สมัยเด็กๆข้าพเจ้ากินผลไม้ตามฤดูที่มีตามรั่วบ้านแทน
มีครั้งหนึ่งกับน้องสาวราวๆสิบขวบอยากกินก๋วยเตี๋ยวเราใช้วิธีเดินไปบอกแม่ค้าว่ากินก่อนน่ะเดี๋ยวแม่มาจ่ายตังค์ให้🤣
รู้จักคนมากไม่มีตังค์ก็อยู่ได้เช่นไปช่วยล้างจานงานแต่งสมัยนั้นบ้านแต่งงานมักจะเลี้ยงอาหารเยอะทั้งคาวหวาน
หรือดูแลลูกๆให้คนข้างบ้านได้ขนมตอบแทน
หรือคบเพื่อนรุ่นพี่เยอะๆเราเด็กๆไปร่วมแจมผู้ใหญ่ส่วนมากแทบไม่ต้องทำอะไรนอกจากช่วยถือของหรืออาสาเดินไปซื้อขนมให้ถ้าขนมบางอย่างซื้อเยอะแม่ค้าก็แถมให้เองอยากกินอะไรก็บอกแม่ค้าแต่เราก็ต้องเอามาแบ่งให้เจ้าของเงินเขาด้วยน่ะค่ะ😜
สรุปถ้าเรารู้วิธีอยู่กับสังคมเราก็ได้กินขนมตลอด
หรือไม่ก็เก็บผักตามรั้วไปฝากคนรู้จักคนไทยมีนิสัยน่ารักคนให้อะไรมาเราก็มักจะตอบแทนเสมอ
หัดใช้ชีวิตง่ายๆกินง่าย
แล้วคำว่าพอดีและดีพอ จะเกิด
คำว่าพอเพียง ไม่จำเป็นต้องใช้เงินเสมอไป