15 มี.ค. 2021 เวลา 11:45 • ปรัชญา
#เมื่อไหร่จะยอมรับ
ชีวิตคนเรานั้น ต้องมีวันที่ขึ้นและลง มีผิดพลาดและสมหวัง แต่ทว่า ทุกครั้งที่ผิดพลาดนั้น เราจะตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นอย่างไร อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
*****
นีน่า และ สตีฟ ทั้งสองเป็นพี่น้องกัน ที่มักจะได้ไปอยู่กับยาย ที่ฟาร์มของท่าน ในช่วงวันหยุดของทุก ๆ ปี
สตีฟ ที่มีความชื่นชอบในการเล่นหนังสติ๊ก เขาจึงมักจะ ออกไปซ้อมยิงกระป๋องอยู่เป็นประจำ
แต่ทว่า แม้เขาจะฝึกมากเพียงใด แต่ก็ไม่เคยยิงถูกเป้าเลยสักครั้งเดียว
บ่ายวันนั้นหลังจากที่ทำการฝึกมาตลอดทั้งเช้า สตีฟ จึงตัดสินใจเดินกับบ้านเพื่อไปให้ทันทานอาหารเที่ยง ก่อนที่เขาจะโดนดุว่า.... “มาสายอีกแล้ว”.... จากคุณยาย
แม้จะจริงอยู่ ที่ สตีฟ เดินกลับด้วยท่าทางเร่งรีบ แต่เขาก็ต้องหยุดความเร็วนั้นลงในทันทีที่ได้พบ เป็ดตัวหนึ่ง ที่คุณยายเลี้ยงไว้ เดินโซซัดโซเซ มาแต่ไกล
และด้วยความครึกคะนอง สตีฟ จึงหยิบหนังสติ๊กคู่ใจ พร้อมด้วยหินที่ใช้สำหรับยิง ออกมา
จากนั้นเขาก็ เล็งไปที่เป็ดตัวนั้น ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นจากนั้นคือ เจ้าเป็นน้อยถูกลูกหินที่พุ่งมาด้วยความเร็ว กระแทกเข้าที่หัวของมัน จนทำให้มันสิ้นลมหายไปในทันที
สตีฟ ที่ได้เห็นแบบนั้นก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเป็นอย่างมาก เขาจึงเดินกลับบ้านไปด้วยความสั่นกลัว และความกังวลใจอย่างเห็นได้ชัด
ทันทีที่ไปถึงโต๊ะทานอาหาร ทุกคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้วก็ต่างเริ่มทานอาหารกันทันทีที่ สตีฟ นั่งลงที่เก้าอี้
ซึ่งระหว่างที่ทานอาหาร สตีฟก็พยายามไม่แม้แต่จะปริปากถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้นให้ใครได้ฟังเลย เขาจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาทานอย่างเดียวเพื่อจะได้ปลีกตัวออกมาแบบไม่ให้ใครสงสัย
แม้ภายในใจ สตีฟ จะคิดแบบนั้น แต่สิ่งที่เขาไม่รู้เลยก็คือ ในระหว่างที่เขากำลังซ่อนเป็ดที่ตายแล้วไว้หลังพุ่มไม้ นีน่า น้องสาวของเขาก็ได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นผ่านทางหน้าต่าง
แต่ทว่า ระหว่างทานอาหารกับคุณยาย เธอก็ไม่ยอมปริปากพูดสิ่งใดออกไปเลยเช่นกัน
จนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้น คุณยายก็ได้เรียกให้ นีน่า เข้ามาช่วยล้างจานในครัว ซึ่งทันทีที่มาถึงนีน่าก็พูดกับคุณยายว่า “คุณยายคะ วันนี้ พี่สตีฟ บอกว่าพี่เขาอยากจะมาช่วยงานคุณยายในครัวค่ะ”
สตีฟ ที่ลงบันไดตามหลัง น้องสาว เขาก็ตกใจเป็นอย่างมากที่ได้ฟังแบบนั้น นีน่า ที่เห็นว่าพี่ชายหน้าเริ่มถอดสี เธอจึงไป กระซิบข้างหู สตีฟ ว่า “จำเรื่องเป็ดเมื่อวานได้ไหม?”
สตีฟ ที่ยังคงทำใจไม่ได้ว่า จะบอกคุณยายอย่างไรดี เขาจึงได้แต่ก้มหน้าก้มตาช่วยคุณยายทำอาหารต่อไปด้วยท่าทางไม่สบายใจ
จนกระทั่ง คุณตา ของพวกเขา เดินเข้ามาพูดว่า “หลาน ๆ ว่าวันนี้ตาจะไปตกปลา สตีฟกับนีน่า เตรียมตัวไปตกปลากับตาด้วยนะ”
คุณยายจึงพูดสวนขึ้นมาในทันทีว่า “ฉันคงให้นีน่า ไปกับคุณวันนี้ไม่ได้หรอกนะคะที่รัก เพราะฉันอยากจะให้หลานช่วยเตรียมอาหารเย็นค่ะ”
“แต่คุณยายค่ะ หนูขอไปช่วยคุณตาดีกว่าค่ะ เพราะวันนี้ พี่สตีฟ เขาบอกหนูว่า พี่อยากจะช่วยคุณยายทำอาหารตลอดวันนี้เลยค่ะ” นีน่า พูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ฟังแบบนั้น สตีฟ จึงไม่สามารถพูดสิ่งใดต่อไปได้อีกทั้ง นีน่า ยังขู่เขาอีกด้วยว่า “ถ้าพี่ไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ฉันจะเปิดเผยความลับของพี่ให้ตากับยายได้รู้วันนี้แหละ”
นับแต่นั้นงานทุกอย่างที่ นีน่า จะต้องเป็นคนทำ สตีฟ จึงได้เข้ามาทำแทนทั้งหมดเพื่อที่จะรักษาความลับของตัวเองไว้
จนกระทั่งหลายวันผ่านไป สตีฟ จึงตัดสินใจเขาไป สารภาพกับคุณยายของเขาว่า “คุณยายครับ ผมได้เผลอฆ่าเป็ดของคุณยายไป เมื่อ หลายวันก่อน แต่ผมกลัวมาก กลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะบอกคุณยายให้ได้รู้ ถึงความจริงเรื่องนี้”
ยายที่ได้ฟังแบบนี้ เธอจึงยิ้มและพูดว่า “โอ้ว หลานรัก ไม่ต้องกังวลไปนะ ยายรู้ทุกอย่างแล้วตั้งแต่เหตุการณ์เกิดขึ้นในวันนั้น
เพราะยายเผอิญยืนมองหลานผ่านหน้าในครัว แต่ก็เอาเถอะ ยายดีใจนะที่หลานกล้ามาบอกยายในวันนี้ ยายกำลังสงสัยอยู่พอดีเลยว่า หลานชายคนนี้
จะยอมให้น้องสาวตัวเองขมขู่ได้นานสักแค่ไหนกันเชียว” ยายพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็สวมกอดหลานชายตัวน้อยอย่างเบามือ
********
ผิดพลาดครั้งหนึ่งอาจส่งผลให้ใครอีกคนได้รับโอกาส แต่หากเรายอมรับในความผิดพลาด แล้วรีบทำการแก้ไข คนที่ได้รับโอกาสมากกว่าอาจจะเป็นตัวคุณเอง
“ฉะนั้นจงคิดก่อนที่จะทำอะไรลงไป เพื่อจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง ว่า รู้งี้ เรา…….ดีกว่า”
*******
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
*******
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
*******
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา