วิถีชีวิตยามเช้า ณ ยองชเว
เช้ามืดในวันแรกที่ยองชเว … อากาศยามเช้าสดชื่น ลมเย็นๆพัดมากระทบใบหน้า ทำให้สูดอากาศบริสุทธิ์ได้ชื่นใจจริงๆ …
ฉันเยี่ยมหน้าออกไปมองที่ฝั่งถนนตรงข้าม พระอาทิตย์กำลังเผยโฉมลอยสูงขึ้น ผ่านแมกไม้และบ้านเรือนของผู้คนที่นี่ แสงสีเหลืองทอง ส้มแดง ที่เปล่งประกายลงมาฉาบทับให้ฉากหลังมืดมัวนั้นงดงามในสายตา … อาทิตย์ดวงเดียวกัน ต่างที่บรรยากาศ ให้อารมณ์สุนทรีมากมายในเช้าวันนี้
ภาพของพระสงฆ์ที่เดินแถวเรียงหนึ่งดูเป็นระเบียบ เพื่อเข้ามาโปรดสัตว์และรับการทำบุญในช่วงเช้า ดูคุ้นเคยในสายตา ไม่แตกต่างจากที่ฉันเคยเห็นที่อุบลราชธานี เชียงคาน เชียงใหม่ และหลวงพระบาง …
พุทธศาสนาได้หยั่งรากลึกลงไปในวิถีชีวิตของผู้คนอย่างแนบแน่น และยังเป็นจุดศูนย์รวมของจิตใจและศรัทธาของผู้คนในภูมิภาคอุษาคเนย์อย่างเห็นได้ชัด …
ฉันเดินช้าๆ ส่งสายตาออกไปสังเกตผู้คนที่ออกจากที่พัก มาหลอมรวมเป็นความเคลื่อนไหวยามเช้าของเมืองที่สงบเงียบแห่งนี้ …
ร้านกาแฟ และอาหารเช้า ดูจะเป็นสถานที่ยอดนิยม นั่งดื่มกาแฟพม่าแกล้มปาท่องโก๋ตัวใหญ่ กินไป คุยกันไป อัพเดทเรื่องการทำมาหากิน ผลิตผลทางการเกษตร การตลาด ความเป็นไปในชุมชน และอีกมากมายท๊อปปิก … เรื่องการเมืองไม่ป๊อบปูล่า และไม่ปลอดภัยค่ะ ด้วยอาจมีการสอดแนมโดยไม่รู้ตัว
ด้านหนึ่งของเมืองมีคูน้ำเล็กๆ อันเป็นเส้นทางที่เกษตรกรจากหลายหมู่บ้านในบริเวณทะเลสาบอินเลนำผลผลิตของตนลงเรือหางยาวจากใจกลางทะเลสาบมาขึ้นที่ท่าเรืองยองชเว ที่มีศูนย์จัดส่งอยู่หลายจุดเพื่อส่งต่อไปยังภูมิภาคอื่นของพม่า …
ผลผลิตทางการเกษตรจากที่นี่ มีชื่อเสียงด้านคุณภาพและรสชาติ เป็นที่ยอมรับและนิยมบริโภคจากทั่วประเทศ … ภาพของเรือหางยาวที่กราบเรือปริ่มน้ำบรรทุกมะเขือเทศแล่นมาตามลำคลองจึงเป็นกิจกรรมที่คุ้นตา และคุ้นเคยของคนที่นี่
แผงขายอาหาร และของขบเขี้ยวประเภทของหวาน มีให้เห็นทั่วไปในท้องถนนของยองชเว … รวมถึงแผงขายหมากพลู ที่อย่านึกว่าแค่นำพลูมาป้ายๆแล้วใส่หมากลงไปเป็นอันแล้วเสร็จ แต่ในพม่าสิ่งที่ใส่ลงไปในหมากพลูนั้นละเอียดอ่อนกว่าที่เราคิดค่ะ คนพม่าจะใส่อีกหลายอย่างเพื่อให้รสชาติของการเคี้ยวหมากนั้นรื่นรมย์ เท่าที่ถามดู เขาจะเพิ่ม กานพลู และสิ่งอื่นๆอีกมากมาย พับจีบใบพลูอย่างชำนาญ แล้วเรียงใส่ห่อเป็นชุดๆ เตรียมพร้อมให้กัลป์ลูกค้าขาประจำและขาจรที่แวะเวียนกันมาอุดหนุนไม่ขาดสาย … วิถีชีวิตที่น่าสนใจค่ะ
ตามถนนเราจะเห็นผู้คนสะพายเป้สีสันสดุดตาแทบทุกคน เป็นเป้สารพัดประโยชน์ ใช้กันทุกชนชั้น (ไม่อยากพูดเช่นนี้เลย กำลังเบื่อคำๆนี้พอดี) ของสังคม …
ยองชเว เป็นชุมชนที่ประกอบกันขึ้นจากหลายชนเผ่า เช่น เผ่า ที่ใส่เสื้อผ้าสีดำ นิยมสะพายเป้ … เราเลยเห็นใครๆก็มีเป้สะพายกันถ้วนหน้า เราอยากอินเทรนมั่ง เลยไปเลือกซื้อหามาใช้เช่นกันค่ะ
ฉันเดินเพลินๆมาถึงป้ายต้อนรับของเมือง เห็นสวยดีเลยเก็บรูปมาฝากอีกค่ะ …
ถัดไปอีกไม่ไกล เป็นที่ตั้งของตลาดเช้ายองชเว … วันนี้ตลาดไม่คึกคัก ด้วยเป็นวันพระใหญ่ วันมาฆบูชา ชาวบ้านมักจะหยุดกิจกรรมปกติของตน ก้าวเท้ามุ่งหน้าไปที่วัดใกล้บ้านพร้อมเครื่องบูชา เพื่อสวดมนต์ ทำบุญ ทำทาน … เท้าติดดิน ตามองฟ้า มุ่งหน้าสู่สวรรค์จริงๆ
ภายในตลาดเล็กๆแห่งนี้ สิ่งของที่วางขายทั้งบนแผงและบนพื้นถนน มักจะเป็นผลผลิตทางการเกษตร และอาหารประเภทเนื้อสัตว์ที่จำเป็นในการประกอบอาหาร เช่นเนื้อ ไก่ และปลา …
ฉันไม่เห็นสัตว์ป่าจำพวกนก หนู กระแต กระรอก อาจจะเป็นเพราะชาวพม่าเคร่งครัดในเรื่องศาสนาจริงๆ การทำบาปโดยไม่สมควร และไม่จำเป็นจึงเป็นสิ่งที่พวกเขาหลีกเลี่ยง …
ผลลัพธ์ก็คือ ยังมีนกมากมาย บินไปมาให้เราได้ชื่นชม ระบบนิเวศน์ของชุมชนไม่ถูกรบกวนหรือสูญเสียความสมดุลไป
*******************
เที่ยวทั่วไทย ไปทั่วโลกกับพี่สุ … รวม link บทความที่เขียนในเพจ ..
***เมืองไทย ไดอารี่ by Supawan
***Supawan’s colorful world
***สถานีอร่อย by Supawan
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
