4 ต.ค. 2021 เวลา 20:36 • ปรัชญา
มิตรที่เคยบาดหมาง ผิดข้อง หมองใจ มิตรนั้นไซร้ก็จะกลายเป็น "ศัตรู"
แต่หากถ้าเราเพียง “ให้อภัย” ศัตรูทั้งหลายจะกลายเป็น “กัลยาณมิตร”
การให้อภัย คือ การสร้างกัลยาณมิตร
คนเราทุกคนมีโอกาสผิดพลาด
แต่เราอย่าผิดพลาดเพราะ “ไม่ให้อภัย”
การให้อภัยเป็นสิ่งที่ประเสริฐ บริสุทธิ์ และงดงาม
ดอกไม้ถึงจะสวยสดหรืองดงามสักแค่ไหน ก็ยังมิเทียบเทียมกับ “รอยยิ้ม” แห่งการให้อภัย
เราเหล่าสาธุชนทั้งปลาย โปรดให้อภัย ซึ่งกันและกัน
การให้อภัย คือ การสร้างกัลยาณมิตร
การถือโทษโกรธเคืองใครสักคน ก็เท่ากับเราได้เสียเพื่อนซึ่งเป็นมิตรไปหนึ่งคน
แผลเป็นเล็ก ๆ ในใจนี้จะเกาะเกี่ยวและกัดกินใจเราไปจนกว่าเราจะตาย หรือเมื่อใด “เราให้อภัย”
1
ถ้าหากเราสามารถให้อภัยแก่มิตรที่เคยบาดหมางใจกันได้เมื่อใด
ก็เท่ากับเราสามารถชนะใจของตนเองได้ในบัดดล
เพราะเราสามารถชนะความโกรธ ความเกลียด
นอกจากเราจะไม่เกลียดเขา เรายังให้อภัยเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราให้โอกาสตัวเรา ให้อภัยตัวเรา
ให้โอกาสตัวเราปลดปล่อยเสียซึ่งทุกข์อันคับข้องหมองใจ
ให้อภัยตัวเราที่เคยให้ความทุกข์นั้นกัดกินใจตัวเราเองแม้เพียงชั่วขณะ
การให้อภัย คือ การสร้างกัลยาณมิตร
การให้อภัยจะทำให้โลกนี้สวยสดและงดงาม
บ้านเมืองนี้ก็จะสว่างตระการตาด้วยกัลยาณมิตร ซึ่งให้โอกาสต่อกัน
ผิดแล้วแก้ไข โกรธเคืองแล้วให้อภัย
ครอบครัว ชุมชน และสังคมจะสดใสด้วยการที่ทุก ๆ คนรู้จักอภัยซึ่งกันและกัน...
การให้อภัย คือ การสร้างกัลยาณมิตร
โฆษณา