5 ธ.ค. 2021 เวลา 08:51 • นิยาย เรื่องสั้น
นิทานของพ่อ
ทุกค่ำคืนตื่นเต้นเล่นขี่ม้า
เซถลาเหนื่อยอ่อนก็นอนแผ่
พอหอบเหนื่อยลูกจ๋าอย่างอแง
นั่งลงแคร่ฟังนิทานอันเฮฮา
(๑)มีลิ้นฟ้าประทานหวานเลิศรส
อร่อยหยดย้อยรวงห้วงเวหา
ขนมทิพย์วิมานอันโอชา
เป็นรางวัลอำไพให้คนดี
คนมีสิทธิ์เอื้อมถึงจึงได้ลิ้ม
ผู้ได้ชิมต้องปลุกลุกตีสี่
แม้นตื่นสายคลายร่างจางทันที
ขนมลิ้นราตรีนี้หายจร
(๒)มีเด็กน้อยคอยพ่อที่ท่อน้ำ
อยู่ประจำอย่างเหงาดูเศร้าหลอน
พ่อสงสัยจึงถามแม่งามงอน
ไยไม่นอนกันหนู..อยู่ที่ใด
"หนูถูกฆ่าทิ้งร่างห่างจากบ้าน
โปรดสงสารจับคนร้าย..ได้หรือไม่"
(พ่อถามเสียงสั่น)"จงบอกมาเถอะหนูรู้ไหมใคร"
(เด็กน้อย) "แก!!นั่นไง!!..ที่ฆ่า" !!! (นะเวรกรรม!!) (ขึ้นเสียงดังนิดพร้อมกับหันไปมองหน้าลูก😱)
เสียงร้อง "แฮ่" ดังขึ้นตื่นตระหนก
หน้าตลกตกใจให้คนขำ
ตามด้วยเสียงร้องหัวตัวคะมำ
กลิ้งระบำขำครืนตื่นตาใจ
ทุกนิทานพ่อเล่าเข้าถึงบท
จ้องจรดนิ่งฟังอย่างสงสัย
ทุกเรื่องเล่าผีคนผจญภัย
ดั่งอยู่ในเรื่องราวพ่อเล่ามา
หลากนิทานพ่อเล่าเอาแบบมั่ว
ดำเนินเรื่องยั่วใจให้โหยหา
“นิทาน”คือ”ฉาก”หลังยังติดตา
แต่”พ่อจ๋า”คือ”ภาพ”ที่อาบใจ
❤️
พ่อเล่านิทานเก่งค่ะ ส่วนใหญ่ออกแนวไหลไปเรื่อย และหลอก😅
เคยสงสัยอยากรู้และเชื่อพ่อมากเรื่องลิ้นฟ้า ขนมทิพย์ที่พ่อหลอกว่า อร่อยมาก รสชาติไม่มีในโลก
เด็กๆกับขนมของคู่กันอยู่แล้ว ฟังพ่อเล่าก็อยากกิน
ขนมจะเป็นลิ้นยาวหอมหวานไหลมาจากฟ้าเวลาฟ้ามืด ใครตื่นสายจะไม่ได้กิน
เด็กแค่หกเจ็ดขวบอ่ะนะ 😂😂😂
เชื่อหนักมากตื่นมายืนรอทุกวันเลย🤣🤣
กว่าจะรู้ว่าโดนหลอกก็เป็นเด็กตื่นเช้าประจำแล้ว มาตื่นสายตอนทำงานจริง..เฮ้อ!
วันนี้วันพ่อเม้าท์พ่อนิดนึง🥰
กราบคารวะครูกลอนของข้าพเจ้า
และท่านผู้อ่านค่ะ❤️

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา