19 เม.ย. 2021 เวลา 14:10 • นิยาย เรื่องสั้น
สวัสดีวันจันทร์ขึ้น8 ค่ำ เดือน6 ครับ
เพลิงโทษะนั้น อาจลุกไหม้รุนแรงก็จริง
แต่สามารถดับลงได้ในเวลาอันสั้น
แต่ เพลิงแห่งความอาฆาตจากความริษยา
หรือจากความรู้สึกที่ไม่ได้รับความชอบธรรม
เมื่อมันลุกไหม้ มันอาจเผาผลาญ จนกว่าจะเหลือ
แต่เถ้ากระดูก มันดับยาก.
เรื่องเล่าจากมหากาพย์ มหาภารตะ
สวัสดีอีกครั้งครับ
ผมว่าบริบท ของ มหาภารตะ ว่าไปแล้ว
มีความคล้ายคลึง กับบริบทของสังคมไทย
ทั้งในอดีต จนถึง ปัจจุบันนี้ อย่างเทียบเคียง
บางส่วนเหมือนกันนะครับ อย่างเช่น
ตระกูล หนึ่ง ต้องลี้ภัย จากการที่อีกฝ่าย
ยึดอำนาจด้วยความไม่ชอบธรรม ถึงสองครั้ง
สองครา เช่นเดียวกัน เหตุผลเพราะความริษยา
ที่ไม่อยากให้อีกฝ่ายได้รับความนิยมมากจน
ไม่อาจเอาชนะได้ ในวันหน้า คล้ายกัน.
เอาแค่พอเป็นไกด์ไลน์ เทียบเคียงนะครับ
เพื่อเพิ่ม ความมันส์ ในการติดตามเนื้อเรื่อง
ในอดีต แล้วปลายตามามองปัจจุบัน
มาต่อ จากที่เล่า ใว้กันดีกว่าครับ
หลังจากอรชุน ต้องทำหน้าที่ออกไปหาสะสม
อาวุธ ที่เรียก ว่าอัสสตะ อรชุน ก็มุ่งหน้าเดิน ทาง
ข้ามภูเขาคันธมาทน์ ก่อนที่จะทะลุเข้าเขตนคร
อินทรขีล เลือกที่วิเวก แล้วทำการบำเพ็ญตน
พอ ดีมีฤาษี ตนนึงเดินออกมา แล้วกล่าวว่า
ที่ป่าแห่งนี้เป็นที่ของพวกนักพรต เขามาบำเพ็ญ
เพียรกัน เจ้าเป็นใคร มีทั้ดาบทั้งธนู บังอาจเข้า
มาที่แห่งนี้ ว่าแล้วก็ไล่ไห้ อรชุน ออกไป
แต่อรชุน ก็ดึงดัน ที่จะไม่ไปไหน
แล้วฤาษี ก็กลายร่างเป็น พระอินทร์
อรชุน ดีใจมาก จึงบอกว่าตนมาเพื่อต้องการ
อัสตระ ที่พระอินทร์ เคยบอกว่าจะให้ แต่
พระอินทร์ กลับบอกว่า เจ้าต้อง ได้รับ อัสตระ
จากพระ ศังกร ก่อน แล้วข้าจะมอบของข้าให้
ว่าแล้วพระอินทร์ แกก็หายเข้ากลีบเมฆไป
ที่นี้ อรชุน ก็ต้องบำเพ็ญ อย่างยิ่งยวด
ทั้งอดอาหาร และน้ำ เพื่อให้เป็นที่พอใจของพระ
ศังกร และขณะ ที่กำลังบำเพ็ญตบะอยู่นั้น
มีรากษส ตนหนึ่งผ่านมาพบเข้าจึงแปลงร่าง
เป็นหมูป่า หมายสังหาร อรชุน และในขณะเดียว
กันนั้น ก็มีพรานป่าคนนึงกับภรรยา เดินทางมา
เห็นเหตุการณ์ ในขณะที่อรชุน ยิงธนูไส่เจ้าหมูป่า
พรานป่า คนนั้นก็ยิงเช่นกัน ผลปรากฏว่าลูกศร
ทั้งสองลูก เสียบเจ้าหมูป่าตายทันที ก่อนจะคืนร่าง กลับมาเป็นรากษส ตนนั้น
อรชุน โมโห มากที่พรานป่าคนนั้นยิงหมูตัวเดียว
กับที่ตนยิง จึงยอกว่าเจ้าพราน เจ้าไม่รู้กฏของ
การล่าสัตว์หรืออย่างไรว่าเมื่อผู้ใดเล็งเป้าล่าแล้ว
ห้ามแย่งชิงสอดแทรก
พรานป่าก็ว่า ข้าก็ตามหมู ตัวนี้มาเช่นกัน
และลูกศรของเจ้ายังปักเข้าไปลูกศรของข้าด้วย
เจ้าจะว่าเจ้ายิงก่อนได้ไงวะ
