"พี่สายใจ"
ชีวิตของผู้หญิงไทย
ที่ไปแต่งงานกับชาวสิงคโปร์
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
มดดี้อยู่สิงคโปร์มานาน
"มีหนุ่มๆสิงคโปร์มาจีบบ้างมั้ย?"
ตอบอย่างมั่นใจเลยว่า..
"มีค่ะ"
แต่ตอนนั้นฉันกำลังอกหัก
กับความรักครั้งแรกมาอย่างยาวนาน
อาการประมาณว่า "ยังลืมเธอไม่ได้"
อะไรแบบนั้น
จนในที่สุดฉันก็ไม่เคยได้คบหา
กับใครเลยในสิงคโปร์
และอาจจะมีเหตุผลหนึ่ง
ก็คือ ฉันมีเพื่อนๆพี่ๆหลายคนที่รู้จัก
เป็นผู้หญิงไทยที่เดินทางมาแต่งงาน
และใช้ชีวิตอยู่ในสิงคโปร์
เรื่องราวของพวกเธอที่มาเล่าสู่กันฟัง
ทำให้ฉันตัดสินใจได้ว่า
...ขอใช้ชีวิตโสดให้คุ้มค่าก่อนดีกว่า...
ประเทศสิงคโปร์
ถึงฉันจะมีสัญญาในการทำงานว่า
นอกจากงานประจำแล้ว
ฉันไม่สามารถที่จะไปทำงานพิเศษที่อื่นได้
แต่ถึงอย่างนั้นฉันได้คิดว่า
สิ่งที่สำคัญนอกจากการทำงานหาเงินแล้ว
ก็คือ "การสร้างคอนเน็คชั่น"
ฉันไม่ใช่แม่ครัวที่เก่งกาจอะไรเลย
แต่ฉันคิดว่า ฉันเป็นคนหนึ่ง
ที่ชอบการเสนอขายตัวเอง
เริ่มจากการที่ฉันได้เขียนบล็อก
ในเว็บไซด์เกี่ยวกับคนไทยในสิงคโปร์
ฉันก็นำเสนอผลงานของตัวเองลงไป
เกี่ยวกับการแกะสลักผักผลไม้
ให้ความรู้อะไรเล็กๆน้อยๆ
จากที่คิดไว้ว่าจะทำเล่นๆแก้อาการอกหัก
ก็มีผู้ติดตามเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งมีผู้ใหญ่มาเห็นเข้า
เลยชวนฉันมาเป็นอาสาสมัคร
สอนผู้หญิงไทยแกะสลักผักและผลไม้
ในชมรมคนไทยในสิงคโปร์
นี่ก็คือจุดเริ่มต้น
ให้ฉันได้รู้จักกับชีวิตของผู้คนมากมาย
ในประเทศสิงคโปร์
ซึ่งหลายคนอาจจะสงสัยว่า..
"ทำไมมดดี้รู้ดีเรื่องคนอื่นจัง"
ฉันรู้จักกับ "พี่สายใจ" ครั้งแรก
ในงานเลี้ยงงานหนึ่ง
ที่บ้านของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในสิงคโปร์
ในตอนนั้นพี่สายใจถูกว่าจ้างให้มาทำอาหารไทยเลี้ยงรับรองแขก ซึ่งฉันเองก็ถูกมอบหมาย
ให้มาทำงานที่บ้านหลังนี้เช่นกัน
พี่สายใจเป็นสาวใหญ่อายุน่าจะ40ปลายๆ
หน้าตาคมขำ รูปร่างดี
เธอชวนให้ฉันชิมฝีมือการปรุงอาหารของเธอ
ฉันได้ชิมแล้วก็บอกกับเธอว่า "อร่อยมาก"
ในวันนั้นฉันไม่ได้คุยกันมากนัก
เพราะต่างต้องทำงานด้วยกันทั้งคู่
pixabay
ในวันหยุดวันหนึ่ง
ฉันได้เดินทางไปสอนแกะสลักที่ชมรมคนไทย
ชมรมนี้จะอยู่ในห้างสรรพสินค้า
ที่จะเป็นแหล่งค้าขายของที่นำเข้าจากไทย
และเป็นศูนย์กลางของคนไทย
ได้มาจับจ่ายใช้สอยและพบปะกัน
ฉันได้ยินเสียงใครคนหนึ่งเรียกชื่อฉัน
จากฝั่งตรงข้าม "มดดดดดดดดดี้"
ฉันรีบหันไปหาเจ้าของเสียงนั้น
อ้าว! "พี่สายใจนั่นเอง"
วันนั้นพี่สายใจมาตั้งแผงเล็กๆ
ขายข้าวเหนียวปิ้งหน้าซุปเปอร์มาเก็ต
ฉันเลยรู้ว่าพี่สายใจมีอาชีพเป็นแม่ครัวอิสระ
สามารถทำงานที่ไหนก็ได้
แล้วแต่ใครจะว่าจ้าง
แต่ถ้าวันไหนไม่มีงานจ้าง
พี่สายใจก็จะมาตั้งแผงขายขนมไทย
สลับสับเปลี่ยนชนิดกันไป
ต่อมา
ไม่ว่าฉันเองจะถูกส่งไปทำงานที่ไหน
ในสิงคโปร์ ฉันก็จะเห็นพี่สายใจ
ไปทำงานที่นั่นเช่นกัน
ฉันเป็นแม่ครัวที่มีสังกัด
ส่วนพี่สายใจนั้นเป็นแม่ครัวอิสระ
เมื่อเจอกันบ่อยขึ้นรู้จักกันมากขึ้น
ฉันก็ได้รู้ว่าพี่สายใจนั้นแต่งงาน
กับคนสิงคโปร์แต่ได้เลิกลากัน
การหย่าขาดที่จบกันไม่ดีเท่าไหร่
ทำให้พี่สายใจดำเนินการฟ้องร้อง
เพื่อที่จะได้สิทธิ์ดูแลลูกสาว
อีกทั้งยังต้องทำงานหาเงินเลี้ยงดูตัวเอง
และส่งเสียลูกเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
ในสิงคโปร์จากการทำงานคนเดียว
การที่ใช้ชีวิตอยู่สิงคโปร์มาอย่างยาวนาน
ทำให้พี่สายใจกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่
เพื่อทำมาหากินที่เมืองไทยได้ยาก
เธอจึงเลือกที่จะทำงานและค้าขาย
ที่สิงคโปร์ต่อเพราะมีช่องทางมากกว่า
สิงคโปร์เป็นประเทศที่ไม่ทรัพยากร
อะไรมากมายแต่มีเงินอยู่ในอากาศ
ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองเห็น
และหยิบคว้าเอาไว้ได้
สิงคโปร์เป็นประเทศที่มีคนไทย
ไปอาศัยอยู่จำนวนมาก
นั่นก็เป็นโอกาสทางธุรกิจ
ที่จะได้ขายสินค้าและบริการ
ให้คนไทยด้วยกัน
ใครว่าเสน่ห์ปลายจวัก
มีไว้ใช้มัดใจใคร
ฉันคิดว่า....
มีไว้มัดใจตัวเองดีกว่า
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
