Chapter 16 : Thanks for coming to my world 😊
ขอบคุณที่เข้ามารู้จักกันค่ะ
หวัดดีจ้า…ป้าจิ๊น หรือถ้าจะกรุณาเรียก “พี่จิ๊น” ก็พอ 😍 แห่ง Jwanderlust มาอีกแล้ว blogger สมัครเล่นที่ไม่สาวแต่ยังสวยอยู่ (ไม่มีใครบอก บอกตัวเองก็ได้ 🤩) ผู้ชอบที่จะเดินทางมาก ไม่ว่าจะใกล้ไกลทางน้ำทางบกทางอากาศ ขอให้ได้มีโอกาสเถอะ แต่ขอไปแบบไม่ลำบากมากนะ เพราะตอนนี้อายุก็เริ่มเยอะและ 🥴 และเราก็ตั้งใจว่าชีวิตนี้อยากเกษียณด้วยอาชีพ blogger ท่องเที่ยวเนี่ยแหละ ✍️ จะทำได้รึป่าวช่างมัน…ตอนนี้ขอมีความสุขกับการได้เล่าก็พอ (มีคนอ่านรึป่าวก็ยังไม่รู้เลย 55555)
เรานับว่าเป็นคนโชคดี อย่างที่เคยเล่าให้ฟังใน Chapter ก่อนๆ ว่า มีโอกาสได้ทำงานในธุรกิจสายการบินมาก่อน ทำให้เรามีโอกาสได้เดินทางไปหลายที่หลายแห่งในโลก ได้เปิดประสบการณ์ชีวิตตัวเองอย่างหาที่ไหนไม่ได้แล้ว (ขอบคุณการบินไทยที่มอบโอกาสที่ดีที่สุดให้เรา 🙏✈️ )
แถมพอย้ายมาทำงานที่ใหม่ ก็ยังเรียกได้ว่าโชคดีที่ยังได้เดินทางอยู่เรื่อยๆ ไม่ว่าจะด้วยเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว ซึ่งตรงนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจให้เราว่า เราจะทำงานเก็บเงินให้ได้ซักก้อนพอเลี้ยงตัวเองยามแก่ และอีกส่วนนึงเอาไว้ใช้เดินทางไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเดินทางไม่ไหว
สมัยก่อน เราเคยเป็นคนที่ชอบคิดอยากทำนั่นทำนี่ แนวๆ ฝันกลางวันบ่อยมากเลย แต่ก็ไม่เคยคิดจะลงมือทำให้มันเป็นจริงเป็นจังซักครั้งเลย คือขี้เกียจมากกกกกกกกก เรามักจะสร้างข้ออ้างให้ตัวเองว่าเรามีเรื่องอื่นต้องทำเยอะแยะ แต่เอาจริงๆ บางวันเรานั่งดู YouTube ดู Netflix ทีละ 3-4 ชม. (นั่งจนเมื่อยก้นเลย 🤣) เลยมาคิดได้ว่า…เอ๊ะ ละนี่ตูไม่มีเวลาตรงไหนฟระ
จริงๆ เจ้า Covid-19 นี่ก็มาทำให้ชีวิตเราช้าลงพักนึง จนเราได้มีเวลามาทำสิ่งที่อยู่ในหัวให้มันออกมาเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาซักที เราเคยคิดว่าเราอยากเขียน blog เราอยากเล่าถึงสถานที่ที่เราไปมา ความทรงจำที่เรามีกับสถานที่นั้นๆให้คนอื่นที่อาจจะไม่เคยได้เห็น หรืออาจจะมีคนที่ชอบอะไรเหมือนๆ กับเราได้มาเม้นท์ ได้มาแชร์ประสบการณ์ด้วยกัน
OMG เป็นดงเลยฮ้า 🤣🤣🤣
จนเดือนกรกฎาคม ปี 2020 ปี Covid พิฆาตนี่แหละ ที่เราตัดสินใจลงมือทำ มองหน้าตัวเองในกระจกละบอกตัวเองว่า ไอ่จิ๊น ไม่ลองทำละจะรู้มั้ยว่ามันต้องทำยังไง ความแก่ไม่ใช่อุปสรรค ความสร้างสรรค์นั้นสำคัญที่สุด 5555
