20 พ.ค. 2021 เวลา 05:00 • ดนตรี เพลง
รีวิวอัลบั้ม Liquid Tension Experiment 3: Liquid Tension Experiment (เหล้าเก่าในขวดใหม่ที่รสชาติยังจับใจเหมือนวันวาน)
Liquid Tension Experimental 3 Album
อีกหนึ่งวงไซด์โปรเจ็กต์พิเศษที่ไม่ค่อยน่านับรวมเป็นวงใหม่เท่าไรนักสำหรับ Liquid Tension Experiment ที่ประกอบไปด้วย John Petrucci (กีตาร์), Jordan Rudess (คีย์บอร์ด) รวมไปถึงคนที่เป็นอดีตกับ Dream Theater ไปนานแล้วอย่างเฮีย Mike Portnoy (กลอง) ที่ได้หวนกลับมาร่วมงานกับซี้เก่าอีกคำรบ ส่วนมือเบสก็เป็นหน้าที่ของ Tony Levin จากวงตำนานอย่าง King Crimson มาเสริมความเทพให้ครบองค์ โดยครั้งนี้จะเป็นการกลับมาออกอัลบั้มเป็นเรื่องเป็นราวครั้งแรกในรอบกว่า 20 ปีอีกด้วย
แต่ปัญหาหลักของงานชุดนี้ก็คือมันหาความแตกต่างจากงานของ Dream Theater แทบไม่ได้ อันเนื่องมาจากส่วนผสมหลักก็มาจาก DT ซะสามหน่อแล้ว แต่จะหวังให้ออกมาฉีกจากเดิมโดยไม่เหลือคราบเก่าเลยก็กระไรอยู่
แต่หากใครไม่ได้เรื่องเยอะอย่างผู้เขียนแล้วหนำซ้ำยังต้องการเสพความสุดยอดทางการบรรเลงดนตรีในสไตล์ Progressive Metal แบบที่แฟนๆ DT ขาประจำคุ้นเคยกันดีและยังได้ไลน์กลองจากบรมครูของป๋า Portnoy อีก ขอบอกว่าคุณมาถูกทางแล้วครับ เพราะลำพังแค่อินโทรแรกจาก Hypersonic นี่ก็ชั้นเชิง ทีมเวิร์ค รายละเอียด ขนมาใส่ไล่จี้กันยุ่บยั่บ สัดส่วนทางดนตรีเอนไปทางเมทัลซับซ้อน มีเมโลดี้สวยๆจากคีย์บอร์ดตีคู่กับภาคริธึ่มสุดอลหม่าน, Beating The Odds ลดทอนความวุ่นวาย ขายเมโลดี้กีตาร์สวยๆได้หลายลูก เน้นการเรียบเรียงที่ไหลลื่น, Liquid Evolution ดำดิ่งกับความเบาสบาย ใช้ไลน์เบสของ Tony เป็นตัวดำเนินเรื่องอยู่พื้นหลัง ก่อนจะปล่อยให้ John โชว์โซโล่กีตาร์หวานหยด
The Passage Of Time แน่นตึ้บทุกชิ้น เด่นที่เทคนิค Unison (เทคนิคการเล่นทุกเครื่องดนตรีให้กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว), Chris & Kevin’s Amazing Odyssey เน้นการสร้างซาวด์หลอนๆ แปลกใหม่ ที่ดูจะหนักไปทางงานทดลองอะไรใหม่ๆมากกว่า, Rhapsody In Blue งานฟิวชั่นมหากาพย์หลากหลายลีลาระดับเดียวอย่างที่พวกเขาเคยทำเอาไว้กับ Octavarium (2005), Shades Of Hope บัลลาดเปียโนคลอด้วยลีดกีตาร์หวานบาดจิตมีจริตติดป๊อปได้อย่างไม่อาย, Key To The Imagination ขายริฟฟ์กีตาร์เชิงสูงอันหนักหน่วง ตัดสลับกับความล่องลอยเป็นระยะ เล่นกับการถ่ายน้ำหนักไปมาเป็นหลัก
เริ่มแผ่นที่สองด้วย Blink Of An Eye ขายบรรยากาศโดยที่ใช้ความพริ้วของเปียโน และ กีตาร์เป็นแกนหลักในการไต่อารมณ์ไปสู่จุดพีคในช่วงท้าย, View From The Mountaintop ไลน์เบสเดินแบบแจ๊ซฟังสบาย ผ่อนคลายด้วยคีย์บอร์ดนุ่มๆรองอยู่ด้านหลัง, Your Bread Is Good จังหวะกลางๆจงใจดันให้กีตาร์เป็นพระเอก แต่ด้วยความยาวกว่าสิบนาทีทำให้โทนรวมดูเนือยๆกว่าเพลงอื่นแบบเห็นได้ชัดไปหน่อย ถึงแม้จะมีช่วงให้โชว์ของกันครบก็ตาม, Ya Mon แทรกจังหวะเร็กเก้นิ่มๆมาไว้ในบีทหลักได้อย่างน่าฉงน ก่อนจะให้ Portnoy เป็นคนคอยนำเพื่อนๆเปลี่ยนมูฟเมนท์ ซึ่งก็ตอบสนองกันได้ดีในทุกส่วน ได้โชว์ของกันเต็มเหนี่ยวกันทุกคน ไม่มีใครขโมยซีนเกินหน้ากัน
กว่าสองชั่วโมงที่นับได้ว่าเป็นอาหารหูอันโอชะของเหล่านักดนตรีตัวยงและแฟนๆของ DT ที่ยังคร่ำครวญถึงอดีตอันหอมหวาน (อาจมีฉีกแนวไปบ้างใน Disc 2) งานนี้ไม่มีอะไรต้องลังเลครับ เชิญหาเสพกันให้สมกับการรอคอย เปรียบดังเหล้าชั้นดีที่ไม่ว่าจะเปลี่ยนภาชนะบรรจุไปอย่างไร แต่ก็ยังคงรสชาติในแบบที่นักดื่มคอดั้งเดิมคุ้นเคยอยู่ดีนั่นแหละ
กดฟังอัลบั้มได้ที่นี่ ⬇️
โฆษณา