1 ก.พ. 2021 เวลา 13:45 • ปรัชญา
#เมื่อผมมีปัญหากับอูฐ 100 ตัว
ทุก ๆ วันมักจะมีปัญหาไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ หรือเรื่องที่ไม่ควรจะเป็นปัญหาเลยก็ยังมี แต่เรานี้มีเพียงแค่คนเดียว จะรับมือกับปัญหาและเรื่องต่าง ๆ ที่เข้ามาทุกวันได้ยังไงกัน ชายคนนี้อาจช่วยคุณได้
*****
ในผืนดินอันเต็มไปด้วยทะเลทราย ฮามิ ชายผู้ที่ต้องพบเจอกับปัญหาน้อยใหญ่ ทุกวันจนทำให้เขาเริ่มท้อและหมดหวังกับการใช้ชีวิต
กระทั่งบ่ายวันหนึ่ง เขาก็ได้ทราบข่าวจากเพื่อนบ้านว่า
.
“วันนี้จะมีขบวนของนักปราชญ์ที่เขาล้ำลือกันว่าโด่งดัง มายังเมืองของเรา ซึ่งชายคนนี้เขาสามารถช่วยแก้ไขได้ทุกปัญหาเลยนะ”
.
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น ฮามิ จึงรีบกลับบ้านไปเตรียมตัว เพื่อหวังจะได้เข้าพบนักปราชญ์ ท่านนี้สักครั้ง หลังจากเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฮามิ ก็ออกเดินทางไปยังบ้านพักที่นักปราชญ์ท่านนั้นพักอยู่
แต่ด้วยเหตุที่มีผู้คนมากมายก็ต่างคิดเช่นกัน เขาจึงจำเป็นต้องรอจนถึงพบค่ำ จึงจะได้เข้าพบ
ทันทีที่เข้าไป ฮามิ ก็เล่าถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นให้กับ นักปราชญ์ ได้ฟังจนถึงตอนท้ายที่ว่า
.
“ผมไม่มีความสุข ความยินดีกับชีวิตเลยท่าน ผมต้องเจอกับปัญหาที่พร้อมใจกันถาโถมเข้ามามากมายตลอดเวลา….ไหนจะปัญหาเรื่องงาน,ปัญหาสุขภาพ ,ปัญหาการเงิน ,ปัญหาที่บ้าน เพราะแบบนี้ได้โปรดบอกผมที่เถอะว่า ผมควรจะทำยังไงให้ปัญหาเหล่านี้จบลงเสียที ผมอยากที่จะพบความสุขในชีวิตบ้าง”
.
“คงจะเครียดมาเลยสินะ แต่อย่าเพิ่งวิตกไป ฉันจะให้คำตอบกับคุณในวันพรุ่งนี้ เพราะแบบนั้น วันนี้ คุณช่วยทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ฉันสักหน่อยได้ไหม” นักปราชญ์ตอบด้วยรอยยิ้ม
ฮามิ ที่ได้ฟังคำขอนั้น เขาก็ตอบตกลงทันที ซึ่ง นักปราชญ์ก็ได้ร้องขอ กับ ฮามิ ว่า “คุณเห็นไหมว่า ข้างนอกนั้นมีอูฐอยู่เป็นร้อย ๆ ตัว ที่ฉันพามาด้วย ฉันจึงอยากให้คุณช่วยดูแลอูฐพวกนี้ให้ฉันที หากอูฐทุกตัวนั่งลงได้ทั้งหมด คุณก็กลับบ้านไปพักผ่อนได้เลยนะ ...ฉันขอรบกวนคุณด้วย”
หลังจากนั้นนักปราชญ์ก็เดินเข้าไปในเต็นท์นอนของเขา และ ฮามิ ก็แยกตัวไปที่ลานกว้างที่อูฐนับร้อยที่อยู่รวมกันอย่างวุ่นวาย
