ในปี พ.ศ. 2478 ท่านได้รับสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้น
สัญญาบัตรชั้นผู้ช่วยเจ้าอาวาสชั้นโท
หลวงพ่อท่านไม่ใช่นักพูด แต่หลวงพ่อเป็นนักทำ
คือทำตนของท่านให้ศิษยานุศิษย์ และสาธุชน ได้เห็น
ได้ศึกษา ในการประพฤติปฏิบัติของท่าน
นับว่าเป็นผลดีของการปกครองในด้านการเผยแผ่
ก็เท่ากับเป็นการเผยแผ่ตัวอย่างที่ดีให้แก่ชนรุ่นหลัง
ได้เห็นได้รู้เอาเป็นครูในการดำเนินรอยตาม
งานบูรณปฏิสังขรณ์ก่อสร้างเสนาสนะนั้น
หลวงพ่อได้ทำมาก่อนที่ท่านดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส
จับงานมาแต่สมัยเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส
ฉะนั้นงานก่อสร้างปฏิสังขรณ์พระอารามจึงไม่เป็น
ของแปลก และหนักใจของท่าน ท่านมิได้ถือว่างาน
ก่อสร้างเป็นเรื่องของสมภารเจ้าวัด
ท่านถือเสียว่างานก่อสร้างทุกชิ้นที่เกิดขึ้นในวัดเป็น
สมบัติของพระศาสนาเป็นของส่วนรวม
เป็นส่วนกลาง เป็นที่บำเพ็ญกุศลของสาธุชนทั่วไป