27 พ.ย. 2019 เวลา 05:30 • ธุรกิจ
เรื่องเล่าจากวันที่ 23 พ.ย. 2562
ถ้าวันนี้เรารอแต่คนอื่นชวนสำเร็จ. แต่ตัวเองไม่ยอมขยับ. ไม่ยอมสั่งจิตตัวเอง กลัวความลำบาก หาข้ออ้างเลื่อนเวลาออกไป ทุกวันทุกวัน
มีเพื่อนของเราชื่อคุณก้อย
คุณก้อย เดินทางจากเชียงราย เพื่อนมางานGrand Opening Ultimalife ที่ผ่านมา ด้วยใจที่เปี่ยมล้นกับทีมงาน กับการขึ้นรับตำแหน่ง platinum ครั้งแรกในชีวิตแต่มาถึงงานคุณก้อย ไม่มีชื่อขึ้นรับรางวัล โล่รางวัล แห่งความสำเร็จ. ไม่มีในงาน ทั้งที่ประสานงานเปิดเซ็นเตอร์ประจำจังหวัดคนแรก มันอาจจะเป็นความผิดพลาด คุณก้อยเสียใจลึกๆ ว่าชื่อหล่นได้ไง
ในวันเดียวกันคุณก้อย พ่อนอนป่วยอยู่ที่ รพ. เป็นตายเท่ากัน แต่เขาเลือกที่จะมาเอาความสำเร็จไปฝากพ่อ
แต่คุณก้อย ตีตั๋วกลับช้า1วัน เพราะติดสอบใบ คปภ.ใบอนุญาตตัวแทนประกันชีวิต....
แต่เมื่อคืนนี้ได้ทราบข่าว ว่าคุณพ่อ ก้อยได้จากไปยังไม่ได้เห็นความสำเร็จของลูกเลย
แต่คุณก้อยได้พูดคุยกับผม. เรื่องการตั้งเป้าหมายตอนนั่งแทรกซี่ ไปบริษัทด้วยกัน ไม่ว่าใครจะยังไงก็ตาม แต่ครอบครัว ก้อยรอไม่ได้ เราต้องสำเร็จให้เร็วที่สุดเพราะพ่อที่ป่วย ครอบครัวต้องดูแล
ผมได้พูดคุยหลายเรื่องกับคุณก้อย
ขอสรุปล่ะกันจากเรื่องนี้
ถ้าคุณล้อเล่นกับชีวิตใครก็ตามในวันที่คุณคิดว่าคุณสำเร็จ วันนั้นล่ะมันจะไม่มีคนที่คุณรักร่วมยินดี คุณจะเสียใจยิ่งกว่า ทำไมไม่รีบทำวันนี้ให้สำเร็จให้มากพอ...คนที่คุณรักรอชื่นชมความสำเร็จของคุณอยู่...
เชื่อว่าฉันทำได้ฉันก็ทำได้ฉันสำเร็จฉันก็สำเร็จ
"ทำในสิ่งไม่เคยทำแล้วจะได้ในสิ่งที่คุณไม่เคยได้"
ก่อนกลับเชียงราย คุณก้อย ก็ฝากรอยยิ้มและความทรงจำดีไว้ กับเพื่อนๆในธุรกิจ
โฆษณา