เจอดอกนี้ เข้าไป อรชุนแกก็โมโหสิครับ
แกเลยบอกงั้นเรามาสู้กันดีกว่า ว่าแล้ว
แก ก็จัดการสาดลูกธนู เข้าไ้ส่นายพรานนั้น
แม้ฝีมือแกจะอลังการงานสร้างแค่ไหน แต่
ลูกธนู ของอรชุน ไม่สามารถ ทำอะไรนายพราน
ได้แม้แต่น้อย แกน่าจะคิดสักนิดนะอรชุน
พรานที่ไหนจะพาเมียมาเดินป่าเล่นแถมฝีมือ
ยิงธนูที่ว่าเก่งของแกยังทำอะไรไม่ได้
ถ้าแกไม่ใช่ พระเอกนะแกถูกสาปแน่
ยังไม่พอครับ ลูกธนู หมด อรชุน ชักดาบเข้าต่อสู้
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ อีก คว้า ขอนไม้มาใช้แทน
อาวุธอีก จนสุดท้าย อรชุน เองเป็นลมหมดสติไป
พอฟื้นมา ก็จะสู้อีก แต่แกขอปั้นศิวลึงค์ เพื่อบูชา พระศังกรก่อน แล้วเอาพวงมาลัยคล้อง
พอหันจะมาสู้กับพรานต่อ ปรากฏว่าพวงมาลัย
ที่คล่องศิวลึงค์ กลับมาอยู่ที่คอของพรานแทน
คราวนี้ถึงบางอ้อ ครับ เลยปทุมไปแล้ว เข้า
บางอ้อ ก็จะถึงตัวเมือง นครนายก มาซะไกล
พระศังกร ก็เลย คืนร่าง เป็นเทพ
อรชุน แกปลาบปลื้ม ตามพิธี อินตารเดียครับ
เอาน้ำตาเช็ดถูล้างเท้า พระศังกร ก็สมอยู่หรอก
เมื่อกี้ แกโจมตี เขาสุดชีวิต เลยอรชุน
พระศังกร เกิดพอใจ ที่อรชุน ต่อสู้สมกับเป็น
คนในวรรณะกษัตริย์ เลยถามว่า เจ้าอยากได้
อะไรให้ขอมาเจ้าทำให้ข้าพอใจ'
เข้าทาง อรชุน
อรชุน ก็เลยบอกว่า อยากได้ขีปนาวุธหัวนิวเคลียร์ ล้อเล่นครับ แต่ไม่ต่างกันสักเท่าไร
กับ ปศุปัตร ที่อรชุนขอ เพราะเป็นอาวุธที่ถ้าใช้
สามารถ ทำลายล้างโลกได้เหมือนกัน
พระศังกร ก็เลยให้ พร้อมคู่มือวิธีการใช้ และการ เรียกกลับ คืน รอบคอบครับพระศังกร
แถมยังกำชับ ก่อน จะเสด็จกลับ ว่ามันเป็นอาวุธ
ที่ร้ายแรงมาก ก่อนใช้คิดให้รอบครอบ
ผมว่าในจินตนาการ เกี่ยวกับอาวุธ นี้ในอินเดียโบราณ นับว่าน่ากลัวมาก ว่ากันว่า เมื่อใช้ออกมาแล้ว ฝ่ายตรงข้าม จะเหลือแต่กองกระดูกเป็นวงกว้างและไกลทีเดียว
พอพระศังกร ไปพระอินทร์ ก็มา สิครับ
ไม่ได้มาแตพระอินทร์เท่านั้น มาทั้งพระยม
เทพเจ้า แห่งทิศใต้
เทพวรุณ เทพเจ้า แห่งทิศ ตะวันตก
เทพกูเวร เทพเจ้า แห่งทิศ เหนือ
ส่วนพระอินทร์ แกเป็นเทพเจ้า แห่งทิศตะวันออก
แล้วต่าง ก็มอบอาวุธ ให้แกอรชุน ทุกองค์
แต่อาวุธ นี่เป็น อัสตระ นะครับถ้าเป็นปืนครกปืนคอ ขีปนาวุธ แกคงไม่มีปัญญาแบกไป
เท่านั้นยังไม่พอ พระอินทร์ ยังบอกว่า
เดี๋ยว ข้าจะให้ เทพ มาตุลี มารับเจ้าไปหาข้า
ที่ดาวดึงส์ เอาละสิครับ พรุ่งนี้ค่อยขึ้นไปดู
บนดาวดึงส์ กัน
วันนี้ เอวังก่อน ขอรับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านและติดตาม ขอรับ
ขอขอบคุณ ที่มา
เรื่องเล่าจากมหากาพย์ มหาภารตะ
ของ อาจารย์ วีระ ธีรภัทร ขอรับ
โฆษณา