• ราชอาณาจักรเซดัง
ประเทศสุดจิ๋วในเอเชียอาคเนย์ที่คุณอาจไม่เคยรู้จักมาก่อน
ศตวรรษที่ 19 นับเป็นช่วงที่การล่าอาณานิคมของชาติตะวันตกเฟื่องฟูถึงขีดสุด นอกจากการยึดครองดินแดนต่าง ๆ ภายใต้ชื่อของประเทศนั้นแล้ว ยังมีนักสำรวจบางคนที่ถึงขั้นสร้างประเทศของตัวเอง และตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์ปกครองเลยทีเดียว
ยกตัวอย่างเช่น นักสำรวจชาวอังกฤษอย่าง เจมส์ บรู๊ค (James Brooke) ที่อาศัยเล่ห์เหลี่ยมทางการเมือง จนทำให้เขาได้รับการแต่งตั้งจากสุลต่านแห่งบรูไน ให้ดำรงตำแหน่งเป็นราชาแห่งซาราวักในปี 1841 (Raja of Sarawak ตระกูลของบรู๊คจะครองอำนาจในซาราวักจนถึงปี 1946)
ทนายความชาวฝรั่งเศสนามว่า อองตวน เดอ ตูเนนส์ (Antoine de Tounens) ที่ได้ก่อตั้งราชอาณาจักรอาเรากานีอาและปาตาโกเนีย (Kingdom of Araucania and Patagonia) ครอบคลุมพื้นที่ทางตอนใต้ของชิลีและอาร์เจนตินาในปี 1860 (แต่ในอีก 2 ปีต่อมา ราชอาณาจักรแห่งนี้ก็ล่มสลาย)
รวมไปถึงเรื่องราวในบทความนี้ ที่เป็นเรื่องราวของนักสำรวจชาวฝรั่งเศสนามว่า ชาร์ลส์-มารี ดาวิด เดอ แมเรนา (Charles-Marie David de Mayréna) ที่เขาได้สถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ และก่อตั้งราชอาณาจักรเซดัง (Kingdom of Sedang) ในตอนกลางของเวียดนามในปี 1888
Charles-Marie David de Mayréna หรือพระเจ้ามารีที่ 1 แห่งเซดัง
เดิมทีแมเรนาเคยเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลฝรั่งเศสมาก่อน แต่เขาเคยยุ่งเกี่ยวกับคดียักยอกเงิน ด้วยเหตุนี้แมเรนาจึงเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมายังอาณานิคมอินโดจีนฝรั่งเศส (ลาว กัมพูชา และเวียดนามในปัจจุบัน ซึ่งในตอนนั้นเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส) และประกอบอาชีพเป็นเจ้าของกิจการไร่
เมื่อถึงปี 1888 สยามได้เข้ายึดครองพื้นที่ใกล้กับอาณานิคมอินโดจีน โดยแมเรนาได้เกลี่ยกล่อมให้ผู้บริหารของอาณานิคมอินโดจีนส่งตัวเขาไปยังพื้นที่ตอนกลางของเวียดนาม เพื่อเจรจากับชนพื้นเมือง และอ้างสิทธิ์ของฝรั่งเศสเหนือดินแดนแห่งนี้
แต่ปรากฏว่า เมื่อแมเรนาเดินทางมาถึงตอนกลางของเวียดนาม เขากลับประกาศให้ตัวเองเป็นกษัตริย์ โดยแมเรนาได้อ้างว่า ตัวเขาได้รับการแต่งตั้งจากชนพื้นเมือง 3 เผ่า อันได้แก่ เผ่าเซดัง (Sedang) เผ่าบะห์นาร์ (Bahnar) และเผ่าเรเงา (Rengao) ที่สำคัญชนพื้นเมืองเหล่านี้ ไม่เคยมอบเครื่องราชบรรณาการให้กับราชสำนักของกษัตริย์เวียดนามมาก่อน ดังนั้นดินแดนแห่งนี้จึงมีสิทธิ์แยกตัวเป็นอิสระได้
ด้วยเหตุนี้ราชอาณาจักรเซดังของแมเรนาจึงถูกสถาปนาขึ้น โดยแมเรนาก็ได้กลายเป็นพระเจ้ามารีที่ 1 (Marie I of Sedang) มีธงชาติ มีตราแผ่นดิน มีตราไปรษณียากรเป็นของตนเอง รวมไปถึงมีเครื่องราชอิสริยาภรณ์และเครื่องแต่งกายของกษัตริย์ ที่ถูกทำขึ้นโดยช่างทองในฮ่องกง ราชอาณาจักรแห่งนี้ครอบคลุมพื้นที่ของจังหวัดกอนตูม (Kon Tum) ของเวียดนามในปัจจุบัน
ธงชาติของราชอาณาจักรเซดัง
เมื่อก่อตั้งราชอาณาจักรแล้ว สิ่งต่อมาที่แมเรนาหรือพระเจ้ามารีที่ 1 ต้องทำก็คือ การทำให้นานาชาติยอมรับในราชอาณาจักรแห่งนี้ โดยเขาก็ได้เดินทางไปยังฮ่องกงเพื่อให้อังกฤษประกาศยอมรับ (แน่นอนว่าสุดท้ายอังกฤษก็ไม่ยอมรับ) ต่อมาเขาจึงเดินทางต่อไปยังเบลเยี่ยม ซึ่งที่นั่นก็ได้มีนักลงทุนสนใจที่จะทำกิจการในเซดัง และส่งมอบอาวุธให้กับแมรานา
นอกจากนี้ แมเรนายังได้ยื่นข้อเสนอกับฝรั่งเศส เพื่อขอให้เซดังมีสถานะเป็นรัฐอารักขาของฝรั่งเศส เพื่อที่จะให้เขามีสิทธิ์ผูกขาดกิจการต่าง ๆ ในเวียดนามตอนกลางทั้งหมด แต่ฝรั่งเศสก็ไม่ได้สนใจในข้อเสนอนี้ (แม้แต่ประเทศแม่ยังไม่เอาด้วย) แมเรนาจึงงอนและขู่กับฝรั่งเศสว่า เขาจะนำเซดังเข้าร่วมกับเยอรมนีแทน
ตราไปรษณียากรของเซดัง
ต่อมาในปี 1889 เมื่อแมเรนาจะเดินทางกลับมาที่เซดัง เขาก็ถูกเรือรบของฝรั่งเศสปิดล้อมไม่ให้เข้าเวียดนาม อาวุธที่แมเรนาได้มาจากเบลเยียมก็ถูกยึดอยู่ที่สิงคโปร์ เมื่อเป็นเช่นนี้ แมเรนาจึงจำใจย้ายไปอยู่ที่มาลายาแทน (มาเลเซียในขณะนั้น ซึ่งเป็นอาณานิคมของอังกฤษ)
สุดท้ายในปี 1890 แมเรนาก็ได้เสียชีวิตลงที่เกาะเตียวมัน (Tioman Island) ในมาลายา โดยสาเหตุการเสียชีวิตก็มีการคาดเดาหลายกรณี อาทิ ถูกวางยาพิษ ถูกงูพิษกัด รวมไปถึงแพ้จากการดวลปืน การเสียชีวิตของแมเรนายังเป็นจุดจบของราชอาณาจักรเซดังอีกด้วย
*** Reference
#HistofunDeluxe
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
