17 พ.ค. 2021 เวลา 15:36 • นิยาย เรื่องสั้น
The Adventures of จ.Jump ตอน สัมภเวสีสิงสู่
สวัสดีเหล่าคนทำงานติดบ้านและคนต้องออกไปทำงานนอกบ้านทุกคนกับผมนายจั๊มพ์ครับ หลังสูตรปรุงอาหารเสริมทำพิษชีวิตให้จดจำ คราวนี้ก็ถึงคราสิ่งลึกลับสำแดงเดชเมื่อเพื่อนที่ทำงานชวนไปดูดวงกับเจ้าแม่ที่ขึ้นชื่อเรื่องความแม่นกับการสะเดาะเคราะห์ แต่ระหว่างนั่งรอฆ่าเวลาเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็บังเกิดเป็นตอนที่ชื่อว่า สัมภเวสีสิงสู่
ถึงเวลานัดนัดหมายตอนเช้าเก้าโมงตรงเสียงของแตรรถยนต์บีบไล่ให้สะกิดความสนใจ ผมที่มาถึงก่อนเวลาไม่นานรู้ได้ทันทีว่าเสียงนั้นหมายถึงสัญญาณใด
ผมโบกมือให้อีกฝ่ายก่อนจะเดินตรงไปหารถยนต์ที่จอดส่งเสียงมา ภายในที่เมื่อเปิดประตูออกมามีเพียงเบาะข้างหน้าคนขับเท่านั้นที่ยังพอมีที่ว่างให้นั่งได้
ถึงจะอย่างนั้นแต่เอาเข้าจริงผมก็ต้องเสียพื้นที่เหยียดแข้งขาให้กับกล่องใส่รองเท้าเปล่าที่วางกองอยู่ข้างใต้
หลังผมจัดสรรหาตำแหน่งโดนใจได้ตามที่ต้องการเพื่อนสาวที่ขับรถมารับก็พุ่งทะยานพาพวกเราไปสู่จุดหมายตามเส้นทางที่แสดงอยู่บนพิกัดหน้าจอ
ครั้นมาถึงอีกหนึ่งชั่วโมงให้หลังตอนสิบโมงกว่า ๆ ผมแปลกใจนิด ๆ กับผู้คนที่มารวมตัวกระจุกอยู่เป็นฝูง แม้จะไม่รู้เจ้าแม่ที่เพื่อนพาศักดิ์สิทธิ์แค่ไหน แต่ถ้านับเท่าที่ตามองคงไม่แคล้วทำนายแม่นระดับหนึ่ง
ตอนแรกพอเพื่อนหาที่จอดรถได้ผมนึกว่าพวกเราจะได้ขึ้นไปดูดวงในทันที ที่ไหนได้ต้องไปต่อคิวเดินเข้าแถวไกลสุดลูกหูลูกตา
อีกครึ่งชั่วโมงถัดมาผมและเพื่อนสาวถึงได้ฤกษ์ย่างกรายเข้ามาถึงตัวเรือนศาลาที่มีใต้ถุนให้คนนั่งรอพักผ่อนอย่างสบายใจ
และเมื่อเข็มยาวแตะที่เลขสี่กับเข็มสั้นแตะที่เลขสิบสองโอกาสก็ชักพาให้ผมได้เจอหน้าเจ้าแม่ที่จะดูดวงสักที
แต่ถึงจะเห็นหน้าก็เป็นเพียงภาพที่อยู่แสนไกล เพราะระหว่างตัวผมและเพื่อนยังมีอีกหลายคนขวางกั้นรอคำทำนายจากเจ้าแม่อีกหลายคน
ระหว่างนั่งรอจะหยิบสมาร์ทโฟนออกมาเล่นดีไหมหรือจะคุยฆ่าเวลากับเพื่อนดี ผมสังเกตเห็นว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะแห่มาดูดวง โดยช่วงที่แถวค่อย ๆ ขยับร่นขึ้นไปบางคนโดนเจ้าแม่พ่นน้ำอะไรใส่ไม่รู้ บางทีก็โดนสายสิญจน์พันทั่วร่าง บางจังหวะยิ่งแล้วใหญ่เพราะบางคนถูกลูกประคำในมือฟาดไม่ยั้ง
พอเห็นแบบนั้นผมเลยเริ่มคิดว่าตัวเองจะโดนอะไรบ้าง และแทนที่เพื่อนจะเห็นตรงกันกลับแสดงความเห็นต่างบอกเจ้าแม่ช่างศักดิ์สิทธิ์จริง
1
ผมเริ่มใจคอไม่สู้ดีกลัวจะโดนเจ้าแม่ย่ำยีกว่าที่ตาเห็น แต่ครั้งจะถอยไปตั้งหลักนั่งรออยู่ในรถก็กลัวเพื่อนที่ชวนมาจะมีเหตุเป็นไปซะก่อน
สรุปกว่าผมจะหาทางออกของการแก้ปัญหาได้แถวข้างหน้าดันเหลืออีกเพียงคนเดียว
แต่ระหว่างที่ไม่รู้ชะตากรรมจะโดนทำทารุณอะไร หลอดไฟเนื้อหัวบนเพดานก็กระพริบติด ๆ ดับ ๆ ชวนให้สยองขวัญเป็นเท่าตัว
ทันทีที่ไฟกลับมาติดสว่างเหมือนเดิมคนตรงหน้าที่ต่อแถวได้เซล้มลงเกือบหัวกระแทกพื้นถ้าผมวิ่งเข้าไปรับโอบไหวไม่ทัน
ฉับพลันร่างของเธอสั่นกระตุก น้ำลายฟูมปาก ตาเหลือกโตเหมือนคนโดนของเข้า
ผมได้แต่ยืนนิ่งประหนึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าหาได้เป็นของจริง แต่คนที่ฉุดสติให้กลับมาคือเจ้าแม่ที่บรรจงใช้ไม้เรียวหวดมา
“สัมภเวสีจงออกไป !! กาลกิณีจงออกไป !!”
