ครู นักเรียน และนาฬิกา
ช่วงนี้มีข่าวเกี่ยวกับครูกับนักเรียนหลายเรื่องตามข่าวสารแต่ละวัน หลายข่าวอ่านแล้วรู้สึกว่ามีแต่เรื่องที่ขัดแย้งกัน เสพข่าวลักษณะนี้บ่อยๆ สุขภาพจิตอาจเสีย ขอเปลี่ยนบรรยากาศมาฟังนิทานเกี่ยวกับเรื่องครูกับนักเรียนจาก รายการทีวีของอาหรับนะครับ
เครดิต: pexels.com
ในงานแต่งงานงานหนึ่ง ชายหนุ่มดูภูมิฐานมาร่วมงานแต่งงาน
ของเพื่อนร่วมชั้นเรียนประถมของเขา ในขณะที่งานเลี้ยง
กำลังสนุกสนานและพูดคุยกันระหว่างเพื่อนฝูง สายตาของชายหนุ่มคนนั้น
ก็ได้เห็นชายแก่คนหนึ่ง หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นแรงขึ้น และเหงื่อของเขาเริ่มออก
จากฝ่ามือของเขา
แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็รวบรวมความกล้าเดินเขาไปหาชายแก่คนนั้น
ใช่ชายคนนั้น
คือครูของเขาเมื่อ 30 ปีก่อน
ชายหนุ่ม: ครูครับจำผมได้ไหมครับ
ชายแก่: ขอโทษนะพ่อหนุ่มผมจำไม่ได้จริงๆ
ชายหนุ่ม:ครูครับ ทำไมครูถึงจำผมไม่ได้ครับ ผมคือลูกศิษย์ครู ที่เคยขโมยนาฬิกา
เพื่อนในห้อง ซึ่งในวันนั้น เพื่อนได้ไปฟ้องครูว่า นาฬิกาของเขาหาย และครูก็ได้ให้พวกเราออกไปยืนอยู่หน้าห้อง หันหน้าเข้ากำแพง ให้พวกเราทั้งหมดหลับตา และครูก็เริ่มค้นกระเป๋า ของพวกเราทีละคนทีละคน จนกระทั่ง ครูได้นำนาฬิกาที่อยู่ในกระเป๋าของผมออกมา และครูเอง ก็ได้นำนาฬิกานี้ คืนให้กับเจ้าของนาฬิกาไป โดยที่ครู ไม่ได้บอกว่า ผมเป็นคนขโมยไป ซึ่งตัวผมเอง ในขณะที่ครูค้นนั้น ใจของผมคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ผมเองจะมองหน้าเพื่อนๆในห้องอย่างไร ผมคงต้องอับอายและไม่สามารถที่จะอยู่ในโรงเรียนต่อไปได้
แต่ทว่า ครูไม่เคยเรียกผมไปด่าว่า และไม่เคยนำเรื่องของผมไปบอกให้ใครฟังเลย และนับตั้งแต่วันนั้น ผมเอง ก็ไม่กล้าที่จะไปขโมยของใคร ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งเล็กน้อยก็ตาม
ชายแก่ : ออพ่อหนุ่มทำไมฉันถึงจะจำไม่ได้หล่ะ เพราะในวันนั้น นอกจากที่ฉันจะให้พวกเธอหลับตากันทั้งหมด ตัวของครูเอง ในขณะที่ค้นอยู่ ครูก็หลับตาของครูด้วย เพื่อที่ครูเอง จะได้ไม่มีจิตใจที่จะเกลียดชัง คนที่ขโมยนาฬิกาไปในวันนั้น ซึ่งเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งของครู ครูคิดว่า สิ่งที่เธอทำในวันนั้น เธอจะได้รับบทเรียนของเธอ
ซึ่งในวันนี้มันก็ได้พิสูจน์แล้วว่า ในวันนั้นที่ครูทำเช่นนี้ มันเป็นการให้บทเรียนที่ดีสำหรับเธอแล้ว และในวันนั้นครูก็ไม่จำเป็นที่จะต้องให้เธอได้รับความอับอายเสียหาย
และครูก็ไม่เห็นประโยชน์อันใด ในการที่จะต้อง ป่าวประกาศและสืบหา คนที่ขโมย เพราะตัวของพวกเธอเอง คือเด็กที่ไร้เดียงสา ยังไม่มีความรู้ การกระทำของครูในวันนั้น มันจึงเป็นประสบการณ์ ที่ตัวเธอเอง ได้รับมันด้วยกับตัวเอง
ผมฟังนิทานเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า... ครูที่มีจิตสำนึกดีๆยังมีอยู่ทุกมุมโลก..ขอเป็นกำลังใจให้ครูดีทุกท่าน.. ที่ตั้งใจเพื่อให้เด็กนักเรียนมีชีวิตที่ดี และนักเรียนที่มีจิตใจที่ดี นำสิ่งที่ครูมอบให้ ทำให้ตัวเองก้าวพ้นช่วงเลวร้ายของตนเอง จนสามารถมีชีวิตที่ดี ก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
