โรงแรม ฝาง โมเดิร์น อำเภอฝาง เชียงใหม่ .. ไอเดีย ที่พักแบบเถียงนา ที่น่าสนใจ
ธรรมชาติจะเยียวยาทุกสิ่ง ... เป็นคำพูดที่เป็นสัจจธรรม และจริงมาก โดยเฉพาะในช่วงที่เราต้องพบกับความกดดันในเรื่องของการระบาดของไวรัสโควิด-19 จนกระทั่งมีการนำ “โมเดล เถียงนา” มาใช้
ก่อนหน้าที่ไวรัสโควิด-19 จะระบาดหนักดังเช่นปัจจุบัน และมาตรการเฝ้าระวังได้ลดดีกรีลง ... เรามีโอกาสได้ไปพักผ่อนที่อำเภอฝาง
ลึกเข้าไปในพื้นที่ระหว่างภูเขาโอบล้อม มีม่านหมอกสีฟ้าน้ำเงินห่มไอหนาวในยามเช้า เป็นที่ตั้งของ “โรงแรมฝาง โมเดิร์น” ... ซึ่งตั้งอยู่ริมทุ่งนาที่ครอบครัวเจ้าของโรงแรมใช้ทำนากันตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษ
ลูกหลานรุ่นใหม่ .. ได้ศึกษาวิธีการทำโรงแรม ด้วยมีไอเดียที่อยากจะทำให้คนทั่วไป มีโอกาสซึมซับบรรยากาศกลางทุ่งนาและธรรมชาติที่คนในเมืองใหญ่ห่างหายไปจากการได้ซึมซับ แล้วทำการออกแบบ พัฒนาให้สถานที่แห่งนี้โดดเด่นด้วยแนวคิด ในการนำเสนอความเป็นไทยแบบบ้านเถียงนาสมัยใหม่
ณ ที่แห่งนี้ .. ลูกค้าทุกคน ทุกกลุ่ม สามารถจ่ายค่าที่พักแค่หลักร้อย แต่มีวิวหลักล้านให้ได้ชื่นชม
ช่วงที่เราเข้าพัก ... ต้นข้าวอ่อนๆ หลังการดำนา กำลังเขียวขจีในฤดูฝน และยังมีสภาพเป็น “ต้นกล้า” รอการเจริญเติบโต และจะเปลี่ยนสภาพเป็น “ทุ่งรวงทอง” ในอีกหลายเดือนต่อมา ก่อนจะถูกเก็บเกี่ยว นำไปเปลี่ยนสภาพมาเป็น “ข้าว” ให้เราได้ “เปิบกิน”
ช่วงที่เราชอบมากที่สุด .. คือช่วงดวงอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นเส้นขอบฟ้า แสงแรกของวันสาดส่องปรากฏเป็นเฉดสีน้ำเงิน ม่วง ส้ม เหลือง ทอง ไล่โทนไปช้าๆ ท้องฟ้าและผืนน้ำในท้องนาล้อเล่นกับแสงอย่างน่าอัศจรรย์ เป็นเช้าที่คุ้มค่าต่อการตัดสินใจลุกขึ้นจากที่นอน
หมอกขาวทอดตัวลอยละเลียดท้องนา .. แดดเช้าเริ่มละเลียดโลมไล้ทะลุไอหมอกคลอเคลียเหนือยอดไม้ใหญ่ฝั่งตรงข้ามพร่ามัวดั่งภาพฝัน น้ำค้างพราวบนยอดหญ้าหยาดใสต้องประกายระยับล้อกับใยแมงมุมริมทางเดินเท้าอันอบอวลไปด้วยต้นกล้าในพื้นที่หลายสิบไร่
สายลมกรีดกรายผะแผ่วฝ่าความเงียบและง่วงเหงาแทรกสะท้านไอเย็นเข้าสู่อณูผิวชวนยะเยือก ในเช้าที่องศาของอุณหภูมิเฉียดกรายสู่เลขหลักเดียว หมู่วิหคเริ่มสยายปีกออกจากรวงรังโบยบินสู่ฟ้ากว้าง เหมือนชีวิตได้เริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง
