2 ส.ค. 2021 เวลา 16:13 • ความคิดเห็น
ความหลังสร้างความสุขทุกข์
การระลึกถึงความหลังเป็นดั่งสถานที่ที่คนใช้หลบหนีเพื่อเดินทางไปตามความทรงจำ ซึ่งปลายทางที่ดำดิ่งมองเห็นภาพอดีตมีเพียงความสุขหรือทุกข์เท่านั้นที่รออยู่
ความสุขจากวันวานแม้ไม่อาจสัมผัสได้อีกครั้งแต่ผู้คนก็ยังหวนคิดถึงเฝ้าถวิลรอการกลับไป เฉกเช่นกับความทุกข์ตรมรู้ทั้งรู้ว่าคิดไปก็เจ็บแต่ในหัวกลับวนเวียนไม่รู้จักจบสิ้นเฝ้าคิดถึงความหลังอยู่เช่นนั้น
ทุกครั้งที่คนเราอยู่คนเดียวความคิดจะโลดแล่นเอนเอียงไปทางความหลังมากกว่าข้างหน้า เพราะความรู้สึกที่เคยผ่านมาก่อนมันยังจำฝังใจแน่นกว่าตัวตนจะเกาะติดอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้น
และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างความสุขและความทุกข์จิตใจที่เปี่ยมอิสระกลับเชื่อมโยงมุ่งเข้าหาความรู้สึกด้านลบเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งถ้าถามหาสาเหตุคงเกิดจากประสบการณ์ที่ผ่านพ้นมีเรื่องเลวร้ายให้ระลึกง่ายกว่าความสุขที่ไม่ค่อยได้เจอ
เลยเป็นการยากที่เมื่อหวนคิดถึงความหลังครั้งใดใจย่อมต้องเจอสิ่งพึงปรารถนาและไม่พึงประสงค์อยู่ร่ำไป แทบไม่มีทางที่เวลานึกออกจะไม่ปะปนอารมณ์ที่ว่า คนเราจึงได้แต่หลงทางควานหาทางออกไม่พ้นจากอีกที่เคยเจอ
โฆษณา