👨🏽🦁 แอนโดรเคลส กับ สิงโตเกรี้ยวกราด
แอนโดรเคลสกับสิงโตเกรี้ยวกราด.... เป็นนิทานจากอียิปที่พูดถึงสิงโตตัวนึง 🦁 ที่มักจะออกมาร้องโหยหวน ส่งเสียงเกรี้ยวกราด อยู่ในหมู่บ้านเป็นประจำทุกคืน
ชาวบ้านต่างก็หวาดกลัวในความเกรี้ยวกราดของสิงโตตัวนั้น และคิดไปต่างๆนานา บ้างก็ว่า... สิงโตมันโกรธเกลียดผู้คนในหมู่บ้านนี้ เอ๊ะ!! หรือมันจะออกมาตามหาอะไรบางอย่าง ⁉️ หรือว่า... มันจะหิวก็เลยออกมาหาอะไรกินหว่า 😖
ทุกคืนชาวบ้านจะรีบวิ่งเข้าบ้าน 🏃♀️🏃♂️ และล็อคประตูแน่นหนาทันทีที่ได้ยินเสียงเจ้าสิงโตเกรี้ยวกราดตัวนี้
จนกระทั่งวันฝนตกวันนึง 🌧🌧🌧 ที่แอนโดรเคลสออกไปหาอาหารและกลับหมู่บ้านไม่ได้ เลยต้องไปหลบฝนในถ้ำ... ถ้ำนึง.... ซึ่งเป็นถ้ำที่สิงโตเกรี้ยวกราดอาศัยอยู่!!!
งานงอกแล้วมั๊ยล่ะแอนโดรเคลสเอ๋ยยย... ถ้ำก็มีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องเป็นถ้ำเดียวกันด้วยเนี่ยะ 🤦🏽♂️🤦🏽♂️🤦🏽♂️
แต่เจ้าสิงโตเกรี้ยวกราดกลับเดินผ่านแอนโดรเคลสไปอย่างไม่สนใจใยดี และยังคงร้องโหยหวน ครวญครางเหมือนเคย.. จนแอนโดรเคลสอดสงสัยไม่ได้... เลยต้องเดินตามไปดูและเขาก็ได้เห็นว่า...............
ที่เท้าของเจ้าสิงโตเกรี้ยวกราดนั่น 🐾 มันมี 'เสี้ยนเล็กๆ' ทิ่มอยู่ 😓
โธ่พ่อคู๊ณณณณ.... ตกลงที่ฟาดงวง ฟาดงา อยู่ทุกคืนนี่เพราะโดนเสี้ยนตำแล้วเอาออกเองไม่ได้หรอกเรอะ 🙄
หลังจากที่แอนโดรเคลสช่วยเอาเสี้ยนออกจากเท้าให้แล้ว เจ้าสิงโตเกรี้ยวกราดก็เลิกร้องโวยวาย และกลายมาเป็นสิงโตปกติ เย้ เย้ เย้ 🎉🎉🎉
ในนิทานก็จบสวยๆไปแบบนี้แหละค่ะ
ส่วนในชีวิตจริงของเราน่ะเหรอ 🤔
สิงโตเกรี้ยวกราดก็ยังคงเป็นสิงโตเกรี้ยวกราดอยู่วันยังค่ำ
เพราะคนส่วนใหญ่มักจะมองกันที่ภายนอก คนนั้นเป็นอย่างนั้น คนนี้เป็นอย่างนี้ และเราก็ชอบคิดไปเองว่าชีวิตคนอื่นมันช่าง "ดี๊ดี" จนไม่น่าจะมีปัญหาอะไร (หรอกมั้ง) !!!
ยิ่งถ้าเป็นคนใหญ่คนโตมาฟาดงวงฟาดงา อาระวาดใส่อย่างไร้เหตุผล... เราก็ต้องนึก "เกลียด" หรือ "กลัว" มากกว่าที่จะ "สงสาร" อยู่แล้วป่ะ
ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว......
ไม่ว่าจะเป็นใคร มาจากไหน ทุกคนก็ล้วนแล้วแต่มีปัญหา และมีวันอ่อนแอ (หรือวันหงุดหงิด) ได้ทั้งนั้น และบทเรียนสำคัญที่นิทานเรื่องนี้พยายามจะบอกเราคือ........
🗯 ถ้าต้นเหตุไม่ได้มาจากเรา เราก็ไม่ควรเก็บมาน้อยอก น้อยใจ หรือตีความให้มันเกี่ยวกับเรา ให้เสียเวลาและเสียอารมณ์เลย เราแค่จินตนาการให้มันมาจาก "เสี้ยน" ที่เรามองไม่เห็นก็เท่านั้น
🗯 ถ้าเจอสิงโตเกรี้ยวกราดที่ไหนก็ให้สงสารมันเถอะค่ะ (ทุกข์ของใครก็ใหญ่สำหรับคนนั้น)
🗯 และเข้าใจว่าอาการ "สิงโตเกรี้ยวกราด" เป็นเรื่องชั่วคราวเท่านั้น บางครั้งเราเผลอทำตัวเป็น "สิงโตเกรี้ยวกราด" ซะเอง (โดยที่ไม่รู้ตัว - -") แต่เมื่อเสี้ยนมันถูกเขี่ยออกไปแล้ว (ทั้ง) เรา (และเค้า) ก็จะกลายมาเป็นแค่ "สิงโตปกติ" เหมือนในนิทานเรื่องนี้
- จบปิ๊ง -
🙏 ที่มา : Big Ideas for Curious Minds: an introduction to Philosophy
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
