26 พ.ค. 2021 เวลา 12:51 • ความคิดเห็น
ชีวิตที่ต้องก้าวเดินต่อไป...
จบแล้วสำหรับผู้ปกครองหลายๆ คน
1
ป่านนี้คงรู้กันแล้วว่า ลูก อันเป็นที่รัก จะได้เรียนต่อที่ใดกันบ้าง
บางคนให้ลูกต่อที่เดิม
บางคนก็ไปเลือกที่คิดว่าดีกว่า
บางคนอาจจะต้องพาลูกกลับต่างจังหวัด
ทุกอย่างทุกคนที่คิดล้วนแต่หวังดี และคิดว่าดีที่สุด ตนเองพร้อมที่จะสนับสนุนลูก ในสถานการณ์เช่นนี้
1
แต่ก็มีเด็กบางคนที่ผิดหวัง ที่ไม่สามารถเลือกในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเลือกได้
อย่าเพิ่งเสียใจ...หรือท้อใจเลย ไม่ใช่จุดสิ้นสุด ให้คิดซะว่าเรายังไม่พร้อมที่จะก้าวออกไป
ผมมีลูกสองคน อยู่ในวัยที่ต้องก้าวต่อจังหวะนี้พอดี
คนโต ต้องขึ้น ม. 4
คนเล็ก ต้องขึ้น ม. 1
มันคือการเปลี่ยนแปลง การเรียนที่เดิม ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
แต่ที่ผมเลือกที่จะให้ลูกได้เปลี่ยนแปลง เพื่อจะได้รู้จักโลกนี้มากขึ้น
ให้สังคมของลูกกว้างขึ้น การรู้จักผู้คนมากขึ้น จะทำให้ลูกได้เรียนรู้จากผู้คนรอบข้าง
ลูกสองคนใช้เวลาเรียนที่โรงเรียนเดิม มาตั้งแต่ อนุบาล จนถึง ม.3 และ ป.6
คอมฟอร์ทโซน ที่ผมเลือก ตั้งแต่แรก และมั่นใจว่า ที่นี่จะสอนให้ลูกผมได้เรียนรู้ขั้นพื้นฐาน โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ
วันนี้ลูกก้าวออกมาแล้ว และ จะได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ จากที่ใหม่ๆ และคนใหม่ๆ
คนโตสอบเข้าห้อง IEP ม.4/ 11
คนเล็ก สอบเข้าห้อง ปกติ ม.1/8
คนโตตอนสอบผมไม่กังวลอะไรเพราะคิดว่า เค้าพร้อมที่จะสอบ แม้จะเลื่อนสอบมาหลายรอบ
คนเล็กนี่สิ ...หนังสือไม่อ่านเลย ไปเอาความมั่นใจมาจากใหน พอผลสอบออกมาว่าสอบได้ ก็เบาใจในระดับ หนึ่ง แต่ก็ยังลุ้นว่า ไม่ให้ลูกติดอยู่ห้องต้นๆ ม.1/1 - ม.1/6
อย่าแปลกใจที่ผมคิดแบบนั้น เพราะที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น
แน่นอนว่าในที่ใหม่นี้ มีทั้งความคิด ซ้ายสุดฤทธิ์ และขวาสุดโต่ง ในโรงเรียนนี้ แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกผมจะแยกแยะออก ว่า
อะไรคือ เทา 18%
ไม่มีขาว ไม่มีดำ การเรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญ
1
nobody perfect คนที่สมบูรณ์ 100% บนโลกนี้ไม่มี
1
ภาพประกอบคนเล็ก...ลุ้นเพื่อให้เลยห้อง 6 ขึ้นมา (สอบ MEP ไม่ได้)
พี่ชายสอบห้อง IEP ห้อง 11
โฆษณา