พอตั้งใจแน่วแน่ละ สิ่งแรกที่ทำคือหาข้อมูลก่อนเลยว่าถ้าอยากจะเขียน blog นี่มันต้องเริ่มยังไง เราก็หาจากใน google นี่แหละ มีคนแชร์ข้อมูลดีๆ วิธีการไว้เพียบ ส่วนไอ้เรื่องที่จะเขียนมันมีในหัวอยู่ละ เรามี passion เรื่องการเดินทางมาก เราจะเขียนเรื่องนี้แหละ
เอ๊ะ แต่ก่อนจะเริ่มก็ต้องมีชื่อ blog เพื่อเอาฤกษ์เอาชัยสร้างขวัญกำลังใจให้ตัวเองใช่มะ เราก็นั่งคิดนอนคิดหาชื่ออยู่นานพอสมควรว่าชื่ออะไรดีน้าที่จะสื่อถึงสิ่งที่เราจะทำได้มากที่สุด ก็มาได้คำว่า “Wanderlust” มันหมายถึงคนที่มีความอยากกกกในการเดินทาง มี passion ในการเดินทาง (เฮ้ นั่นมันเราเลยนี่ 🤔) แล้วก็เอาตัวอักษรแรกของชื่อเราใส่เข้าไปเลยได้มาเป็น jwanderlust (ภูมิใจมากนะเนี่ย 😁) เสร็จแล้วก็สร้าง domain สร้าง social media account ต่างๆเช่น FB page IG รอไว้เลย
คำถามต่อไป เขียนแล้วจะไปลงที่ไหน? เราก็อ่านรีวิวอีกแหละว่า platform ไหนที่จะเหมาะกะเรา เราชอบความเรียบง่าย เท่ห์ๆหน่อย มีคนบอกว่า Medium นี่ก็เกร๋ดีนะเราเลยลองเข้ามาดู…เออ มันก็สวยดีแฮะ เรียบๆ ใช้งานค่อนข้างง่าย งั้นก็เอาที่นี่เป็นบ้านแรกของ jwanderlust เลยละกัน (ต่อจากนั้นถึงได้เริ่มลง blog ใน Blockdit เพราะดูจะเป็น platform ที่ตรงกับกลุ่มเป้าหมายมากๆ) เอาล่ะ เตรียมอะไรๆพร้อมแล้วก็ลงมือเขียนกันเลย
Chapter แรก ที่เขียนตื่นเต้นมาก เราพยายามกลั่นกรองสิ่งที่เราอยากสื่อออกมาเป็นตัวหนังสือ ซึ่งมันก็ไม่ง่ายเลยสำหรับเรา เพราะคนที่ย้ำคิดย้ำทำอย่างเรา ต้องมานั่งอ่านแล้วอ่านอีกแก้แล้วแก้อีกจนเสร็จในที่สุด ตอนเขียนจบว่าตื่นเต้นแล้วนะ ตอนกดโพสนี่ตื่นเต้นกว่าอีก มันเป็นความรู้สึกภูมิใจอ่ะ ภูมิใจว่าไอ้ที่ตั้งใจว่าจะทำ เราทำมันได้สำเร็จแล้ว ถึงจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆ ก็เถอะ แต่มันรู้สึกโคดดีเลย
มาถึงตรงนี้ เราอยากเป็นกำลังใจให้ใครหลายๆคนที่ได้อ่าน content นี้ของเรานะว่า ไม่ว่าคุณมีความฝันที่อยากจะทำอะไรก็ตามที่มันเป็นประโยชน์กะตัวคุณเองและไม่ได้ส่งผลเสียกะใคร ถ้าคุณอยากจะลองลงมือทำ เราเชียร์เลยนะ 👍👏
มันอาจจะดูยากหรือเป็นไปไม่ได้เลยในตอนแรก นั่นเป็นเพราะเราอาจจะยังไม่ได้ลองดู ลองเริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนก็ได้ เช่นลองเขียนมันลงบนกระดาษ คุณอาจจะเห็นถึงโครงสร้างของสิ่งที่คุณอยากทำคร่าวๆ แค่นี้ก็นับว่าเป็นการเริ่มต้นที่เยี่ยมละนะ บางทีไอ้ step แรกนี่แหละที่อาจจะทำให้คุณนึกอะไรดีดีต่อได้ก็ได้
และถึงแม้สิ่งที่คุณได้ลงมือทำแล้วอาจจะไม่เวิร์ค แต่อย่างน้อยคุณก็รู้แล้วว่ามันต้องทำยังไง และไม่แน่นะ…ไอ้สิ่งที่คุณเคยทำแล้วไม่สำเร็จในตอนแรก มันอาจจะมีประโยชน์กับคุณในอนาคตก็ได้ใครจะไปรู้
และที่สำคัญนะ ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่คุณก็มีสิทธิ์ทำตามความฝันของคุณได้เสมอ อย่าปล่อยให้ความคิดที่ว่า “โอยยย อายุตั้งปูนนี้ละ จะทำไปทำไมเนี่ย ทำไปก็คงไม่ได้อะไร” แต่จริงๆ มันได้นะ ได้ความภูมิใจกลับมา เป็นความภูมิใจในตัวเองที่ไม่ต้องแชร์คนอื่นก็ได้ แค่เรารู้คนเดียวก็พอ และเราจะรู้สึกดีกับตัวเองทุกครั้งที่มองย้อนกลับมาถึงวันที่เริ่มต้น โดยเฉพาะในเวลาที่เราอาจจะรู้สึกท้อ เหนื่อย ลองมองย้อนกลับมาถึงสิ่งที่เราเคยทำ มันอาจจะช่วยให้เรามีไฟลุกขึ้นมาอึดได้อีกครั้งก็ได้นะ 😤
เราเคยมองตัวเองว่าเป็นคนไม่ได้เรื่อง ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกะคนอื่นที่เค้าเก่งกว่า ฉลาดกว่า แต่ตอนนี้เราไม่ไปเสียเวลานั่งคิดอะไรไร้สาระแบบนั้นแล้วล่ะ (คนเราเก่งไม่เหมือนกันเนอะ 😄) เราเลือกที่จะนั่งระลึกถึงช่วงเวลาดีๆ ที่เราเคยได้ไปเที่ยวที่ต่างๆ แล้วเอาความทรงจำเหล่านั้นมาเขียนเป็น blog ดีกว่า เผื่อวันนึงมันอาจจะช่วยสร้างความบันเทิงให้คนอื่นได้บ้าง แค่นี้เราก็สุขใจละ
เราเพิ่งเริ่มการเดินทางที่เป็นตัวหนังสือนี้ได้ไม่นาน แถมมาเริ่มเอาปีที่ Covid-19 มาถล่ม จนผู้คนทั่วโลกแทบจะขยับตัวไปไหนไม่ได้ ซึ่งเราก็เป็นคนหนึ่งที่ติดอยู่ในสภาวะนี้เช่นกัน ปีกว่าๆ แล้วที่ยังไม่ได้มีโอกาสขึ้นเครื่องบินไปไหนเลย 😱😭 แต่เราก็มีความสุขที่ได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับการเดินทางของเรา
เพราะการเดินทางทุกครั้งมักจะมอบอะไรบางอย่างให้เราเสมอ ภาพสถานที่ต่างๆ ผู้คนที่ได้พบเจอ เรื่องราวต่างๆ ที่ได้ระหว่างการเดินทาง เหล่านี้ล้วนแต่ทำให้เรามีความสุขเสมอเมื่อนึกถึง และเราตั้งใจว่าจะยังคงเขียนต่อไป เพราะ jwanderlust มันกลายเป็นที่ๆ เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้ามา
จากวันแรกจนถึงวันนี้ เราก็ได้เขียนมา 16 Chapter ละนะ และหวังว่าจะยังคงมี Chapter อื่นตามมาอีกเรื่อยๆ
แล้วพบกับการเดินทางใน Chapter ต่อไปของเราได้อีกที่ jwanderlust นะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
