26 ก.ย. 2021 เวลา 14:13 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยาย : ดวงดารา
สรุปแล้วฉันก็ยังต้องหาทางออกไปให้ได้ด้วยตัวเอง เห้อ ! ไม่ว่าที่นี่จะเป็นที่ไหน ความฝันหรือความจริง
ฉันก็ยังต้องมีสติหาทางออกไปให้ได้สินะ
น่าจะบอกกันตั้งแต่แรก จะได้ไม่ต้องเซ็นสัญญา
เอาไงดีละทีนี้
โอ้ยยยยย ทำไมต้องมีแต่คำปริศนา คำพูดที่โบร่ำโบราณอย่างนั้นด้วยนะ
"เมื่อสองรวมเป็นหนึ่ง"
นี่หรือคือสิ่งที่เราต้องใช้
มันคืออะไรกันนะ มันคืออาวุธ ประเภทไหนกัน ?
ในที่อันมืดมิดอย่างนี้ ฉันจะหาอะไรมารวมกันได้ ไม่มีเลย
แต่เสียงปริศนานั้นบอกว่า มันมีและก็อยู่ทุกที่นี่นา
คิดสิดวงดารา เมื่อสองรวมเป็นหนึ่ง ว่ามันคืออะไร
หากแม้สิ้นไร้หนทาง พลังแห่งรักจักนำพาเจ้าไป คืออะไรกันนะ
ทำไมเขาไม่บอกมาให้หมด ๆ ไปเลย ว่าคืออะไร
ฉันคิดหาคำตอบ เพื่อจะได้กลับบ้าน และตอนนี้ฉันก็คิดถึงพ่อกับแม่จังเลย
ตอนนี้ที่บ้านจะเป็นยังไงบ้าง แล้วพ่อกับแม่ จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ คงเป็นห่วงฉันน่าดู
พ่อกับแม่ จะรู้ไหมนะว่าฉันอยู่ที่นี้ กำลังหาทางกลับออกไป
คิดถึงพ่อกับแม่จังเลย ป่านนี้จะ …
เห้ย ! พ่อกับแม่ พ่อกับแม่ พ่อกับแม่ กรี๊ดดดดดดดดด นึกออกแล้ว
พ่อ + แม่
สอง รวมเป็น หนึ่ง เท่ากับ
พลังแห่งรัก !!!
ใช่ พลังแห่งรักจากพ่อกับแม่ไง เยส !
เราแก้ปริศนา ได้แล้ว
ในขณะที่ฉันกำลังดีใจกับการแก้ปริศนาหาทางออกไปได้แล้วนั้น สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าฉันก็คือ
พ่อกับแม่ที่ยืนยิ้มให้ฉันอยู่ข้างหน้า แต่ไม่ยอมเดินเข้ามาใกล้ ๆ ไม่เข้ามากอด พอฉันวิ่งเข้าไปหา แม่ก็พูดขึ้นมาว่า
"ลูกรัก หนูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ลูก เหนื่อยไหม กินอะไรมาบ้างหรือยัง"
พ่อที่ยืนยิ้มอยู่ข้าง ๆ แม่ ก็ถามซ้ำมาอีก
"กลับบ้านได้แล้วลูก เที่ยวเก่งนะเราเนี้ย"
เอ่อ ! นี่พ่อกับแม่เป็นอะไรไป ใครจะอยากมาเที่ยวในที่แบบนี้
"พ่อคะแม่คะ หนูไม่ได้มาเที่ยว หนูไม่รู้ว่าหนูอยู่ที่ไหน และจะกลับบ้านได้ยังไง แล้วก็ไม่เข้าใจเลยว่านี่คือความฝัน หรือความจริง แล้วทำไมพ่อกับแม่ถึงมาที่นี่ได้ แล้วมายังไงกันคะเนี้ย"
ฉันลืมตัวเองไปชั่วขณะ แล้วคิดห่วงพ่อกับแม่มากกว่า
"ก็พ่อนะสิ เป็นห่วงเราก็เลยชวนแม่ออกมาดู"
พ่อยังคงยิ้มให้ฉัน
"ป่ะ กลับบ้านกันได้แล้วลูก"
ฉันก็ดีใจที่อยู่ ๆ พ่อกับแม่ก็มารับ แต่แม่กลับบอกให้ฉันทำสมาธินี่สิ
"ลูกรัก หนูจำตอนที่หนูเป็นเด็กได้ไหม ตอนที่แม่สวดมนต์ แล้วหนูนั่งอยู่ข้างแม่ ๆ นะ ดวงดารา
"จำได้ค่ะแม่ หนูจำได้ หนูนั่งฟังแม่สวดมนต์จนหลับไปเลย"
"หนูนั่งแบบนั้นให้แม่ดูหน่อยได้ไหมลูก นั่งจนเสียงสวดมนต์ของแม่เงียบหายไปเลยนะ"
ฉันงงกับแม่จริง ๆ แม่มาที่นี้เพื่อมาดูเรานั่งหลับตาเนี้ยนะ ทำไมแม่ต้องอยากดูขนาดนั้น แต่ฉันอยากกลับบ้านมากกว่า
"เดี๋ยวหนูทำให้ดูที่บ้านนะคะแม่ ตอนนี้เราหาทางกลับบ้านกันก่อนนะคะ"
แล้วพ่อที่ยืนยิ้มอยู่ก็ดุให้ฉันเสียงเข้มขึ้นมาทันที
