มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่ง
มีคนคนหนึ่งอยากเห็นว่าสวรรค์และนรกมีหน้าตาเป็นอย่างไร
เทพเจ้าจึงพาเขามาดูนรกก่อน
ในนรกเป็นห้องมืดๆห้องหนึ่งมีโต๊ะตัวใหญ่ที่มีคนหิว โซ นั่งล้อมรอบโต๊ะเต็มไปหมด
ในนรกไม่มีอะไรให้กินหรือไงนะ
ไม่ใช่เลย... เพราะกลางโต๊ะมีหม้อขนาดใหญ่ที่ใส่น้ำซุปที่มีกลิ่นหอมวางอยู่
คนที่นั่งล้อมรอบโต๊ะต่างถึงช้อนยาวในมือและสามารถเชื่อมตักน้ำซุปในหม้อได้ทั้งนั้นแต่เพราะช้อนยาวเกินไปทำให้ไม่สามารถส่งน้ำซุปเข้าปากตัวเองได้
ดังนั้นแม้ทุกคนอยากกินซุปในหม้อนั้นมากแค่ไหนก็ตักน้ำกินไม่ได้ต้องทนหิวหน้าซีดหน้าเหลือง
จากนั้นเทพเจ้าก็พาคนๆนี้มาที่สวรรค์
บนสวรรค์เป็นห้องสว่างสว่างห้องนึงมีโต๊ะเช่นเดียวกับในนรกกลางโต๊ะมีหม้อใส่น้ำซุปกลิ่นหอมเหมือนกันและมีคนนั่งเต็มโต๊ะพร้อมช้อนยาวในมือ
แต่สิ่งที่ต่างจากนรกก็คือ
ทุกคนที่นี่ต่างได้ลิ้มรสน้ำซุปอร่อยๆทุกๆคนมีสีหน้ายินดีและมีความสุข
ทำไม?
เพราะคนไหนสวรรค์รู้จักป้อนน้ำซุปให้กันและกันส่วนคนในนรกรู้จักแต่เอาน้ำซุปป้อนเข้าปากตัวเอง
อ่านถึงตรงนี้เชื่อว่าทุกคนตระหนักแจ้งในใจหากคนคนนึงไม่รู้จักการให้ไม่รู้จักแบ่งปันวันๆคิดแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลักคนๆนี้ก็เหมือนอยู่ในนรกตลอดเวลาคนประเภทนี้ก็เหมือนกับเด็กที่ไม่รู้จักพอเรียกร้องอยู่ตลอดเวลาควรบ่นว่าโลกนี้โหดร้ายและไม่มีคนช่วยเหลือไม่หยุดไม่หย่อน
แต่หากคนๆหนึ่งรู้จักให้รู้จักคิดแทนคนอื่นคนๆนี้ก็เหมือนอยู่ในสวรรค์ตลอดเวลา
บท ความนี้มาจากหนังสือ พยายามถูกวิธีมีแต่สำเร็จ
อ่านแล้วทำให้รู้สึกและมีความคิดว่า เราต้องรู้จักแบ่งปันถ้าเราอยากได้ เราต้องให้ก่อน แล้ววันหนึ่งมันจะย้อนกลับมาหาคุณเอง
ยิ่งให้ยิ่งได้
ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้
หวังว่ามีประโยชน์และสามารถนำไปเป็นข้อคิดในการดำเนินชีวิตให้กับทุกคนนะคะ
พี่แอ๋ว
วรรณอนงค์
19-05-2563
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
