15 ก.ย. 2021 เวลา 12:28 • ปรัชญา
ความดีวัดจากคนส่วนมากหรอ?
คำถามนี้ถูกลบ
ถ้าหากเราไปงานบวชญาติพี่น้อง ที่ไปบวช เราลองสังเกตดู ว่านาค ที่ห่มจีวร ครองกาสาวพัสตร์ เมื่อได้รับศีลที่บริสุทธิ์ ภายในโบสถ์ แล้วย่างก้าวออกมา ราศรีเป็นอย่างไร ราศรีของผ้ากาสาวพัสตร์ จะทำให้ดูพระบวชใหม่ที่ครองผ้า นั้นมีราศรี ผ่องใส องค์ใหนมีความสำรวมระมัดระวัง กายวาจาใจได้ ไม่ไปหัวเราะสนุกสนาน ที่ญาติโยมมารอรับหน้าโบสถ์ ราศรีก็ผ่องใส องค์ไหนไปสนุกสนานร่วมกับญาติโยม ราศรีนั้นก็หายไป หมองคล้ำ เป็นเพราะอะไร เพราะเหตุว่าตอนที่อยู่ในโบสถ์นั้น มีการสำรวมอินทรีย์ รับศีลมาไหม่ๆ ยังบริสุทธิ์อยู่ แล้วเรื่องอารมณ์ปรุงแต่งของโลก สนุกสนาน เยี่ยงอย่างฆราวาส ยังไม่ออกมา พอควบคุมไม่ได้ อารมณ์โลกมายาก็เข้า ไม่ได้คิดแก้ไข ตัวเอง ไม่จับผิดนิสัยตนเองที่เข้ามาครองผ้าเหลือง เข้ามาแล้ว ก็ลืมเรื่องที่สอนในโบสถ์นั้นเค้าสอนเรื่องราวอะไร เอาทิ้งเสียตรงหน้าโบสถ์นั้นแหละ ก็อยู่กับลาภยศสรรเสริญเยินยอ ครื้นเครงไป
ปล.ต้องเป็นโบลถ์ที่ไม่มีเรื่องราว ของขลังอะไร ไสยศาสตร์ เหมือนกับโบสถ์นั้นบริสุทธิ์ เราจะเห็น ราศรีได้ชัดเจน ของพระที่บวชใหม่ๆ ตอนดู..เราก็สำรวมใจสักหน่อย สำรวมอารมณ์ เพื่อการศึกษาของเรา เราจะได้เข้าใจด้วยตัวของเราเอง ไม่ใช่ให้เชื่อตามที่ว่ามา ทุกคนก็มีสติปัญญา สามารถพิจารณาเองได้ว่าอะไร คืออะไร เป็นอย่างไร แล้วมันจะเป็นแนวทางให้เราสุขกายสุขใจได้มั้ย ตนของตนเท่านั้นที่ต้องพิจารณาเอง กลั่นกรอง หาเหตุผลแยกแยะระหว่างเรื่องโลกนำพาแต่สร้างกรรม กับ เรื่องของธรรมนำพาให้ลดละเรื่องเวรเรื่องกรรม สร้างบุญสร้างกุศลก็เพื่อสลัดความโลภโกรธหลง ไม่ใช่สร้างบุญสร้างกุศลเรียกร้องหากรรม มุ่งมั่นแต่เรื่องจะให้ร่ำรวยยศฐานบรรดาศักดิ์ แล้วที่เจ้าชายสิทธัตถะเห็นแล้วก็ยังหนีเวียงวังไปอยู่ป่า เป็นเพราะอะไร ท่านเห็นอะไรกับสิ่งเหล่านี้ ซึ่งสวนทางกับคนที่มีกรรมยังนิยมยินดีกับลาภยศอยู่
แล้วอีกประการหนึ่ง เมื่อเราต้องการบุญ เราอุตส่าห์เหนื่อยยาก แสวงหาปัจจัยด้วยน้ำพักน้ำแรงหยาดเหงื่อแรงกายที่พ่อแม่ให้มา เราจะทำบุญ เราควรจะทำกับใคร ทำกับผู้ที่สงบ เสงี่ยม สำรวม ก่อนทำบุญเราก็กราบไหว้ ตาเราก็เห็นกิริยาอาการ ว่าท่านเป็นผู้ปฏิบัติธรรม เดินตามรอยพระพุทธเจ้าหรือไม่ น่าเลื่อมใสหรือไม่ เหมาะเป็นศิษย์ตถาคตหรือไม่ บุญนั้นเกิดขึ้นจากผู้ที่มาบวชครองกาสาวพัสตร์ลดละกิเลสหรืออารมณ์เพื่อหนีกรรม ปฏิบัติธรรมภานา (ไม่ใช่นั่งท่องคาถาเวทมนต์อาคม) ที่จะเป็นเนื้อนาบุญให้ญาติโยมได้สร้างบุญอุทิศกุศลแล้วญาติโยมรับผลเกิดขึ้น
ถ้าไม่ใช่เราก็กราบเราก็น้อมกราบนึกถึงพระพุทธเจ้าเจ้า ทำบุญฝากไว้กับศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเราทำบุญ ก็หวังให้เกิดเป็นบุญ ไม่ได้ทำทิ้งขว้างเรี่ยราด แต่ทำไว้กับศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำแล้วผู้รับไป ไปทำในสิ่งที่ไม่เป็นคุณ ก็เป็นกรรมของผู้ที่รับไป แต่บุญนั้นสำเร็จเสร็จสิ้น ตรงที่เราน้อมถวายระลึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า คนโบราณ เค้ามักพูดว่า เงินสาธุของสาธุมันน่ากลัว ใช้ผิดที่ผิดวัตถุประสงค์ก็เกิดเป็นกรรม
โฆษณา