9 พ.ย. 2019 เวลา 11:19 • ธุรกิจ
Ep 1 ทำเลขายของหายาก....จริงเหรอ?
เนื่องจากมีเพจหนึ่งที่ได้ทำไว้ตอนที่ เข้าสู่ Blockdit ใหม่ๆ(ตอนนี้ก็ใหม่อยู่😊)
แต่น่าไม่สามารถดูแลทีเดียว2เพจได้
และน่าจะยกเลิกเพจนั้น ก่อนมันจะกลายเป็นเพจร้างและน่าอยากทำเป็นซีรีส์ด้วย
1
เพจนี้ที่เสียดาย
ถึงอย่างนั้นน่าก็เสียดายเนื้อหาที่ทำไว้เลย
ขอนุญาติเจ้าของเพจนั้น(คือตัวน่าเอง)เพื่อคัดลอกเนื้อหาทั้งหมดมายังเพจนี้จะได้ดูแลที่เดียว
และก็ได้รับอนุญาติแล้ว(โดยตัวน่าเอง)😝
และไม่ต้องแปลกใจถ้าเพื่อนๆบางคนเคยได้อ่านมาแล้ว เพราะน่านี่ละค่ะที่เป็นคนเขียนเอง
😄😄😄😄
เนื้อเรื่องว่ามีเช่นนี้
หลายๆคนบอกว่า..ว่า..ว่า..(พอแล้วเข้าเรื่องซะที)
จะขายของต้องคิดก่อนจะขายอะไร
ให้วางแผนโดยวาดนั่นเขียนนี่ ทำ mindmap อย่างดี..
แต่แม่ค้าคนนี้ไม่นั่งเขียนอยู่บ้านเลยค่ะ
ลงมือทำเลย(ชอบทำอะไรง่ายๆเพราะเป็นคนง่ายๆ😁😁)
ดีไม่ดีคิดไม่ออกเพราะไม่มีไอเดีย
หรืออาจจะยังเครียดๆกับปัญหาชีวิตอยู่
ออกไปข้างนอก ไปเดินตลาด ไปดูว่าเค้าขายอะไรกันบ้่าง
ศึกษานิสัยการกินของคนแถวนั้น
และจะได้ดูทำเลไปด้วย
เรียกว่าอย่าปล่อยเวลาให้เสียไปเปล่าๆ
วันหนึ่งๆต้องได้สักเรื่ิอง(เรื่องทำมาหากินนะคะ)
หลายๆคนคิดว่าการจะเป็นแม่ค้าต้องมีทำเลดีๆในตลาดนัดเท่านั้น..
และหลายๆคนก็ท้อตั้งแต่หาทำเลดีๆในตลาดไม่ได้แล้ว...
มาค่ะ วันนี้เราจะบอกวิธีโง่ๆ ง่ายๆแต่ได้ผลให้ค่ะ(วิธีที่เราทำเองกับตัวอะนะ555)
สิ่งเดียวที่เราต้องพาติดตัวไปคือ
ความใจกล้าหน้าด้านค่ะ.
😀
ต้องบอกก่อนเลยว่า น่า เป็นคนพูดน้อย
แต่ น่า ยิ้มเก่งเรื่องพูดนี่ไม่ถนัดเลย
(นักเลงคีย์บอร์ดซะมากกว่า555)
หลายคนที่รู้จักน่า งง กับการมาเป็นแม่ค้าของน่ามากไม่คิดว่าน่าจะเป็นแม่ค้าได้
เพราะไม่รู้ใครที่ไหนบอกว่า
"จะเป็นแม่ค้าต้องพูดเก่งๆ" น่าขอเถียงค่ะ
ว่าไม่จำเป็น พูดเท่าที่อยากรู้ก็พอ
ความใจกล้าหน้าด้านนี่ละค่ะคือ วิชาของเรา
เราต้องเข้าไปถามว่า
ทำเลตรงไหนขายได้บ้าง..
เราจะตั้งร้านตรงนี้ได้มั๊ย..
เจ้าของตลาดนัดเป็นใคร..
(ตอนนี้อย่าเพิ่งสนใจก่อนว่าจะขายได้มั๊ย)
1
ดู ๆ แล้วหลาย ๆ คนคงคิดว่า แค่นี้เองทำไมต้องใช้ความกล้ามากมาย..
(เหอะๆๆ)😎😎😎
นั่นเพราะคุณยังไม่เจอกับตัว
ไม่รู้ว่าการเดินดุ่มๆแล้วไปหาที่ขายนะมันยากขนาดไหน เจอคนดีๆก็แค่บอกว่า..
