ความเหงาเดินทาง.. และฤดูหนาวอันยาวนาน
ก่อกองไฟต้มน้ำไว้ รอใคร
รอดอกไม้บาน
ดอกไม้บานเพื่อสิ่งใด
บานไว้ เพื่อโรยรา
เงียบงัน และเหน็บหนาว
ปวดร้าว ก็เท่านั้น
วันเวียนผ่าน ไปนานวัน
มิอาจฝัน ถึงวันไกล
ปลายหนาว แต่บางพื้นที่ ความหนาวยังอ้อยอิ่ง เนิ่นช้า
ใกล้กองไฟ ฟืนระอุร้อน พอห่างรัศมีออกไกล ก็หนาวเยือก เขียวลิบลิบไกลสุดลูกหูลูกตา นั่นเป็นพืชเมืองหนาว ดอกเล็กๆสีขาวผลิบาน กลายเป็นลูกสีแดงหวานฉ่ำ สตอเบอรีสุกแดงเต็มไร่ ขั้นบันได ธรรมชาติ ลื่นนุ่มปูด้วยใบหญ้าเปียกชื้น สวนกว้าง แต่ร้างผู้คน
ดอกไม้สีชมพูบานเต็มหุบเขา ลมพัดเอากลีบดอกร่วงโรยลงพื้น เงียบงัน มิอาจฝัน ถึงวันไกล
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
