สมัยตอนเด็กกับวัยรุ่น ผมเป็นนะเพราะตอนนั้นผมพูดไม่เก่งชนิดที่ว่าแม่ญาติๆแม่ตะบอกว่าผมพูดอะไรฟังไม่รู้เรื่อง จนผมติดอธิบายเพื่อให้เข่เข้าใจสิ่งที่ผมจะสื่อ เเต่กลับติดที่ว่ามันยืดเยื้อ ผมเลยเเบบเห้อ กลายเป็น1ในปมฝังใจไปเลย
ส่วนตอนอยู่กับสังคมภายนอก ผมเองก็เกรงเหมือรกันทีเเรก เเรกๆนังคิดอธิบายเพื่อกลัวเขาไม่เข้าใจ พอมีหลายๆคนเริ่มบอกให้เราเเก้ไปทีละส่วน เช่น ผมจะเล่าหนังที่ผมจะดูให้ฟังสักเรื่อง หากเขาสงสัยอะไรให้เขาถามตรงจุดๆนั้นดีกว่าพูดอธิบายโดยไม่จำเป็น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