"ไม่รู้นะต้องไปถามคนนั้นคนนี้"
แต่ถ้าเจอคนแบบ ไม่คุย ถามไม่บอก แต่กับลูกค้าละคุยจ้อกับเราละรำคาญใส่
ซึ่งตรงนี้ละค่ะที่อาจทำให้คุณไม่กล้าไปต่อ
ิอย่ายอมนะคะ ถามคนอื่นต่อไป
ใจกล้าไว้555
แล้วคุณจะได้มีที่ขาย
ทำเลในตลาดนัดสำหรับแม่ค้าหน้าใหม่
ส่วนมากจะไม่มีที่ประจำ
บางวันไปลงที่คนอื่นพอเจ้าของที่มา
เราก็ไม่ได้ลงขาย
ดีไม่ดีวันนั้นไม่มีที่ขายเลย(ตรงนี้ต้องอดทนอย่างมากแม่ค้าใหม่ส่วนมากจะท้อตั้งแต่ตรงนี้)
แต่นั่น!!..ไม่ใช่จุดสำคัญ
ที่สำคัญคือ คุณต้องหาลูกค้าประจำ
แล้วบอกเค้าไปเลยว่า เรายังไม่มีที่ประจำนะ
คงต้องเดินหาเราสักหน่อย แต่อย่าลืมอุดหนุนเรานะ(ใช้ความหน้าด้านบอกลูกค้าไปเลย555)
สงสัยใช่ว่าทำไมต้องอย่างนั้น
ก็เพราะว่า..หากวันนึงเราได้ที่ขายประจำ
แต่ที่อาจไม่สวยไม่ใช่ทำเลทอง อย่างแรกคือลูกค้าจะไปหาเราเอง(ถ้าเค้าติดใจขนมเราอะนะ)และอาจบอกเค้าไปว่าเราอาจจะไปขายที่ตรงนั้นนะ ลูกค้ามาอาจจะไม่ได้เจอเราตรงนี้แต่เดินไปจุดนั้นนะเราขายอยู่ตรงนั้น(อะไรประมาณนี้)
อันนี้ได้ผลจริงนะๆ..อดทนหน่อยๆ😌😌
ทุกวันนี้น่า..มีที่ประจำแล้ว
ทั้งที่เมื่อก่อนแทบจะไม่มีคนเดิน
แต่ที่มาซื้อคือลูกค้าประจำ😄😄
และหลังจากนั้น...
น่าก็ชวนแม่ค้าใหม่ๆที่มาหาที่ขายของมาลงไกล้ๆ(จนตอนนี้ไม่มีที่ให้ลงละ)
เพราะแม่ค้าเยอะลูกค้าก็เดินมาเยอะ
เห็นมั๊ยคะ ทำเลดินเราก็ทำให้กลายเป็นทำเลทองได้😎
เพราะน่าเป็นแม่ค้าจึงมีอิสระทางด้านเวลา
แม่น่าป่วยเฝจึงหยุดขายของในตลาดนัด 1วันเพื่อพาแม่มาโรงพยาบาล
(อันนี้ไม่ต้องเล่าก็ได้คนขี้เกียจอ่าน😝)
แต่ที่เด็ดกว่าคือ..
เราเจอทำเลดี ๆ กว่าในตลาดนัดอีกค่ะ🎉
นั่น คือ➡โรงพยาบาล🏥
ใช่ค่ะ !! โรงพยาบาล ทุกที่จะมีที่ขายของ
น่าเป็นคนที่คิดอะไรง่าย ๆ อย่างที่บอกไว้ข้างต้นนั่นละค่ะ
และเชื่อมั๊ยว่าขายดีกว่าในตลาดนัด
ที่มีคู่แข่งเยอะมาก
นั่นเพราะว่า..
ในโรงพยาบาลส่วนมากคนจะซื้อเพราะมันจำกัดบริเวณ ทั้งเจ้าหน้าที่ คนเยี่ยม ที่สำคัญคนเฝ้าไข้
พวกเค้าเหล่านี้มีเวลาเพียงน้อยนิดในการเดินเอ้อระเหยเชยชมร้านค้าโดยเฉพาะ
เรื่องการกินนี่ได้เลือกน้อยมาก
ใช้ความใจกล้าหน้าด้านนี่ละค่ะ !
หลังจากที่น่าสังเกตการณ์สักพักว่ามีแต่คนซื้อนะ น่า ก็ถามแม่ค้าว่าขายดีมั้ย คำตอบคือ
"ขายดีจ้า"
แล้วน่าก็ถามต่อคือ (ใจกล้าหน้าด้านไว้)
"ถ้าเราอยากจะขายติดต่อที่ไหนคะ"
ห้ามถามว่า "ถ้าจะขายบ้างได้มั๊ย"
หรือใช้คำว่า" อยาก"
เช่น "ถ้าอยากขายบ้างจะติดต่อที่ไหน"
ให้ใช้คำว่า "จะ"ไปเลย ไม่งั้นเราอาจจะได้คำตอบที่ว่า..
"ไม่รู้ต้องติดต่อใครนะ "หรือ"ไม่รู้เค้าให้ขายมั๊ย"
ประมาณนี้
หรือถ้าไม่ได้คำตอบจากแม่ค้า ถามเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลไปเลยต้องมีเจ้าหน้าที่ดูแลแน่นอนที่แบบนี้
(กลัวอะไรวิชาใจกล้าหน้าด้านเราดี555)
สุดท้ายน่าได้ขายนะ
แถมขายดีมีแต่คนซื้อขายได้ทุกวันด้วย
ลูกค้าก็หมุนเวียนกันไป
วันไหนฝนตกนะร้านน่างี้เอาไม่ทันเลย
เพราะคนออกข้างนอกไม่ได
้เพราะปอเปี๊ยะเราทอดร้อนๆกลิ่นนี้เรียกลูกค้าเข้าร้านตลอด😋😋
ส่วนในตลาดนัดอาทิตย์ละ3วันน่าก็จ้างคนไปขาย(เห็นมั๊ยยังมีงานให้คนอื่นมีรายได้อีกด้วย)
และด้วยความง่ายน่าอีกนั่นแระ
ระหว่างทางไปโรงพยาบาลน่าขับรถผ่าน
เรือนจำจังหวัด
น่าสังเกตนะว่าจันทร์ถึงศุกร์ช่วงเช้าถึงเที่ยงเนี๊ยะจะมีเหล่าญาติๆมาคอยเยี่ยมผู้ต้องขังเต็มไปหมด และนั่งคอยกันนานๆนะกว่าจะได้เข้าเยี่ยม
ด้วยความคิดง่ายๆของเราอีกแล้ว..
ระหว่างรอมาตั้งแต่เช้าถ้าได้กินอะไรเล่นๆชิวๆแต่แก้หิวได้บ้างก็ดีนะ..
รออะไรละคะ😁
เข้าไปข้างในรั้วเรือนจำเลยถามเจ้าหน้าที่ว่าที่รั้วกำแพงข้างนอกทางเข้านะขายของได้มั้ย(กล้าไปป่าว555)
คำตอบคือ...
"ขายได้ครับขายได้เลยดีเหมือนกันผมจะได้มีของกินเวลาออกเวร"
(เสร็จแม่ค้าละงานนี้555)
กลายเป็นว่าน่าต้องจ้างคนที่ขายในตลาดนัดนั่นแระค่ะ วันไหนไม่มีตลาดนัดก็มาขายหน้าเรือนจำครึ่งวัน
วันไหนมีตลาดนัดช่วงบ่ายก็ให้เค้าไปขายต่อที่ตลาดนัด(ค่าจ้าง2ต่อเลย)
บอกเลยรายได้เท่ากับขายในตลาดนัดทั้งวันเลย
เห็นแล้วยังคะว่า
ทำเลดีๆที่ว่าทำเลทอง
ไม่จำเป็นต้องตลาดนัด
ตรงไหนก็ได้ที่มีคนอยู่ก็ขายได้ค่ะ
ที่มาแบ่งปันวันนี้แค่อยากบอกว่า
น่าลองผิดมาเยอะแล้วจึงอยากให้คนอื่นๆได้ลองถูกไปเลย
หากเรื่องราวและวิถีแม่ค้าของน่า
จะมีสักหนึ่งเรื่อง ที่จะช่วยให้คนเพียง1คน
สามารถมีรายได้และตั้งตัวได้น่าก็ดีใจแล้วค่ะ
(ขอให้ช่วยได้สักหนึ่งคนก็ยังดี)
ฝากถูกใจ
ฝากติดตาม
พูดคุยกันได้นะคะ
คราวหน้าจะมาแบ่งปัน
เรื่องการรับมือกับคนรอบข้าง
ที่แม่ค้ามือใหม่ต้องเจอแล้วเราก็เจอกับตัวเอง และเราผ่านมันมาได้ค่ะ
-Zarina-

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา