#เจงกีสข่านและเหยี่ยวของเขา
เพราะมิตรภาพและความโกรธนั้นมันสามารถตัดขาดกันได้เพียงแค่เสี้ยววินาที
******
เช้าวันหนึ่ง เจงกีสข่าน ออกไปล่าสัตว์พร้อมกับพรรคพวกของเขา เพื่อนำมาจัดงานเลี้ยงในตอนเย็น ที่ฐานทัพ ซึ่งเขาไปพร้อมกับเหยี่ยวคู่ใจ ประกอบกับศรและคันธนู ที่เตรียมไว้อย่างดี
ถึงแม้ตัวเขาจะรู้ดีว่าเหยี่ยวของเขามีความสามารถดีกว่าลูกศรและคันธนูหลาย 100 เท่า โดยเมื่อถึงเวลาอาจจะไม่ต้องใช้ศรนั้นเลยก็ได้
ด้วยเหตุที่เหยี่ยวสามารถบินไปบนท้องฟ้าและมองเห็นทุกสิ่งที่มนุษย์ทำไม่ได้ จึงทำให้เขามั่นใจมาก ว่าวันนี้จะได้สัตว์มากมายดังที่หวังไว้
แต่ทว่า หลังจากที่พยายามออกล่ามากเพียงใด แต่กลุ่มของเขาก็ไม่พบสัตว์ชนิดใดเลย
ข่าน และคนของเขาจึง จำใจต้องกลับฐานทัพไปโดยไม่พึงใจมากนัก ซึ่งทันทีที่ไปถึงงานเลี้ยงภายในฐานทัพก็เริ่มขึ้น
เจงกีสข่าน ที่ยังคงรู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจกับการล่าในวันนี้ เขาจึงตัดสินใจเดินออกจากงานเลี้ยงมาพร้อมกับม้า และเหยี่ยวคู่ใจ เพื่อออกล่าสัตว์อีกครั้ง
เขาควบม้าออกไปจนถึงป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาใช้เวลาล่าสัตว์อยู่ในป่าแห่งนั้นนานมาก
จึงทำให้ร่างกายของเขาเริ่มเหนื่อยล่า และกระหายน้ำ แต่เนื่องจากว่า อยู่ในช่วงฤดูร้อนแม่น้ำลำธารแถวนั้น จึงแห้งเหือดและหายากกว่าปกติ
ข่าน จึงทำได้แค่พยายาม มองหาสิ่งใดก็ตามที่สามารถดื่มทดแทนน้ำได้ ซึ่งในขณะที่มองหาอยู่นั้นเอง เขาก็ได้พบเข้ากับ น้ำสายเล็ก ๆ ที่ไหลจากโขดหินลงมาสู่พื้น ด้วยความดีใจ เขาจึงรีบนำเหยี่ยวออกจากไหล่
และหยิบถ้วยเงิน ที่เขาพกติดตัวออกมาด้วย เพื่อรองน้ำจากโขดหิน จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เติมน้ำให้เต็ม ที่ละน้อย จนเมื่อน้ำเต็มแก้ว
เจงกีสข่าน จึงค่อย ๆ หยิบแล้วนั้นขึ้นมาดื่มดับกระหาย แต่ในระหว่าง ที่แก้วกำลังจะแตะที่ริมฝีปากของเขานั้นเอง เหยี่ยวคู่ใจกลับบินเข้ามาขัดขว้างไม่ให้เขาดื่มน้ำนั้นได้
ด้วยความห่วงใย และคิดว่าเจ้าเหยี่ยวก็คงจะกระหายน้ำเช่นกัน เขาจึงน้ำแก้วที่หกไปนั้นเช็ดทำความสะอาดและนำไปรองน้ำใหม่อีกครั้ง
แต่ทว่าหลังจากที่รองได้เพียงครึ่งแก้ว เหยี่ยวของเขาก็บินเข้ามาทำแก้วน้ำนั้นหกอีก