"นั่งให้แม่ดูแป๊บเดียว จะเป็นอะไรไปละลูก"
เอ้าทั้งพ่อทั้งแม่ เป็นเอามากนะ นั่งก็นั่ง ฉันผู้ไม่เคยเถียงพ่อ
"ค่ะพ่อ ถ้าพ่อว่าอย่างนั้น ก็ได้ค่ะ"
แล้วฉันก็นั่งลงแล้วหลับตา เห็นภาพเด็กน้อยคนหนึ่งนั่งหลับตาอยู่ข้าง ๆ แม่ของเธอ ที่หน้าหิ้งพระ ในขณะที่แม่สวดมนต์
หากแม้สิ้นไร้หนทาง พลังแห่งรักจักนำพาเจ้าไป
แสงที่สว่างจ้าลงมาตรงหน้า ราวกับมีใครฉายแสงสปอร์ตไลท์ใส่ พร้อมเสียงของผู้หญิงที่ฟังครั้งแรกก็รู้ว่า ดุและขี้บ่นมาก ออกคำสั่งเสียงดังตวาดลั่น คงไม่ได้พูดกับฉันหรอกมั้งนะ ฉันลืมตาขึ้นมามิงหาต้นทางของเสียง
"ลงไปในบ่อนั้นซะ จะทำงานทำการทั้งที ตัวมอมแมมอย่างนี้ ใครเขาจะเอ็นดู ไม่ได้เรื่องจริง ๆ ลงไปอาบน้ำแช่ตัว ขัดสีฉวีวรรณให้สะอาดก่อนไป๊ แล้วค่อยมาคุยกัน"
พูดกับฉันเหรอเนี้ย เมื่อฉันมองไปรอบ ๆ ก็มีแค่ฉันคนเดียว ทั้งที่ยังงง แต่ก็เดินลงไปในบ่อน้ำนั้นอย่างว่านอนสอนง่าย ในบ่อที่มีน้ำใสเป็นสีเขียวมรกต ส่องแสงระยิบระยับ วิบวิบ ราวกับแสงแห่งเพชร
กลิ่นหอมจากดอกไม้นานาพันธ์ ที่ขึ้นอยู่รอบ ๆ บ่อน้ำ บางต้นโน้มกิ่งลงมาในบ่อ แต่ก็ไม่เห็นมีกลีบ หรือเกสรดอกไม้ตกลงมาในบ่อเลยสักกลีบ แม้แต่ใบไม้แห้งก็ไม่เห็นมี
ป้าเขาคงทำความสะอาดก่อนให้เราลงมาในบ่อนี้มั้ง ตอนนี้ฉันเผลอชื่นชมยัยป้าที่เสียงโคตรดุแล้วหรือนี้
ความเย็นสดชื่นของน้ำในบ่อ ช่วยให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย สบายที่สุด ทั่วในร่างกายตอนนี้รู้สึกเบา โปร่ง โล่ง สบาย แม้จะอยู่ในสระน้ำ กลับเหมือนว่ากำลังล่องลอยอยู่กลางอากาศ
ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หายไปหมด ตอนนี้มีแต่ความสดชื่น ตื่นตัว มีแรงกำลังขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด
ฉันรู้สึกรักตัวเองขึ้นมาอย่างสุดหัวใจ
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก
"ร่างกายของฉัน ฉันขอโทษนะ ที่เคยใช้งานเธอมาอย่างหนัก เธอทำงานหนักมาเพื่อฉันมาโดยตลอด
ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อย ฉันขอโทษที่ปล่อยปละละเลยเธอ ที่เคยพาเธอกิน ดื่ม เที่ยวอย่างหนัก อดหลับอดนอน กินอาหารขยะ แถมยังชอบแต่งตัวใส่เสื้อผ้าแปลก ๆ ให้เธอ
ทำให้คนอื่นมองเธอเหมือนตัวตลก
… ฉันขอโทษ …
ต่อไปนี้ ฉันขอส่งความรัก และความปรารถนาดีให้เธอ ฉันจะบอกรักเธอทุกวัน ฉันปรารถนาให้เธอมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ดีขึ้นทุกวัน ผิวพรรณสดใส ฟื้นฟูตัวเองได้อย่างน่าอัศจรรย์ และเป็นที่รัก ฉันรักเธอนะ
ขอบคุณที่เธออยู่กับฉัน ขอบคุณที่เธอคอยดูแลกัน
ขอบคุณที่เรามีกันและกัน
ขอบคุณนะ ขอบคุณ
ขอบคุณที่เธอกล้าหาญ เผชิญกับความกลัวในใจ
ขอบคุณที่เธอยอมรับตัวเอง
ขอบคุณที่เธอเมตตาตัวเอง
ขอบคุณที่เธอมีร่างกายแข็งแรง
ขอบคุณที่เธอมีจิตใจเข้มแข็ง
ขอบคุณที่เธออ่อนน้อมถ่อมตน
ขอบคุณนะ ขอบคุณ
…. ความทรงจำกลับมา

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา