27 มิ.ย. 2021 เวลา 01:59 • นิยาย เรื่องสั้น
26.06.64
5 โมงเย็นเซ็นปิ่น ที่จอดรถยังเต็มอยู่เลย, คนซื้อของในซุปเปอร์ยังต่อแถวเพื่อรอจ่ายตังค์กันค่อนข้างแน่น
(นั่นรวมถึงเราด้วย)​
..
หน้าร้านอาหาร ยังมีคนนั่งรอคิวเพื่อเข้าไปนั่งทานในร้านอยู่ (นั่นรวมถึงเราด้วย)​
..
สวนสาธารณะ​ก็มีผู้คนไปออกกำลังกายและใช้ชีวิตเกือบปกติแล้ว (นี่ก็รวมถึงเราด้วย)​
...
ตลาดนัดคนเดินซื้อของกินยังเบียดกันเหมือนเดิม ทั้งไทย และไม่ไทย (เราก็เป็นหนึ่งในนั้น)​
...
ประกาศล็อคดาวน์​ พื้นที่เสี่ยงสูงกลางดึก ไม่แปลกใจเท่าไร จากยอดการติดเชื้อและเสียชีวิตที่สูงขึ้น คิดว่ารัฐคงพยายามแก้ปัญหาแบบรายวันมากกว่าวางแผนระยะยาว เพราะมีเชื้อสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นทุกวัน ยอดผู้ติดเชื้อทั่วโลกก็ไม่ได้น้อยลงเช่นกัน ทั่วโลก ประสาทแดกพอกัน อีกอย่าง แนวทางแก้ปัญหาของรัฐนั้นดูจะไม่ครอบคลุมปัญหาที่เกิดขึ้นสักเท่าไหร่ ทำได้แค่อุดช่องโหว่ที่เกิดขึ้นช่องใหม่เรื่อยๆ ซึ่งก็ปิดไม่ไหว เพราะเครื่องมือที่มีอยู่นั้นดูจะด้อยประสิทธิภาพเหลือเกิน ทั้งคนทั้งของ
แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า คนที่มีฝีมือที่สุด เก่งที่สุด ฉลาดหลักแหลมในการแก้ปัญหาที่สุดของประเทศที่เป็นตัวเต็ง ที่หลายคนเล็งว่าเจ๋งสุดแล้วนั้น เขาไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือบ้างหรือไงนะ เรื่องนี้มันเป็นวาระแห่งชาติที่ทุกคนต้องร่วมมือกันแก้ไข มากกว่าฝ่ายใด ฝ่ายเดียว หรือจริงๆ เขายื่นมือมาแล้วแต่ไม่รับ? หรือจริงๆ เขาช่วยกันอยู่แต่เราไม่รู้ มองไม่เห็น หรือทำเป็นไม่มอง (ก็อีกนั่นแหละ)​ คนที่เป็นปลายน้ำ อย่างประชาชนก็เลยต้องใช้ชีวิตแบบ 'ลุ้นสุดฤทธิ์พิชิตโควิดรายวัน'​
...
ก็น่าเห็นใจทุกฝ่าย โดยเฉพาะคนที่ทำงานหนักมากแต่ไม่มีเวลาออกสื่ออย่างหน่วยงานด้านการแพทย์หรือที่เกี่ยวข้องทั้งหลาย
เราก็ได้แต่บอกตัวเองว่า การ์ดอย่าตก ใส่แมสล้างมือ พ่นเสปรย์แอลฯ ทุกครั้งที่สัมผัสสิ่งของ โน่น นี่ นั่น หลีกเลี่ยงการอยู่ในหมู่คนมากๆ ในพื้นที่อับอากาศ หรือการใช้ของร่วมกัน เว้นระยะห่างทางสังคมกับมวลชน และรักษาตัวเองให้แข็งแรงเข้าไว้
...
เพราะเราเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ยอดการติดเชื้อไม่ลดลง ถามว่า ทำไม? ก็คนน่ะต้องมีชีวิตอยู่ "ก็ต้องกิน" กระบวนการเกี่ยวกับการกินนี่แหละที่ทำให้เราต้องออกไปนอกบ้าน สุ่มเสี่ยงกับการพบเชื้อ (ต้องออกไปทำงาน หาเงิน ซื้อข้าว กิน และมีชีวิตอยู่)​
...
อ่อ, การให้ความร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานรัฐเป็นสิ่งสำคัญมาก ระหว่างนี้ เรือจะจมนั้น อย่าต้อง 'รอหัวเรือสั่ง'​ คัดท้ายจะตายแล้วตอนนี้ มือวักน้ำได้ก็ช่วยกันไป ทำไม่ได้ก็อยู่นิ่งๆ ขออย่างเดียวอย่าเอาเท้าราน้ำก็พอแล้ว :)
ปล.วัคซีนที่ดีที่สุดคือความแข็งแกร่งของสภาพจิตใจที่ต้องสร้างขึ้นเพื่อเป็นเกราะให้กับชีวิต และช่วงนี้อาจต้องเหนื่อยมากกว่าเดิมหน่อยนึง จึงต้องมีความอดทนที่สูงขึ้นกว่าปกตินิดนึง
...
นะจ๊ะมนุษย์​
#บ่นอะไรแต่เช้า
โฆษณา