ความทรงจำ 7 ขวบ ครึ่ง 😁 : ep 1
Cr:คิ้วต่ำ
ต้นชมพู่หน้าบ้านป้านุชเป็นความทรงจำแรกที่ย้อนมาให้เห็นในความคิด เป็นเหมือนละครในทีวีที่ฉายภาพเคลื่อนไหว ทำไมต้องเป็นต้นชมพู่? เราก้อหาคำตอบไม่เจอ ...
ต้นชมพู่ต้นนี้ ต้นใหญ่ แผ่กิ่งก้านอย่างกับบ้านหลังใหญ่ ลูกดกมากๆหวานมากๆ กลิ่นดอกชมพู่เมื่อแรกบานช่างหอมอบอวลอย่างสดชื่นนัก เด็กๆต่างปีนป่ายเก็บกัดกินอย่างสนุกสนาน ช่างมีความสุขเสียนี่กะไร
บ้านป้านุชอยู่ในชุมชนแออัดติดกับซอยไทยรัฐ ประดิพัทธ์ สะพานควาย บ้านป้านุชนั้นเป็นบ้านไม้เก่าๆสองชั้นแคบๆ แต่ที่นี่อบอุ่นดีในความรู้สึกเรา ป้านุชทำงานในโรงงานยาเภสัชที่แม่เคยทำ ป้านุชมีลูกสาวสองคน คนโตชื่อพี่แฟง คนน้องชื่อพี่ฟาง พี่สองคนใจดีกับเราและน้องสาวเรามากเลย ช่วงที่อยู่บ้านป้านุชมีความสุขมาก
วันนึงแม่กลับมาจากทำงานและมีผู้ชายคนนึงกับมาด้วย แม่บอกเราว่านี่พ่อนะ ฮือ!พ่อ เรางงๆเพราะแม่ไม่เคยพูดรึบอกอะไรเกี่ยวกับพ่อมาก่อนเลย แต่เราก้อดีใจนะที่ได้เจอพ่อ
เราเองไม่เคยมีความทรงจำเกี่ยวกับพ่อเลย ไม่เคยได้ยินเรื่องราวของพ่อ ไม่เคยเจอเลย แต่ตอนนี้พ่อแวะมาหาหลายครั้งเรามีความสุขที่มีแม่และพ่อแต่ใครจะรู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง
วันนึงแม่บอกว่าเราและน้องสาวต้องเข้าโรงเรียนไปเรียนหนังสือเหมือนพี่แฟงพี่ฟางละนะ และเราต้องย้ายไปอยู่กับปู่กับย่าพ่อจะมารับเราไปในอีกไม่กี่วัน
เราจำได้ว่าเราร้องไห้อย่างหนักเพราะไม่อยากจากแม่ไปไหน ทั้งเศร้า เสียใจ ตกใจ ระคนกับหวาดกลัว
@ home grandma
เมื่อวันนั้นมาถึงมันก้อดูไม่แย่เท่าไหร่ พ่อพาลูกสาวทั้งสองขึ้นรถเมล์คันใหญ่มากๆ เราได้นั่งริมหน้าต่าง ได้มองวิวเวลาที่รถเมล์วิ่งผ่านตึกรามบ้านช่องนั้นช่างตื่นตาตื่นใจ มันสนุกจนลืมเรื่องเศร้าๆไปเลย เวลารถเมล์วิ่งลมเย็นตีปะทะหน้าแสนสดชื่น และยิ่งรถวิ่งใช้เวลานานขึ้นเท่าไร ถนนที่วิ่งผ่านนั้นยิ่งโล่งขึ้นเท่านั้นแต่ริมข้างทางนั้นสวยงามกว่าที่ๆเราจากมามากนัก ยังมองเห็นบ้านติดถนนหลังเล็กแต่มีต้นไม้สุดลูกหูลูกตา ข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ดอกไม้สวยจนละสายตาไม่ลงเลยทีเดียว การเดินทางไกลครั้งนีเรารู้เพียงว่าบ้านปู่และย่าอยู่ที่รังสิต
ย่ากับปู่จะใจดีไหมนะ ....😊
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ต้องขอตัวไปรับสายก่อนจ้ะแล้วจะกลับมาเล่าต่อเร็วๆนี้นะจ๊ะ ลูกค้าโทรมาตามงานละสิ 😅😅
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
