1 มี.ค. 2021 เวลา 02:03 • ปรัชญา
ธรรมะวันจันทร์
ดังตฤณ
การอภัย
ไม่ได้เป็นประกันว่า
เรื่องราวทุกอย่างจะยุติ
แต่เป็นประกันว่าใจเราจะเบาลง
และไม่ต้องก่อกรรมเพิ่ม
อยากจะอภัยให้ได้แบบบริสุทธิ์ใจ
อย่าใจร้อน วิธีลัดๆไม่มี
การอภัยเป็นคำที่พูดกันสั้นๆ ง่ายๆ
แต่ทำกันยากๆ ยาวๆ
ไม่ใช่คิดให้อภัยแล้วจบ
ความแค้น สร้างขึ้นด้วยเวลาที่ยาวนาน
การอภัย ก็ต้องละวางด้วยการใช้เวลา
ที่ยาวพอๆกันหรือมากกว่านั้น
การอภัย ต้องทำซ้ำๆ
ต้องใส่ความตั้งใจเข้าไปแบบเดิมๆ
เหมือนกับเราทำกรรมฐานดูลมหายใจ
ก็ดูลมหายใจอันเดิมนั่นแหละ
เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก เดี๋ยวยาวเดี๋ยวสั้น
รู้ซ้ำๆไป
แต่ที่ไม่ซ้ำ ก็คือคุณภาพของจิต
ที่จะค่อยๆเห็นลมหายใจชัดขึ้นๆ
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
เราอาจรู้สึกเหมือนมีสองใจสู้กันเอง
ใจหนึ่ง พยายามคิดอภัย
แต่อีกใจ กลับอยากผูกอาฆาตไม่เลิก
ให้มองว่าจิตไม่ใช่ตัวตน บังคับไม่ได้
ความแค้น เป็นการปรุงแต่งจิตชนิดหนึ่ง
การอภัย ก็เป็นการปรุงแต่งจิตอีกชนิดหนึ่ง
สวนกันมา สวนกันไป
ผลัดกันเข้า ผลัดกันออก
เหมือนกับจิตของเราเป็นสนามรบ
ให้ตัวแค้น กับตัวอภัย
ได้มาชิงชัยกันหลายๆเกม
ไม่ใช่เล่นเกมเดียวแล้วจบ
ซักผ้ายังต้องขยี้หลายครั้ง ล้างหลายน้ำ
ใจยิ่งกว่านั้น
จะให้สะอาดบริสุทธิ์
จะให้ตัดจากพยาบาทได้เด็ดขาด
ก็ต้องมีการซักฟอกกันหลายหนเหมือนกัน
ทุกครั้งที่รู้ตัวว่าความแค้นกลับมา
เราต้องเอาอภัยเข้ามาสู้
แล้วไม่ต้องไปเป็นทุกข์ว่า
ยังอภัยไม่หมดจดเสียที
ไม่ต้องไปต่อว่าตัวเองว่าไม่เก่ง
ขอให้คิดว่าเป็นเรื่องธรรมชาติของจิต
เป็นเรื่องธรรมชาติของอนัตตา
ที่เขาต้องการการชะล้างหลายๆครั้ง
ท่องไว้ว่า
หน้าที่ดู ‘อนิจจังทางใจ’ ยังไม่หมด
จนกว่าจะถึงซึ่งความเป็นผู้อโหสิอย่างสมบูรณ์แบบ
คือบรรลุธรรมขั้นอนาคามี หรืออรหันต์
จิตสะอาด ปราศจากมลทินทางใจ
กับใครๆอย่างสิ้นเชิงถาวรแล้ว
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ก้าวแรกของการให้อภัย
คือ การคลาย ‘ปมทางใจ’
เริ่มจากการตั้งใจไม่โต้ตอบในทางร้าย
เมื่อปมทางใจคลายได้
ปมทางวาจาและปมทางกายก็คลายตาม
อันดับที่สอง
เพียรเพิ่มเหตุให้จิตใส
และลดละเหตุให้จิตขุ่น
การอภัยไม่ใช่เหตุเดียวที่ทำให้จิตใส
ตอนโกรธจัดๆ อาจต้องหาเครื่องช่วยบ้าง
ก่อนออกจากบ้าน
เอาทุนไว้ก่อนด้วยการท่องอิติปิโส
ให้ใจผูกอยู่กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ออกนอกบ้านแล้ว
ก็เลี้ยงความสุขไว้ด้วยการท่องพุทโธ
ที่เข้ากันได้กับใจอันเป็นไปในอิติปิโส
โกรธเมื่อไหร่ก็พุทโธๆๆ
ให้เกิดความสุข
แทนที่ความทุกข์ร้อนอันเกิดแต่โทสะ
.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
สรุปคือ
ไม่นิ่งดูดายเมื่อจิตขุ่น
แต่ก็ไม่วุ่นวายใจเมื่อจิตสกปรก!
ร้อยเรียงจากหลากบทความของคุณดังตฤณ
#THAIFA “รวมพลัง สร้างอนาคต”
โฆษณา