6 ก.พ. 2021 เวลา 07:06 • ปรัชญา
ความหวั่นไหว ย่อมไม่มีแก่บุคคล
ผู้อันตัณหาและทิฏฐิไม่อาศัยแล้ว
เมื่อความหวั่นไหวไม่มี ปัสสัทธิ ย่อมมี
เมื่อปัสสัทธิมี ความน้อมไป ย่อมไม่มี
เมื่อความน้อมไปไม่มี
การมาและการไปย่อมไม่มี
เมื่อการมาและการไปไม่มี
การเคลื่อน และการเกิดขึ้น ย่อมไม่มี
เมื่อการเคลื่อนและการเกิดขึ้นไม่มี
อะไรๆ ก็ไม่มีในโลกนี้ ไม่มีในโลกอื่น
ไม่มีในระหว่างแห่งโลกทั้งสอง
นั่นแหละ คือ ที่สุดแห่งทุกข์ละ.
- อุ. ขุ. ๒๕/๒๐๘/๑๖๑.
ที่แท้แลเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวงกว่านั้น คือ เคราะห์ที่คนพาลนั้นประพฤติกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริตแล้ว ตายไป เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก นั่นเอง.
อุปริ. ม. ๑๔/๓๑๙/๔๘๑
โฆษณา