ในรายทาง ตามก้าวย่างที่เราเดินไปตามสะพานไม้ที่ทอดตัวลึกเข้าไปในทุ่งนา .. ภาพวิวทิวทัศน์ที่อยู่เบื้องหน้า ตามสายตาที่ทอดยาวไปกว้างไกล สร้างความรู้สึกโปร่งโล่งและเป็นอิสระ สร้างความรู้สึกสดชื่นไร้ขอบเขตที่ส่องสะท้อนเข้ามาในใจของผู้พิศมอง
ลมเย็นชื่นพัดไล้ใบหน้า … กลิ่นหอมของดินโคลนและต้นกล้า ล่องลอยในแสงเช้า มองเห็นนกบางตัวบินร่อน ร้องเพลงแว่วหวาน
ต้นกล้าสีเขียวตระหง่านแหงนชูยอดสูงพ้นน้ำขึ้นมาอย่างเป็นเอกเทศ … ผิวน้ำเรี่ยดินสงบนิ่ง ท้องฟ้าใสโปร่ง หญ้าแพรกที่ขึ้นมาอย่างไม่เป็นระเบียบอยู่บ้าง เปี่ยมสีเขียวธรรมชาติที่หลอมเป็นเนื้อเดียวกับต้นข้าวอ่อน ฉันหยุดมองเพียงชั่วครู่ ก็คล้ายจะได้กลิ่นของต้นข้าวอ่อน ที่ถูกลมหอบลอยมาปะทะกายรอยู่ร่ำๆ
น้ำค้างเกาะพราวบนทางเดิน … ฉันมองภาพเพื่อนร่วมทางที่เดินไปข้างหน้าเหมือนพบที่ทางของตน คำถามอย่างหนึ่งพลันผุดขึ้นในใจ … เรามาเดินที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใดกันแน่?
… ความคาดหมาย ปลายทาง เพื่อเป็นผู้พิชิต สะสมแต้มจำนวนสถานที่ที่ได้ไปเยือน หรือแค่ทบทวนเพื่อค้นหาตัวเอง … คำตอบเหมือนล่องลอยอยู่ไกลแสนไกล พร่าเลือน แต่ชัดเจนในจังหวะเต้นของหัวใจ
บางทีเราก็ได้เรียนรู้ใจของเราเองจากการย่ำเท้าเดิน …
ที่นี่ … เราสามารถที่จะคุยกับทุ่งนา ต้นข้าว และสรรพชีวิตมากมายได้ง่ายๆ เพียงแค่ปล่อยกายและใจให้ลื่นไหลเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติรอบตัว ทำใจให้รู้สึกรื่นรมย์ ปรอดโปร่ง โล่งเบา
ฉันเริ่มเพลิดเพลินกับการส่งสายตาไปกับบรรยากาศรอบตัว ที่แวดล้อมไปด้วยธรรมชาติที่บริสุทธิ์ งดงาม...
โลกของฉันในเวลานี้ คล้ายกับย่อส่วนเหลือเพียงสิ่งที่เห็นตรงหน้า ... เวลาคล้ายไม่มีอยู่จริงๆ .. โลกเล็กลง ทว่าชัดเจนในดวงตา
การเดินทางเป็นชีวิตที่สนุก ท้าทาย ได้พบ ได้เห็น และรับรู้เรื่องราวทางธรรมชาติ และผู้คนที่ต่างกันออกไปในแต่ละท้องถิ่น …
หลายสถานที่ ที่ฉันเดินทางไปเยือนครั้งแล้ว ครั้งเล่า ด้วยประทับใจในแหล่งชมธรรมชาติที่หลากหลายสิ่ง
*******************
เที่ยวทั่วไทย ไปทั่วโลกกับพี่สุ … รวม link บทความที่เขียนในเพจ ..
***เมืองไทย ไดอารี่ by Supawan
***Supawan’s colorful world
***สถานีอร่อย by Supawan
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