แม้ไม้เรียวจะถูกกระหน่ำฟาดไปหวดมาสัมภเวสีที่เจ้าแม่ตวาดลั่นก็ไม่มีแนวโน้มจะหลุดออกจากร่างของหญิงสาวที่ผมโอบไว้
ซ้ำร้ายพอเวลาผ่านไปไฟบนเพดานเกิดอาการติด ๆ ดับ ๆ อีกรอบ ทว่าครั้งนี้สัมภเวสีที่เจ้าแม่ตะโกนไล่และหวดไม้เรียวกลับเข้ายึดร่างชายหญิงอีกสองคนสิงจนน้ำลายแตกฟองสร้างความตกใจจนทุกคนวิ่งหนีลงจากเรือนแทบไม่ทัน แถมเพื่อนที่พามาก็ปล่อยผมทิ้งไว้กับสัมภเวสีที่โอบไว้ในมือหนึ่งตนกับอีกสองตัวที่นอนชักข้าง ๆ
***เฉลยปม***
ท่ามกลางการบริกรรมคาถาปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายขับไล่สัมภเวสีลงสู่ขุมนรก เจ้าแม่ใช้แรงทั้งหมดที่มีต่อกรกับผีร้ายจนผมเผ้ากระเซอะกระเซิง
แต่ถึงจะร่ายคาถาใช้ไม้เรียวรวดหวดไปกี่ทีเจ้าสัมภเวสีก็ไม่มีแนวโน้มจะออกจากร่างชายหญิงทั้งสามคม
ผมซึ่งหนีไปไหนไม่ได้เหมือนคนอื่นได้แต่มองสถานการณ์ที่ผิดธรรมชาติดำเนินไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จนกระทั่งถึงจุดหนึ่งเจ้าแม่ก็แพ้พ่ายให้กับสังขารที่ไม่เที่ยง
กลายเป็นว่าหลังเจ้าแม่สลบไปสติผมได้หวนย้อนกลับในไปอดีตตามหาเบาะแสชิ้นส่วนของการสิ่งสู่สัมภเวสี
เมื่อนึกออกถึงสาเหตุความน่าจะเป็นผมรีบหาเครื่องมือที่อยู่แถวนั้นหรือพวกอุปกรณ์ที่เจ้าแม่มีคว้าใส่ปากพวกคนโดนของเข้าก่อนจะโทรตามรถพยาบาทเรียกให้มาหา
ตอนที่หน่วยกู้ชีพมาผมได้รับคำชมจนอดปลื้มไม่ได้ที่มีส่วนช่วยชีวิตชายหญิงให้รอดพ้นจากวิกฤติการสิ่งสู่ของผีร้าย แต่อีกแง่ก็อดละอายใจไม่ได้ที่ไม่ได้ห้ามให้เจ้าแม่หวดไปมากกว่านั้น
เพราะแท้จริงแล้วคนที่เจ้าแม่คิดว่าถูกสิงล้วนเป็นโรคลมบ้าหมูที่อาการกำเริบจากไฟในห้องกระพริบไปมา ด้วยสภาพที่หน้าต่างประตูปิดมิดชิดไร้ซึ่งแสงและอากาศหายใจจึงเป็นการเร่งให้ผู้ป่วยอาการทรุดหนัก
โดยหลังจากจบเหตุการณ์นี้แม้เพื่อนจะชวนไปหาหมอดูอีกกี่ครั้งหรือจ้างให้ไปเป็นเพื่อนกี่ทีผมก็ได้แต่ตอบปฏิเสธไม่อยากเจอเหตุการณ์คนโดนสัมภเวสีสิงร่างอีกแล้ว เพราะเจอแค่หนเดียวก็เข็ดไปชั่วชีวิต

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา