ณ เมือง ฮันหยาง (เมืองหลวง) ในคืนที่เงียบสงัดหมอหลวง (หมอฮี) ได้นำลูกศิทย์ (ทันอี) เข้าถวายการรักษาพระราชา ก่อนเข้าไปในห้องบรรทมของพระราชาหมอหลวงได้กำชับลูกศิทย์ว่า “เจ้าจงอย่ามองที่แท่นบรรทมของฝ่าบาทเด็ดขาด” เมื่อเข้าไปถึงห้องบรรทมหมอก็ให้ลูกศิทย์เลื่อนถ้วยพระโอสถเข้าไปให้พระราชาซึ่งบรรทมอยู่หลังม่าน ขณะที่กำลังเลื่อนถ้วยเข้าไปนั้นลูกศิทย์ก็ได้ยินเสียงพระราชาร้องควรญครางด้วยความทรมานจึงเงยหน้าขึ้นพยามยามจะมองลอดผ่านม่าน ทันใดนั้นพระราชาก็ดึงลูกศิทย์คนนั้นเข้าไปหลังม่าน ศิทย์คนนั้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดสร้างความตกใจให้กับหมอเป็นอย่างมาก