อย่าถาม! ว่าลูกสอบได้ที่เท่าไหร่
pixabay
เพราะในคำถามนี้ จะไม่มีวันได้รับคำตอบเป็นแน่
เคยไหมคะ เวลาเจอกันผู้ใหญ่หลายคนมักจะถามเด็ก หรือถามคนเป็นพ่อแม่ว่า ลูกเรียนเป็นยังไง ได้เกรดเท่าไหร่ สอบได้ที่เท่าไหร่
ย้อนกลับมาที่คำถามว่า คำถามนี้มันสร้างสรรค์จริงๆเหรอ ถามแล้วต้องการอะไร ผู้ตอบต้องการรู้ไปทำไม คนตอบๆได้ประโยชน์อะไร
สมมุติว่า คนๆนั้นลูกได้เกือบที่โหล่ หรือ ณ วันนั้น เค้าก็กำลังเสียใจหรือถูกตำหนิอยู่พอดี แล้วมีคนมาถามคำถามนี้ เพื่อจุดประกายความบอบช้ำนั้นขึ้นมาอีกหล่ะ
แล้วทำไมสังคมเรา ต้องวัดค่ากันตรงเกรด อันดับ หรือการเปรียบเทียบไปทำไมกัน
ในเมื่อเรายังไม่สามารถตอบคำถามได้ว่า สิ่งนี้มันก่อหรือกร่อน ประโยชน์มากกว่ากัน
คำว่า " โง่ " แปลว่า คนนั้นสอบได้ที่โหล่
คำว่า " เก่ง ฉลาด " แปลว่า คนนั้นสอบได้ที่หนึ่ง จริงหรือ
ไม่มีใคร โง่ มีแต่ คนรู้ กับไม่รู้
และถนัด กับไม่ถนัดในแต่ละด้านมากกว่าค่ะ
ขอเล่าถึงลูกชายของแม่เป้เองค่ะ ในวันที่แม่ได้นัดเจอกับเพื่อน ซึ่งอาจจะไม่ได้เจอกันนานแล้ว และแม่ๆต่างก็มีลูกอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน
คำถามแรกที่ทุกคนจะถามนั่นก็คือ อยู่ชั้นอะไร เรียนที่ไหน สอบได้เกรดเท่าไหร่ และสอบได้ที่เท่าไหร่ ? ต่างคนก็ต่างแย่งกันพูดถึงลูกของตัวเอง ว่าลูกแย่บ้าง ลูกดีบ้าง คนที่ได้เกรดดีแม่ก็ชม แต่สำหรับเด็กที่ได้เกรดน้อย หน้าก็จ๋อยตามๆกันไป แถมโดนแม่แอบว่าต่อหน้าแขกที่เพิ่งรู้จักกันอีกด้วย
และก็ไม่แปลก ที่คำถามนี้จะวนมาหาที่ลูกของแม่เป้ค่ะ.....
และคำตอบที่ลูกชายแม่เป้ ตอบนั่นก็คือ "ไม่รู้ครับ "
ยิ่งงงกันไปกันใหญ่สิคะ 555 อีกทั้งยังอ่านเมนูไม่ออก ทั้งที่ตอนนั้นก็อยู่ ป.2 แล้ว แถมซ้ำดูเหมือนว่าลูกเรานั้นช่างไม่รู้อะไรซะเลย หน้าตาเอ๋อเหรอมาก แต่ในแววตาของผู้ถามนั้น ส่งคลื่นอะไรบางอย่างออกมา ว่าลูกช่างโง่เหลือเกิน แค่คำว่าสอบก็ไม่รู้ อะไรกัน ป.2 แล้วยังอ่านหนังสือไม่ได้
ตามแนวทางการเรียนการสอนของโรงเรียนเรา เด็กที่นี่จะเริ่มเรียนตอน ป.3 ค่ะ และก็จะไม่มีการบ้าน ไม่มีสอบ และเกรดอะไรใดๆก็ไม่มีค่ะ และแน่นอนว่า ความต่างก็ไม่ได้ผิดอะไร ความไม่เหมือนมันก็เอามาเทียบกันไม่ได้
ซึ่งขณะนั้นแม่ก็ต้องเข้ามาช่วยเหลือลูกในทันทีว่า " ลูกเราไม่ได้เรียนเหมือนลูกเธอแหล่ะ บ้านเราเรียนโรงเรียนทางเลือกจ้า....เค้าไม่มีมีสอบ ไม่มีเกรดหรอกนะ เลยไม่เข้าใจหน่ะ "
มาถึงตรงนี้ เพื่อนๆคิดว่าไงคะ ลูกแม่เป้โง่หรือเปล่า หรือว่าแม่โง่เอง ที่ไม่สอนลูกคะ
....ไม่ค่ะ ลูกแม่เป้ไม่ได้โง่ แถมเก่งทุกมิติค่ะ แค่ลูกแม่เป้แค่ไม่รู้เท่านั้นเองค่ะ และที่แปลกไปกว่านั้น ลูกของแม่เป้ กลับมาจากโต๊ะอาหารด้วยความสงสัยหลายๆคำ และก็กลับมาถามแม่ด้วยคำถามนี้ค่ะ
" มามี้ครับ สอบคืออะไร อะไรคือเกรด แล้วเรียนพิเศษนี้หล่ะ มันคืออะไรเหรอ "
แม่ก็ไม่ได้หาคำอธิบายใดๆ...เพราะคิดว่าไม่จำเป็น ก็แค่บอกไปว่า อ่อมันเป็นของโรงเรียนเขาน่ะลูก คนละที่กันเลยไม่เหมือนกัน ไม่มีอะไรมากครับ
แล้วคำถามว่า ลูกอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ช้าไปมั้ย ไม่เลยค่ะ เพราะทุกวันนี้ลูกชายแม่เป้ อ่านหนังสือมากถึงมากที่สุด พออ่านได้ตอน ป.3 จนตอนนี้ป.6 ต้องขอเก็บหนังสือไปซ่อน เพราะอยากอ่านมากๆ วันละเล่ม พอห้าม ยิ่งแอบเอาเข้าไปอ่านตอนเข้าห้องน้ำอีกค่ะ ...
พอเพื่อนๆอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว การเปรียบเทียบในสิ่งที่คนเราถนัดต่างกัน มันไม่สร้างสรรค์ก็หลีกเลี่ยงไปก็ได้นะคะ
ดังนั้น " อย่าเอาลูกปลา ไปแข่งปีนต้นไม้กับลูกลิง และก็อย่าเอาลูกลิง มาแข่งว่ายน้ำกับปลาเด็ดขาดค่ะ "
เพราะทุกคนย่อมมีความเก่งกันคนละด้านเสมอ...
หากบทความนี้เป็นประโยชน์
อย่าลืมกดแชร์และกดติดตามเพจคุณแม่แค่รู้ไว้ด้วยนะคะ
ด้วยรัก
แม่เป้
pixabay
- 12
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
