเวียนว่ายตายเกิดกันอยู่
การเวียนว่ายตายเกิดก็เกิดจากอำนาจของโมหะอวิชชา ความหลงที่ไปสร้างความอยากให้แก่ดวงวิญญาณ ให้ดวงวิญญาณคือจิตใจนี้ไปหาสิ่งต่างๆ มาเสพมาสัมผัสเพื่อให้เกิดความสุข เพราะไม่รู้ว่าความสุขที่ดีที่ไม่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดนั้นอยู่ที่ไหน ไปหลงคิดว่าความสุขอยู่ที่การไปเกิดเป็นมนุษย์ ไปเสพรูปเสียงกลิ่นรสต่างๆ เพราะภพของมนุษย์นี้มีรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะให้เสพกัน จึงมาเกิดเป็นมนุษย์กัน แล้วพอมาหาลาภยศสรรเสริญ หารูปเสียงกลิ่นรสก็หาโดยวิธีที่เป็นบาปบ้าง ไม่เป็นบาปบ้าง เพราะบางทีหาโดยวิธีไม่เป็นบาปไม่ได้ ก็เลยต้องหาโดยวิธีที่เป็นบาป เช่น หาเงินทองเพื่อที่จะมาใช้จ่ายซื้อความสุขต่างๆ ถ้าหาแบบไม่ทำบาป แล้วมันไม่พอใช้ ก็มักจะต้องไปทำบาปกัน เพราะการทำบาปทำให้การหาเงินทองนี้มันง่าย มันง่ายสะดวกรวดเร็วได้มาก แต่ไม่รู้ว่าการทำบาปมีโทษตามมา มีอิทธิพลต่อการไปเกิดในภพต่อไป ในทางตรงกันข้าม บางคนเกิดมาแล้วก็มีความสามารถหรือโชคดี หาเงินหาทองได้มากมายกว่าที่จะใช้เองได้หมด ก็เอาไปแจกจ่ายให้ผู้อื่น อันนี้ก็เรียกว่าเป็นการทำบุญ การทำความสุขให้แก่ผู้อื่น ด้วยการทำบุญชนิดต่างๆ ให้เงินให้ทองแก่โรงเรียน โรงพยาบาล สร้างวัดสร้างวา สร้างโบสถ์สร้างเจดีย์ ทำอะไรที่ทำให้ผู้อื่นมีความสุข ได้รับประโยชน์ ก็เรียกว่าเป็นการทำบุญ นี่แหละบุญและบาปเกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้ เกิดขึ้นด้วยการที่เรามีความอยากกัน ความหลงทำให้เรามีความอยากมาหาความสุขในโลกนี้กัน
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๑
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
