บทที่1
...... ในโลกของวรรณกรรมล้วนยกย่องความรักที่ยึดมั่น ผูกมัดชีวิตจิตใจต่อบุคคลอีกบุคคลหนึ่ง ยิ่งเป็นความรักที่ปราศจากความเห็นแก่ตัว รักที่บริสุทธิ์ด้วยแล้ว แต่ถ้าเรื่องราวเหล่านี้เกิดในชีวิตจริงละ ทุกท่านจะเห็นเป็นอย่างไร อาจมองเป็นรักที่โง่งม หรือมีว่าเป็นโรคจิตก็มีมา และที่เลวร้ายคือไม่เชื่อในเรื่องราวนี้เอาเสียเลย แต่ถ้าสมมุติว่าใครอยู่ในอารมณ์นี้ เป็นคนที่มีประสบการณ์นี้จริง เป็นผู้ที่รักยึดมั่นในคนๆหนึ่งอย่างหมดหัวใจ และสาวเจ้าก็ไม่ได้รับรู้อะไรเลย ในความรักอย่าว่าจะรอคอยนานสิบๆปีเลย แมันคอยเพียงเสี่ยววินาที ยังทำให้คนผู้หนึ่งยังแทบกระอักเลือดได้เลย...แล้วในชีวิตคุณเคยตามหาใครแบบยาวนานหรือเปล่า ตามหาจากที่ไม่มีข้อมูลอะไรสักอย่าง แต่คุณก็ไม่เคยที่จะละเว้นโอกาส สักครั้งเลย แม้มีความหวังเพียงน้อยนิด ก็ไม่แปลกที่จะผิดหวังอยู่บ่อยๆ และจะรู้สึกอย่างไรเมื่อมีโอกาสเจอโดยบังเอิญ แล้วเธอผู้นั้นกลับอยู่กับคนอื่น และเป็นบุคคลที่คุณเคารพรักเสียอีก มันเป็นอารมณ์ที่คงยากจะบรรยายได้ ความสุขกับทุกข์ระทมที่เข้ามาพร้อมกันได้ แต่มันทำให้คุณถอนตัวถอยห่างจากความรู้สึกได้ แต่มันก็อยู่ได้ชั่วคราวเท่านั้น มีเพียงต้องตามหาต่อไปอีก อยากรู้ไม่ครับว่าทำมัยถึงเป็นอย่างนี้ ทำมัยจึงรู้สึกอย่างนี้ ถ้าจะย้อนกลับไปมันอาจดูยาวนานเพราะมันผ่านมาสามปิปีได้แล้ว แต่สำหรับตัวผมทุกอย่างยังคงแจ่มใสชัดเจนฝังอยู่ในความทรงจำมิรู้ลืม...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
