18 มิ.ย. 2021 เวลา 02:00 • ปรัชญา
#เด็กชายกับตะเกียง
ในบางครั้ง คุณอาจเห็นด้วยกับสิ่งที่คนอื่นพูด และในบางเวลา...คนอื่นก็อาจยอมรับในความ​คิดเห็นของคุณ แต่ไม่ใช่ทุกครั้ง...ที่เราจะเห็นพ้องต้องกันเสมอไป ตราบใดที่ยังไม่เข้าใจที่มาที่ไปของเหตุผลที่ต้องทำ
ตะเกียงของแม่
เมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งมีเด็กชายคนหนึ่งอาศัยอยู่เพียงลำพังด้วยสายตาที่มืดบอด ซึ่งก่อนที่แม่ของเขาจะจากไป เธอจึงมักจะยำกับลูกของเธอเสมอว่า “จะไปไหนมาไหนลูกต้อง​นำ​ตะเกียง​ที่​จุด​สว่าง​ติด​ตัว​ไป​ด้วย​ทุก​ครั้ง​ที่​ออก​ไปนะ”
เด็กชายจึงใช้ชีวิตเพียงลำพังนับแต่นั้น จนกระทั่งคืนหนึ่ง ขณะที่เขากำลังกลับบ้านหลังจากทานอาหารเย็นนอกบ้านเสร็จ เขาก็ได้พบกับกลุ่มนักเดินทางวัยหนุ่มสาว พวกเขาเห็นว่าเขาตาบอด และถือตะเกียงที่จุดไฟไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง พวกเขาจึงเริ่มแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ นา ๆ และเริ่มพูดล้อเลียน
อีกทั้งหนึ่งในนั้นยังถามเขาว่า “เฮ้ หนุ่มน้อย! นายตาบอด มองไม่เห็นอะไรเลยแบบนี้! แล้วจะถือโคมไฟไปไหนมาไหนด้วยทำไม!”
เหตุผล
เด็กชายจึงตอบว่า “ใช่ น่าเสียดายที่ผมตาบอดและมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ตะเกียงที่ส่องสว่างที่ผมถืออยู่นี้ มีไว้สำหรับคนเช่นพวกคุณที่มองเห็นได้
เพราะหากไม่มีตะเกียงนี้ คุณอาจไม่เห็นคนตาบอดที่กำลังเดินมา และคงจบลงด้วยการผลักผมจนล้มคว้ำ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ผมต้องพกตะเกียงที่จุดไฟไปไหนมาไหนด้วยเสมอ”
กลุ่มนักเดินทางรู้สึกละอายใจและขอโทษสำหรับพฤติกรรมของพวกเขา จากนั้นก็เดินจากไป
“เราควรคิดก่อนตัดสินผู้อื่น สุภาพเสมอและเรียนรู้ที่จะเห็นสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองของผู้อื่นบ้าง”
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย
#เรื่องเล่าจากดาวนี้
โฆษณา