31 ก.ค. 2021 เวลา 03:04 • ปรัชญา
ขนคิ้ว- จิบชา- สมาธิ
ท่านโพธิธรรม หรือที่เราคุ้นกันในชื่อของปรมาจารย์ตั๊กม้อ ผู้เป็นต้นกำเนิดพุทธศาสนานิกายเซน
ชาติกำเนิดของท่าน เป็นโอรสกษัตริย์ในตอนใต้ของอินเดียเมื่อประมาณ 1,400ปีก่อน
เครดิตภาพ : https://m.facebook.com/reviewchiangmai
เมื่อมีศรัทธาออกบวชในพระพุทธศาสนาก็จาริกไป ยังประเทศจีน เพื่อนำแก่นพุทธธรรมไปเผยแผ่ ในแบบของท่านหลังจากที่พระพุทธศาสนาได้ไปถึงจีนก่อนหน้าท่านโพธิธรรมก่อนหน้านั้น600ปีมาแล้ว ในขณะที่จีนตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของขงจื๊อ...
ประวัติของท่านผู้นี้ มีวีรกรรมการสอนธรรมที่พิสดารมากมาย แต่ก็สร้างความเลื่อมใสให้กับจักรพรรดิ และ บัณฑิต ตลอดจนไพร่ฟ้าประชาชนไม่น้อย
ท่านโพธิธรรม(ปรมาจารย์ตั๊กม้อ) เครดิตภาพ: http ://3.bp.blogspot.com
แต่มีตำนานที่น่าสนใจอย่างหนึ่งคือ การที่ท่านเป็นผู้ให้กำเนิดต้นชา...
คำว่าชา (tea) มีต้นกำเนิดมาจากภูเขา ไต๋ หรือ เต ที่ท่านโพธิธรรมพำนัก แล้วแต่จะออกเสียง
วิธีการรังสรรค์ชาของท่านโพธิธรรม อาจจะไม่ใช่ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ทั้งหมด แต่ก็เป็นเรื่องสำคัญทางปรัชญา
เรื่องมีอยู่ว่า ท่านโพธิธรรมชอบนั่งสมาธิ นั่งทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืนเลยก็ว่าได้ แล้วก็ชอบนั้งหันหน้าเข้ากำแพงซะอีก....
บางครั้งในเวลากลางคืน ท่านก็เผลอหลับไป ดังนั้นเพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอหลับไปอีก
และเพื่อเป็นการสอนบทเรียนให้กับดวงตา จึงถอนขนคิ้วตนเองทั้งหมด แล้วโยนทิ้งบนพื้นในวัด...
เครดิตภาพ: https://women.kapook.com
ตำนานเล่าว่า ขนคิ้วของท่านโพธิธรรมเหล่านี้ เติบโตขึ้นกลายเป็นพุ่มชา และถือเป็นชาต้นแรก..
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เมื่อเราดื่มชาเราจึงไม่ง่วง...
ในพระพุทธศาสนา การดื่มชาจึงกลายเป็นกิจวัตรและวัฒนธรรม สำหรับการนั่งสมาธิที่ช่วยได้มาก ดังนั้นโลกของชาวพุทธจึงมักมีการดื่มชา ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งขอบการทำสมาธิ เนื่องจากช่วยให้เราตื่นรู้อยู่เสมอ
เครดิตภาพ : https://pixabay.com
หาใช่การตั้งวงดื่มชาเพื่อสนทนารื่นรมย์แต่อย่างใด...
วิรุฬหก
โฆษณา