ด้วยเหตุนี้ เจงกีสข่าน จึงโกรธมาก แม้จริงอยู่ที่เขารักเหยี่ยวของเขาไม่น้อย แต่การกระทำเช่นนี้ก็เกินที่ ข่านจะรับไหว เพราะหากเจ้าเหยี่ยว ทำพฤติกรรมเช่นนี้ต่อหน้านักรบคนอื่น ๆ ไป
ชื่อเสียงของ เจงกีสข่าน ผู้พิชิตและผู้ยิ่งใหญ่ คงแพร่กระจายไปจนนำมาซึ่งความเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างแน่นอน เพราะแค่นกตัวเล็ก ๆ ยังไม่สามารถทำให้เชื่องได้
ข่าน จึงวางแผนเพื่อจะทำการสั่งสอนเหยี่ยวของเขา ด้วยการ หยิบแก้วน้ำนั้นขึ้นมารองน้ำใหม่อีกครั้ง ซึ่งเมื่อน้ำเติมจนถึงครึ่งแก้ว เจ้าเหยี่ยว ก็บินเข้ามาขัดขวางการดื่มอีก อีกทั้งมันยังทำให้แก้วน้ำที่อยู่ในมือของข่าน หลุดออกไป
เจงกีสข่าน ที่โมโห จนควบคุมความโกรธไว้ได้อีกต่อไป เขาจึงหยิบดาบขึ้นมาแทงเข้าไปที่หน้าอกของเหยี่ยว จนทำให้เหยี่ยวของเขาถึงตาย ขณะเดียวกันสายน้ำเล็ก ๆ นั้นก็แห้งเหือดไปด้วยเช่นกัน
ข่าน จึงจำเป็นต้องปีนขึ้นไปบนหน้าผ่า เพื่อตามหาต้นต่อของน้ำสายเล็ก ๆ ที่ไหลลงมานี้ให้ได้ กระทั่งสายน้ำเล็ก ๆ นี้ นำทางเขาไปจนถึงแอ่งน้ำใหญ่
แต่ในระหว่างที่เขาจะดื่มน้ำนั้นเอง เขาก็สังเกตเห็นวาง ที่กลางแอ่งน้ำนั้นมีงู ที่มีพิษร้ายแรงที่สุด นอนตายอยู่สองตัว
จึงทำให้เขาตระหนักได้ว่า หากเขาดื่มน้ำนี้ไป เขาคงตายในไม่กี่นาทีแน่ ๆ
และด้วยความสำนึกผิด ข่าน จึงรีบเดินทางกลับไปที่ฐานทัพพร้อมทั้งศพของเหยี่ยวคู่ใจ ที่อุ้มไว้ในอ้อมแขน
อีกทั้งเขายังสั่งให้ทหารทั้งหลาย สร้างสุสานและหุ่นทองคำ เพื่อเตือนใจและระลึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้
ซึ่งรูปปั้นของเหยี่ยวนั้นได้ถูกสร้างขึ้น ในท่าทางกางปีกออก อีกทั้งข้อความเขียนไว้ภายใน
🦅ปีกข้างหนึ่งสลักไว้ว่า “แม้ว่าเพื่อนจะทำสิ่งที่คุณไม่ชอบ เขาก็ยังคงจะเป็นเพื่อนของคุณเสมอ”
🦅ส่วนปีกอีกข้างหนึ่งสลักไว้ว่า “การกระทำใดใดที่เกิดขึ้นด้วยความโกรธ คือการกระทำที่นำมาซึ่งความล้มเหลวทั้งสิ้น”
******
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า “เพราะ ทุก ๆ 1 นาทีที่โกรธไป คือการสูญ 60 วินาทีแห่งความสุขในชีวิต”
******
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
Facebook : https://www.facebook.com/fromthisstar
Blockdit : https://www.blockdit.com/fromthisstar
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
