20 มี.ค. 2021 เวลา 02:37 • นิยาย เรื่องสั้น
--เติมผงความมั่นใจ--
"ครู ๆ ครูว่าผมจะเป็นนักบอลอาชีพได้ไหม? เป็นแบบเก่งโดนซื้อตัวไปต่างชาติเลยอ่ะครู"
เด็กชายตัวเล็กพาเพื่อนมาด้วยเหมือนจะให้เพื่อนได้ยินคำตอบจากเราด้วย
ฉันวางมือจากแป้นพิมพ์ หันมามองหน้าเด็กน้อย ฉันยิ้มให้ จ้องตา ยิ้มอีกที
"มันแน่นอนอยู่แล้ว"
ขอบคุณภาพจากเชียงใหม่นิวส์
ครูโต๊ะข้าง ๆ มองหน้าฉันประมาณว่าเอาอีกแล้ว
หลายครั้งที่ครูเพื่อนถามฉันว่าไปสร้างความฝันอะไรให้เด็ก...
"ไม่ได้สร้างฝันนะ..ต่อฝันต่างหาก...เด็กยังไม่ได้ลองทำเลยทำไมเราไปบอกว่าไม่สำเร็จล่ะ.. เป็นเด็กต้องลอง ไม่ชอบก็เปลี่ยนได้...มีฝันดีจะตายแก กล้าบอกด้วยว่าจะทำอะไร จะเป็นอะไร ตอนเด็กชั้นยังไม่รู้เลยว่าอยากเรียนอะไร โตไปเป็นอะไรดี"
2
"แล้วถ้ามันไม่ได้อย่างฝันล่ะแก?"
เพื่อนถามเรา
"หน้าที่เราไง ต้องดูแลให้กำลังใจ ถามว่าเอาไงจะไปต่อก็ฝึกซ้อม ปิดจุดบกพร่อง...
1
ถ้าจะเปลี่ยนฝันก็ได้ ...เราฝ่ายกองเชียร์
ให้กำลังใจ ไม่เป็นดังหวังก็ปลอบใจ
งานเราไม่อยากนะเราว่า
เจ้าของความฝันซิ เขาคงตั้งใจทำ
เครียดกว่ากองเชียร์เสียอีก...
ใครจะอยากทำให้ตัวเองผิดหวัง
ทำให้คนที่เรารักผิดหวัง...💓
ครูของเราสอนว่า
"นอกจากสอนให้เขามีความรู้
สอนให้เขาเป็นคนดีของสังคม
อีกอย่างคือเราต้องเติมผงมั่นใจ
ชูรส ชูใจ มั่นใจ
แต่อย่าใส่เยอะเกิน ขอให้ใส่แต่พอดี
ยิ่งถ้าเขาถามเรา ปรึกษาเรา
เราคือคนเติมผงมั่นใจที่เขาเลือก😊
1
💓 💓ให้ไปโลดกำลังใจ
ให้ไปไม่มีวันหมด 💓 💓
แล้วค่อย ๆ แอบดูผลต่อไป
จะผิดหวัง จะสมหวัง ก็ต้องมีคุยกันต่อ
เมื่อไหร่ก็ตามที่มีใครซักคนขอเข้ามาปรึกษา
เราถือว่าเราเก็บดาวเหมือนกันนะ ^^
💕🌸🌳สวัสดีวันหยุดค่าาา🌳🌸💕
โฆษณา