นิทานรากผัก "น้ำใสใจจริง" (หงอิ้งหมิง)
ในยุคชุนชิว เจ้าแคว้นฉู่ ประกาศต้อนรับคนดีมีความสามารถเข้ารับราชการ เจี่ยวอ่าย กับ ป้อถ่าว ทั้งสองเป็นบัณฑิตที่ต้องการไปตามคำเชิญของเจ้าแคว้นฉู่ ทั้งสองได้พบปะกันระหว่างเดินทางจึงร่วมทางกัน ระหว่างเดินทางจึงสนทนาถึงวิชาการและสถานะการณ์การเมือง
วันหนึ่งระหว่างเดินทางทั้งสองประสบกับพายุหิมะบนเส้นทางทุรกันดารจึงมิอาจเดินทางได้หลายวัน เสื้อผ้ามิพอที่กันความหนาว สเบียงกรังก็ร่อยหรอ เมื่อพายุเริ่มสงบ เจี่ยวอ่ายกล่าวกับป้อถ่าวว่า ผมได้สนทนากับท่านมาหลายวัน ทราบแก่ใจว่าท่านมีความรู้ความสามารถมากกว่าผม ท่านสามารถเจริญรุ่งเรืองได้แน่ พูดจบก็ถอดเสื้อนอกออก ยื่นให้ป้อถ่าวพร้อมทั้งสเบียงของตัวเองที่เหลือให้ป้อถ่าว แล้วกล่าวว่า "ได้โปรดรับไปเถิด แล้วเร่งเดินทางก่อนพายุจะมาอีกระลอก"
หลังจากมอบเสื้อและสเบียงไปแล้วเจี่ยวอ่ายก็ซุกตัวนอนขดในโพรงไม้และหมดลมหายใจ ณ ที่นั้น
นิทานไม่ใช่ให้ถกเถียงว่าเป็นจริงหรือไม่ แต่มันสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้เราในชีวิตจริงได้ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
