การเห็นคุณค่าในตัวเอง กับ การยอมคนมันคนละเรื่องกันค่ะ
คนที่รักตนเอง มองเห็นคุณค่าของตนเองอย่างลึกซึ้ง ภาคภูมิใจในตัวเองอย่างแท้จริง จะไม่เอาความรู้สึกไปอิงอาศัยคนอื่น
คนจะมองเห็นว่าเรามีค่าหรือไม่ มันขึ้นอยู่กับทัศนคติของเค้าด้วย แม้ว่าบางครั้งเราจะทำสิ่งที่เกิดคุณค่ายิ่งใหญ่ในตนเองหรือต่อผู้อื่นอย่างมหาศาล แต่สำหรับคนบางคนที่มักอคติ จิตริษยา ไม่รู้จักยินดีกับผู้อื่น ก็ยากที่เค้าจะแสดงออกหรือเห็นว่าเรามีค่าค่ะ
ส่วนการยินยอม โอนอ่อน ผ่อนตาม เอาใจ แยกได้หลายมุมมองค่ะ
- ถ้าเค้าแสดงให้เรายอมรับในวิธีปฏิบัติหรือ ความคิดที่ถูกต้อง ดีงาม เกิดประโยชน์ ก็สมควรที่จะยินยอม เคารพนับถือ เอาใจคล้อยตามได้พอสังเขป
- บางครั้งการยอม เป็นไปเพื่อตัดปัญหาความขัดแย้ง แม้ในใจเราจะไม่ยอมรับ คนที่ยอมตามใจคนแบบนี้ แสดงถึงความเสียสละมากกว่าการเอาใจซะอีกค่ะ ต้องใช้กำลังความกล้ามากเพื่อลดความยึดติดในตนเอง
- ยอมเพราะเห็นแก่อำนาจของผู้ที่ตำแหน่งสูงกว่า หรือ อาวุโสกว่า ก็เป็นเรื่องปกติของทุกหน่วยงาน นอกจากเห็นว่าเจ้านาย หรือ ผู้บังคับบัญชาจะมีนิสัยใจกว้าง เปิดใจรับฟังความเห็นข้อเสนอแนะของลูกน้องได้ก็อีกเรื่องค่ะ
ดังนี้ คุณค่าของคุณมันอยู่ที่คุณมั่นใจให้ค่ากับตนเองมากกว่า ลดความรู้สึกพึ่งพาสายตาคนอื่นที่ต้องมองเห็นค่าในตัวคุณ จะช่วยให้สบายใจ ลดความกังวลใจ
ทำกิจใด ? จะยอมอะไร ? ก็ตั้งอยู่บนพื้นฐานที่เป็นจริง ถูกหลักการ มองถึงผลลัพธ์ที่ดีตามมาเพื่อองค์กร สุดท้ายใครจะมองอย่างไร เราไปฝืนบังคับความคิดความรู้สึกใครไม่ได้หรอกค่ะ
"เรารู้ตัวเองว่าดี คือ เพียงพอแล้วค่ะ"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
