ความรู้สึก ที่มีอยู่นั้นมักเกิดจากความเคยชิน อาจเพราะ เราไม่เคยฝึกฝน ดูจิตใจ ดูอารมณ์ ดูความรู้สึก
แยกไม่ออกว่าอะไร คือจิตใจ อะไรคืออารมณ์ มันเลยเหมารวมว่าเป็นอันเดียวกัน เมื่อแยกแยะไม่ออก ก็จะจัดการกับความทุกข์นั้นไม่เป็น
ในทางพุทธศาสนา ตถาคตพร่ำสอนให้รู้จักฝึกจิตฝึกใจดูให้เป็นว่าอะไรคืออารมณ์ อะไรคือความรู้สึก และ อะไรคือจิตใจ ดู แยกแยะ ให้ชำนาญ ต้องอาศัยสติ ใคร่ครวญ พอสติเกิด สัมปชัญญะ ตัวอ๋อ ก็ตามมา และอารมณ์ที่กดดัน บีบเค้น ก็จะหายไปชั่วคราว เดี๋ยวก็กลับมาอีก เดี๋ยวก็หายไป