ความมุ่งมั่น..การต่อสู้
...ชีวิตครอบครัวไม่ดีนัก..คุณพ่อเสียในราชการตั้งแต่เด็ก..ก็ลำบากแหละ..เป็น Whenesday child..ก็ประชดเกเร..โดนเนรเทศไปอยู่ ตจว.กับน้า..เรื่อวเงินทองไม่ต้องพูดถึง..หาใช้เองชนิดมีเงินร้อยติดกระเป๋าตั้งแต่ มศ.1..(สมัยนั้นเงินเดือนประมาณพันกว่า)..รับจ้างทุกอย่างเสาร์อาทิตย์ต้องได้เงินร้อยถึงสองร้อย...ไปเที่ยวงานวัดนี้เท่ห์มากเพราะในขณะที่เด็กรุ่นเดียวกันไม่มี
งานวัดมักมีมวยสมัครเล่นรุ่นเยาว์..ต่อยแพ้ได้ 50 บาท..ชนะได้ 100 หนึ่ง..ก็เอากับเค้าสิ...
กลับเข้ามาเรียนกรุงเทพมหานครเพราะยายเกลียด..วันไปไม่เห็นหัว..ก็จะเห็นได้ไงออกทำมาหากินเพราะไม่มีคนให้..กลับเข้ากรุงเทพฯทำมาหากินอะไรก็ไม่ค่อยได้ไม่มีเงินอีก..เพื่อนรุ่นนอกบ้านทำม้าแข่งเสาร์อาทิตย์ไปรับโต๊ะเถือนสนามม้า..เอาสิเป็นเงินอีกค่าแรกวันละ 100..พอมีเงินเก็บหุ้นกับเพื่อนแบ่งจากรุ่นพี่รับกินเองเลย...เดือนหนึ่งมีเงินหมุนในกระเป๋า 2 หมื่น..โคตรเท่ห์..(เงินเดือนข้าราชการบรรจุใหม่พันกว่าบาท)..มีเงินใช้สอยสบายมือซื้อกางเกงยีนลีวายตัวละพันกว่า..เสื้อผ้าแบรนด์เนม..ทำอยู่สามปีเจอวิกฤติอีก..เด็กไม่ถึง 20 ห้ามเข้าสนาม..เอาสิเงินไม่มีใช้อีก..กำลังเรียน ปวช.ค่าเรียนเทอมสามพัน..ลาออกเปลี่ยนเข็มไปนักเรียนนายสิบ..จบมาเงินเดือนพันเก้าห้าสิบ..ดันมีครอบครัวอีก..เงินไม่พอใช้อีก..ก็ทำงานนอกเวบาราชการขานประกันชีวิต..ค่าคอมฯเดือนแรกสองหมื่นกว่า..ก็ลุยเลย..
จากนั้นมีสงครามใหญ่อิรัก-พันธมิตร..อิรักแพ้ UN ส่งทีมเข้าพื้นที่ไทยส่งทีมรักษาความปลอดภัย ในนาม UN guards..ก็ไปสมัครกับเค้า..ค่าจ้างแสนจะเร้าใจ วันละ 190 USD ต่อวันตีเป็นเงินไทย 4750..ในขณะที่เงินเดือนเราเดือนละ 4500.. ดันสอยได้อีก..คราวนี้ตั้งเนื้อตั้งตัวเลย..กลับมามีรถมีบ้าน
หน่วยงานเดิมเห็นหน่วยก้านดีส่งไปอยู่กั เสธ.ทบ...ปร้าดได้เป็นนายร้อย(เพราะผลงานที่ทำสมัยเป็นนายสิบ)...รับราชการ 20 ปี..ใครๆก็ว่ารุ่งแล้วอยากลองเอกชน
ลาออกมาทำบริษัท Logistics ของตัวเองรับงานจากบริษัทใหญ่..ปีแรกสองปีแรกว่างบิลเดือนเป็นล้านกะยึดอาชีพนี้ถอยรถทำรถออกมาอีก 20 คัน..ทำได้ระยะหนึ่งเกิดวิกฤตการณ์เศรษฐกิจโลก..การค้าขายหยุดเกือบหมด ... logistics ตายกันเป็นแถว..คราวนี้รถจอดไม่มีงาน..มีก็ไม่พอค่าแรง..ควักเงินจ่ายเงินเดือนพนักงานนั่งเล่นโดมิโนไปวันๆ..พนักงานก็อยู่ไม่ได้เพราะเงินเดือนน้อย..ค่าเที่ยวไม่มี..สุดท้ายทยอยลาออก..บริษัทปิดตัว..โชคดีขาดทุนเล็กน้อย
ออกหางานทำ..เพชรบูรณ์..บุรีรัมย์..สระบุรี..เป็นจ๊อบๆ สั้นสามสีเดือน..รายได้ไม่พอเพราะตัวอยู่ ตจว.ครอบครัวอยู่กรุงเทพ...
กลับกรุงเทพฯ..หางานทำแล้วก็ได้ทำบริษัทฯยาม..หรือ security แบรนด์ของอังกฤษจากการแนะนำของผู้ใหญ่..เป็น ผจก.เขตเล็กๆเงินเดือนเริ่มที่สามหมื่นห้า (ในใจคือตาโต)..มุ่งมั่นในอาชีพนี้..ล้มลุกคลุกคลาน..จรเกษียณในตำแหน่ง GM บริษัทฯ..ในแบรนด์ของฝรั่งเศส..
..ด้วยทุนชีวิตที่ไม่สูงนัก..เริ่มเงินเดือนๆ แรก..1950 มุ่งมั่นฝ่าฟันจนเป็น GM. เงินเดือน 95,000 +...+ ..ไม่สูงนักแต่เป็นสิ่งที่ภูมิใจว่าทำได้..ถ้าไม่หยุดไม่ขี้เกียจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
