14 ต.ค. 2021 เวลา 13:34 • หนังสือ
ก่อนหน้านี้ ผมหยิบนาฬิกาเรือนเก่า ดึงเม็ดมะยมออกมา แล้วหมุนนาฬิกาให้ตรงกับเวลาปัจจุบัน การหมุนเข็มนาฬิกาเพื่อเวลานั้นเราไม่ค่อยทำบ่อยนัก
นาฬิกาชีวิต
.
นอกจากไปซื้อนาฬิกาเรือนใหม่หรือไม่ก็ตอนใส่ถ่านใหม่หลังจากที่ถ่านเก่ากลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว
.
ถ่านนาฬิกา ถ่านไฟฉาย หรือถ่านไม้ก็ไม่ต่างกัน ขณะที่ยังมีไฟมันสามารถสร้างประโยชน์ให้กับผู้คนได้มากมาย แต่สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าถ่านไหน ๆ ก็มีวันหมดไฟกันทั้งนั้น แม้นถ่านที่ชาร์จไฟได้ ก็ยังมีวันหมดอายุ
.
เวลาบนเข็มนาฬิกานั้นเป็นสิ่งสมมติที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นมาก็จริง แต่ที่จริงยิ่งกว่านั้น เวลาบนเข็มนาฬิกาชีวิตของทุกคนที่วันหนึ่งจะต้องหยุดเดิน วันที่นาฬิกาเรือนนั้นถ่านหมด
.
ตัวเลขสุดท้ายอาจจะไม่ใช่สิบสอง แต่คงเป็นตัวเลขที่แตกต่างตามอายุขัยของแต่ละคน ทุกวันทุกชั่วโมง เข็มนาฬิกาเรือนนั้นกำลังเดินอยู่ตลอด
.
บ่อยครั้งที่เราใช้เวลากับเรื่องที่ไม่ได้อยากทำจริงๆ นานเกินไป ไม่ว่าจะเป็นดูหนัง ฟังเพลง พอเงยหน้าดูนาฬิกาอีกที เวลาก็เดินไปไกลแล้ว
เวลาแห่งความสุขไปไว แต่เวลาแห่งการเหลวไหลไปไวกว่า
.
เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ใช้ไปกับสิ่งที่เราอยากทำ แต่มักจะเสียดายย้อนหลังเมื่อใช้มันไปทำในสิ่งที่ไม่ได้อยากทำมันจริงๆ
.
หนึ่งชั่วโมงจะว่าสั้นก็สั้น จะว่ายาวก็ยาว
.
มันอาจหมดไปง่ายๆ อย่างไม่มีค่าอะไร ถ้าปล่อยมันผ่านไปเรื่อยเปื่อย แต่มันคงมีค่ามากมายถ้าได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
.
#ข้อคิดจากหนังสือ : อาจารย์ในร้านคุกกี้
เขียนโดย : นิ้วกลม
.
#ลายหมึก
.
#ปลายปากกา
โฆษณา