ฮามิ จึงพยายามดูแลอูฐอย่างสุดกำลัง จนกระทั่งถึงตอนเช้า นักปราชญ์จึงเดินออกมาจากเต็นท์ และเข้ามาทักทาย ฮามิ ว่า “เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อคืนนี้หลับสบายดีไหม?” เขาถามพร้อมด้วยรอยยิ้ม
ฮามิ จึงเงยหน้าขึ้น ด้วยแววตาที่อ่อนเพลีย ประกอบกับร่างกายที่เหนื่อยล้า เขาจึงบอกเล่าให้นักปราชญ์ได้ฟังว่า
“เมื่อคืนนี้ ผมไม่ได้นอนเลยครับ ผมพยายามมาก แต่ก็ไม่สามารถทำให้อูฐทุกตัวนั่งลงได้เลย บางตัวนั่งลง แต่บางตัวก็ไม่ยอมนั่งเลย นอกจากนี้นะ
หากผมทำให้อีกฝั่งหนึ่งนั่งได้แล้ว และกำลังจะไปทำให้อีกฝั่งนั่ง แต่ไม่ทันไร อูฐฝั่งแรกนั้นก็ยืนขึ้นเสียแล้ว….เพราะแบบนี้ผมเลยไม่ได้นอนเลยครับ” ฮามิ ระบายความในใจ
นักปราชญ์ จึงพูดว่า “ถ้าฉันฟังและสรุปไม่ผิด นี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้สินะ คือ
1.มีอูฐหลายตัวที่นั่งลงด้วยตัวของมันเอง
2.แต่ก็มีอูฐหลายตัว ที่นั่งเพราะเกิดจากความพยายามของคุณ
3.และมีอูฐหลายตัว เช่นกัน ที่ไม่ยอมนั่งลงเลย แม้ว่าคุณทำให้นั่งได้แล้ว แต่อีกสักพักอูฐที่นั่นก็จะนั้งไปเอง แต่ไม่นานอูฐที่นั่งไปก่อนหน้านั้นก็จะยืนขึ้น”
“ใช่ ใช่ ใช่” ฮามิ ตอบรับ
นักปราชญ์ จึงพูดต่อไปว่า “แล้วหลังจากที่คุณพบปัญหาแบบนั้นแล้ว คุณเข้าใจอะไรไหมว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็เหมือนกับปัญหาที่คุณพบในชีวิตไงล่ะ
1.บางปัญหาที่เกิดขึ้นก็สามารถแก้ไขได้เอง
2.แต่บางอย่างที่แก้ไขได้นั้น ก็อาจต้องเกิดจากความพยายามของคุณด้วย
3.และบางก็แก้ไขไม่ได้ แม้จะพยายามแก้ไขแล้วก็ตาม แต่เมื่อปล่อยไปตามกาลเวลา จนกระทั่งถึงช่วงที่เหมาะสม ปัญหานั้นก็จะแก้ไขได้ด้วยตัวเอง แล้วปัญหาใหม่ก็จะตามมา
และในทำนองเดียวกัน เมื่อคุณแก้ไขปัญหาหนึ่งได้คุณก็จะได้พบกับปัญหาอื่น ที่โผล่ขึ้นตามมา แต่ก็นะ..นี้แหล่ะคือชีวิต บางครั้งปัญหาก็จะน้อยลงไป แต่บางครั้งปัญหานั้นกลับมีมากขึ้น จนเกินรับมือได้
ซึ่งทางแก้ไขมันก็มีดังที่ ฉันได้บอกไป แต่ถึงอย่างนั้นตัวคุณเอง ก็ไม่ควรจมกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมากไปเช่นกัน คิดเสียว่านี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ต้องพบเจอ
เราจึงทำได้เพียง “มองคนคิดร้ายให้เป็นครู มองปัญหาที่มีอยู่ให้เป็นบทเรียน ก็พอแล้ว”
*****
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า “ปัญหาหาก็เหมือนเม็ดทราย ถึงจะมีเยอะมากมายแต่ก็เม็ดเล็กนิดเดียว”
*****
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา