13 พ.ย. 2019 เวลา 14:50 • ไลฟ์สไตล์
ใช้แล้วทิ้ง
007 Skyfall 2012
เราคงคุ้นเคยกับคำๆ นี้กันเป็นอย่างดี เพราะมีข้าวของหลายอย่าง ในชิวิตเราที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้งานได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ครั้งเดียวเท่านั้น แล้วก็ต้องโยนทิ้งไป แต่ก็ด้วยเหตุด้านสุขอนามัย ด้านความปลอดภัย ถ้านึกเร็วๆ ง่ายๆ ก็ เช่น เข็มฉีดยา ถุงมือยาง ถุงยางอนามัย เป็นต้น มันก็สมเหตุสมผลดีครับ แต่มาในยุคบริโภคนิยม ผู้คนถือเอาความสะดวกสบายมากขึ้น จึงเป็นเหตุให้เกิดสินค้าประเภท ใช้แล้วทิ้ง เข้ามาในตลาดจำนวนมาก เพื่อตอบสนองความสะดวกสบายของผู้ใช้ และสามารถสร้างยอดขายซ้ำแล้วซ้ำอีก ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็ด้วย ที่โกนหนวดไฟฟ้า ที่ภรรยาซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบแต่งงาน เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ชำรุด และผมพยามจะสั่งใบมีดและอุปกรณ์มาทดแทน จะได้ไม่ต้องซื้อใหม่ แต่พบว่าของรุ่นดังกล่าว ไม่ผลิตแล้ว จึงต้องหันไปใช้บริการมีดโกนหนวด ที่ต้องคอยเปลี่ยนใบอยู่บ่อยๆ ทำให้ขยะเพิ่มขึ้นไปอีก เลยทำให้ผมมองเลยเถิดไปยัง หวี (ผมใช้ของแจกจากเครื่องบิน 3 ปีแล้วยังใช้ได้และยังมีที่ยังไม่ได้แกะอีกอัน คาดว่าจะใช้ได้ไปจนเกือบเกษียณอายุ) และฉุกคิดถึงข้าวของเครื่องใช้รอบตัว ว่าเราติดกับ “ใช้แล้วทิ้ง” ของผู้ขายสินค้าหรือนักการตลาดบ้างรึเปล่า ผมเข้าใจถึงความจำเป็นของบางคน บางครั้ง คงไประบุยาก ว่าควรหรือไม่ควร แค่อยากให้ลองนึกทบทวนดูว่า มีอะไรที่เข้าข่าย “ไม่จำเป็น” และสามารถหาสินค้าที่อายุการใช้งานยาวนานกว่า คุ้มค่าในระยะยาว ไม่สร้างขยะ ให้กับโลกใบนี้เพิ่มขึ้นมาอีก เช่น แก้วน้ำ จาน ชาม หลอด และอื่นๆอีกมากมาย ไม่มีผิดไม่มีถูก แบ่งปันแนวคิดกันได้ จนกว่าจะพบกันใหม่ครับ
ปล.ผมตัดสินใจหันไปใช้ที่โกนหนวดแบบคลาสสิคครับ ไม่ต้องเสียบปลั้ก ใบมีดใช้ได้นาน ลับให้คมขึ้นได้
โฆษณา